Krzysztof Jabłoński (pianista)
 Krzysztof Jabłoński (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | od 1985 |
| Strona internetowa | |
Krzysztof Jabłoński (ur. 2 marca 1965 we Wrocławiu) – polski pianista oraz kameralista, profesor, pedagog i organizator pianistycznych kursów mistrzowskich, laureat wielu konkursów muzycznych, w tym III nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1985) oraz juror międzynarodowych konkursów pianistycznych.
Życiorys
Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 6 lat u Janiny Butor, u której się doskonalił przez dwanaście lat[1]. Będąc wybitnie uzdolnionym został stypendystą różnych organizacji i towarzystw muzycznych, m.in. Towarzystwa im. Fryderyka Chopina[1]. Mając dwanaście lat zagrał po raz pierwszy z orkiestrą[1]. Następnie wziął udział w konkursach pianistycznych, najpierw krajowych, a następnie zagranicznych[1]. Będąc najmłodszym uczestnikiem (15 lat) zajął V miejsce na Konkursie Premio Dino Ciani w Mediolanie w 1980[1]. Przewodniczący jury tego konkursu Nikita Magaloff zaprosił go wówczas na swoje kursy mistrzowskie[1]. W latach 1983–1986 studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego, kończąc je z wyróżnieniem, a następnie w 1997 uzyskał na tej uczelni stopień doktora[2].
Po zdobyciu brązowego medalu w XI Konkursie Chopinowskim w Warszawie rozpoczął intensywną karierę na estradach krajowych i zagranicznych oraz nagrał wiele płyt w studiach nagraniowych dla różnych wytwórni. Gościł na estradach: Europy, Ameryki Północnej i Południowej oraz m.in. w Meksyku, Izraelu, Japonii oraz Korei Południowej[3].
Współpracował z takimi dyrygentami, jak: Mario Bernardi, Andrzej Boreyko, Frans Brüggen, Sergiu Comissiona, Jacek Kaspszyk, Jerzy Katlewicz, Jan Krenz, Jesús López-Cobos, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Witold Rowicki, Michael Stern, Yukinori Tezuka czy Ronald Zollman[4].
Artysta występował z wieloma orkiestrami całego świata, m.in. z: Orchestra of the 18th Century, Berner Symphonieorchester, Jenaer Philharmonie, Radio-Sinfonieorchester Stuttgart des SWR, London Philharmonic Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, Düsseldorfer Symphoniker, Hamburger Symphoniker, Festival Orchestra of the Grand Teton Music Festival, Helsinki Philharmonic Orchestra, Lahti Symphony Orchestra, Tokijską Orkiestrą Filharmoniczną, Kirishima Festival Orchestra czy Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach[3][2].
Dwukrotnie wystąpił w ramach cyklu koncertów mistrzowskich w Filharmonii Berlińskiej[3].
Jest również wybitnym kameralistą. Występował m.in. z: Deseret String Quartet, Israel Chamber Orchestra String Quartet, Shanghai Quartet oraz z takimi artystami, jak: Andrzej Bauer, Roberto Díaz, Daniel Gaede, Ewa Iżykowska, Stefan Kamasa, Tamaki Kawakubo, Konstanty Andrzej Kulka, Shauna Rolston czy Tomasz Strahl, z którym założył zespół Chopin Duo[3][2]. Od 2005 jest członkiem Kwintetu Warszawskiego, założonego w 1963 przez Władysława Szpilmana i Bronisława Gimpla[3]. W 2008 zainicjował powstanie zespołu Kulka Trio w składzie: Konstanty Andrzej Kulka (skrzypce), Tomasz Strahl (wiolonczela) i Krzysztof Jabłoński (fortepian)[3].
Obok najbardziej znanych dzieł literatury fortepianowej sięga także do mniej znanych pozycji jak Koncerty fortepianowe Henry Litolffa czy Ernsta von Dohnanyi[2]. Był zapraszany do współpracy z baletem, operą oraz do udziału w realizacjach spektakularnych, multimedialnych projektów jak np. wykonanie „Prometeusza” Aleksandra Skriabina z Düsseldorfer Symphoniker, baletu „Fortepianissimo” do choreografii Leonida Miasina w Teatrze Wielkim w Warszawie czy wykonania fortepianowej wersji dramatu lirycznego Claude'a Debussy'ego „Peleas i Melisanda” (w reżyserii Tomasza Koniny)[2]. Był specjalnym gościem Opernball w Wiedniu, gdzie wykonywał muzykę Fryderyka Chopina podczas słynnego Balu w Operze Wiedeńskiej wraz z Vienna State Opera Ballet do choreografii Giorgio Madii[2]. Zagrał dla wielotysięcznej publiczności wraz z Grant Park Symphony Orchestra pod batutą Krzysztofa Urbańskiego w Jay Pritzker Pavilion w Parku Milenijnym w Chicago[2]. W lutym 2013 wykonał I koncert fortepianowy Czajkowskiego pod batutą Walerija Giergijewa z Helsinki Philharmonic Orchestra podczas koncertu charytatywnego „Clean Baltic Sea Concert” w Helsinkach[2]. Koncert został zarejestrowany przez telewizję fińską[2]. Jubileusz 30-lecia pracy artystycznej rozpoczął wykonaniem I koncertu fortepianowego Fryderyka Chopina z Yomiuri Nippon Symphony Orchestra w Tokio w styczniu 2015[2]. I Koncert fortepianowy Chopina powtórzył w Filharmonii Narodowej w Warszawie podczas festiwalu „Chopin i jego Europa”[2]. Jubileuszowy rok zakończył wykonaniem II Koncertu fortepianowego g-moll op. 22 Camille'a Saint-Saënsa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie pod batutą Patricka Fournilliera[2].
W 2016 otrzymał od Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina w Warszawie zaszczytną propozycję, będącą – jak sam stwierdził – „projektem życia”, zarejestrowania kompletu dzieł Fryderyka Chopina na fortepianach współczesnych oraz historycznych, która – jak szacuje – potrwa około czterech lat.
W 1999 Minister Kultury Turcji odznaczył pianistę za wkład w popularyzację muzyki oraz złożył specjalne podziękowania za udział w obchodach Roku Chopinowskiego w Turcji[3]. Od 2000 jest członkiem Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu[3].
Jest również wybitnym pedagogiem muzycznym. W latach 1994–1995 prowadził klasę fortepianu w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, w latach 1997–1999 w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach[3]. Od 2004 do 2017 był wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie[3]. Obecnie działa na wydziale fortepianu Konserwatorium w Calgary (ang. Mount Royal University - The Conservatory in Calgary). Ponadto w okresie 2016–2017 był także profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Lethbridge (ang. Faculty of Fine Arts of the University of Lethbridge).
W 2006 otrzymał z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego tytuł profesora[2]. Prowadzi też kursy mistrzowskie oraz wykłady na różnych uczelniach[2]. Brał udział w pracach jury międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. XV i XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[5], International Frederic Chopin Piano Competition in ASIA oraz The Seventh National Chopin Piano Competition of the United States[3].
Od 1998 mieszka w Calgary w Kanadzie.
Nagrody i wyróżnienia
Zdobył wiele nagród w prestiżowych międzynarodowych konkursach pianistycznych[1]:
 Nagrody na Konkursach pianistycznych | |||
| Rok | Nagroda | Miasto | Państwo |
| 1980 | V nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Dino Cianiego | Mediolan |  Włochy |
| 1985 | III nagroda na XI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina | Warszawa |  Polska |
| 1988 | I nagroda oraz dodatkowa nagroda za najlepsze wykonanie utworów Chopina na II Międzynarodowym Konkursie Muzycznym | Palm Beach |  Stany Zjednoczone |
| I nagroda na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” | Monza | Włochy | |
| II nagroda na Międzynarodowym Konkursie GPA | Dublin |  Irlandia | |
| 1989 | Złoty Medal Artura Rubinsteina na VI Międzynarodowym Mistrzowskim Konkursie Pianistycznym im. Artura Rubinsteina | Tel Awiw-Jafa |  Izrael |
| 1992 | Nagroda specjalna im. Jorge Boleta na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym „The Walter Naumburg Foundation” | Nowy Jork | Stany Zjednoczone |
| II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Esther Honens | Calgary |  Kanada | |
Dyskografia
Ma w dorobku wiele płyt kompaktowych nagranych w Japonii, Niemczech i w Polsce[1]. W ramach Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina pod redakcją prof. Jana Ekiera zarejestrował komplety etiud, preludiów, impromptu (1998), a także wariacje op. 2 i Rondo à la Krakowiak z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Jacka Kaspszyka (2000)[3]. Wraz z Kwintetem Warszawskim nagrał Kwintety fortepianowe Grażyny Bacewicz i Juliusza Zarębskiego, a z Tomaszem Strahlem oraz Krzysztofem Andrzejem Kulką - komplet dzieł kameralnych Chopina[3]. Poza tym jego nagrania zostały wydane na innych płytach kompilacyjnych wraz z nagraniami innych wykonawców i orkiestr.
 Albumy[6] | ||||
| Rok | Tytuł | Data wydania | Wydawca | |
| 1989 | Mozart – Mozart aus dem Ludwigsburger Schloß IV[7] | 1989 | Bayer Records | |
| 1990 | Masters Of Classical Music | 9.07.1990 | Laserlight | |
| Chopin: Masters Of Classical Music, Vol. 8 | 18.10.1990 | Laserlight | ||
| 1991 | Meditation - Classical Relaxation Vol. 1-10 CD | 25.08.1991 | Laserlight | |
| Instruments of Classical Music Vol. 7 - The Piano CD | 23.09.1991 | Laserlight | ||
| Instruments of Classical Music Vol. 1-10 CD | 25.09.1991 | Laserlight | ||
| Instruments of Classical Music Vol. 6-10 CD | 25.09.1991 | Laserlight | ||
| Masters Of Classical Music Vol. 6-10 CD | 25.09.1991 | Laserlight | ||
| 1993 | Romantic Evening Music CD | 26.10.1993 | Laserlight | |
| 1997 | Chopin: Nocturne / Etude / Scherzo / Waltz CD | 6.11.1997 | Exclusiv | |
| Haydn / Beethoven[8] | 1997 | Universal Music Polska | ||
| 1998 | Classical Relaxation V6: Meditation CD | 15.05.1998 | Music | |
| Most Beautiful Melodies of Classical Music - Ave Maria CD | 4.11.1998 | Laserlight | ||
| Chopin: Preludes, Impromptus[9] | 1.01.1999 | BeArTon | ||
| 1999 | Classical Masterpieces Of The Millenium CD | 10.08.1999 | Laserlight | |
| Chopin: Fortepianissimo[10] | 1999 | Fundacja „Opera” | ||
| 2003 | Meditation CD | 13.02.2003 | Laserlight | |
| Melodies Of Classical Music CD | 18.02.2003 | Laserlight | ||
| 2006 | Dubourg, Gerard, Jando: Piano Dreams - Für Elise CD | 1.01.2006 | Laserlight | |
| 2009 | Chopin: Masters Of Classical Music | 1.12.2009 | Cobra Entertainment LLC. | |
| 2010 | Mussorgsky, M.P.: Pictures At An Exhibition / Kinderszenen / Children's Corner | 1.06.2010 | CD Accord Music Edition | |
| Beethoven: Piano Sonata | 27.07.2010 | IMC MUSIC | ||
| 2016 | 100 Piano Dinner Classics | 19.08.2016 | Dream Collection | |
| Midsummer Night's Dream: 100 Tracks For A Relaxing Evening | 26.08.2016 | Dream Collection | ||
| Chopin: Etiudy op. 10, 25[11][a] | 2016 | Narodowy Instytut Fryderyka Chopina | ||
| 2017 | Chopin: Etiudy op. 10, 25[12][b] | 2017 | Narodowy Instytut Fryderyka Chopina | |
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Prof. nadz. dr hab. Krzysztof Jabłoński. [w:] Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie [on-line]. chopin.edu.pl. [dostęp 2016-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-31)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Krzysztof Jabłoński. Biografia. kjpianist.com. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Krzysztof Jabłoński. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. polmic.pl, grudzień 2009. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Kosińska: Krzysztof Jabłoński. culture.pl. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ Jury Konkursu. chopin2020.pl [dostęp 2021-10-22]
- ↑ Krzysztof Jablonski Discography of CDs. cduniverse.com. [dostęp 2016-11-08]. (ang.).
- ↑ Chopin – Preludes, Impromptus. bearton.pl. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ Haydn / Beethoven. bookmaster.com.pl. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ Mozart – Mozart aus dem Ludwigsburger Schloß IV. discogs.com. [dostęp 2016-11-08]. (ang.).
- ↑ Fryderyk Chopin: Fortepianissimo. kjpianist.com. [dostęp 2016-11-08]. (ang.).
- ↑ Chopin: Etiudy op. 10, 25. (instrument współczesny). [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. sklep.nifc.pl. [dostęp 2016-11-08]. (pol.).
- ↑ Chopin: Etiudy op. 10, 25. (instrument historyczny). [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. sklep.nifc.pl. [dostęp 2018-01-20]. (pol.).
Bibliografia
- Stanisław Dybowski (dyskogr. oprac. Jan Henrik Amberg): Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie (z dyskografią). Warszawa: Selene, 2005, s. 366–369. ISBN 83-910515-1-X. OCLC 1019945721. (pol. • ang.).
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0. OCLC 246988129.
- Krzysztof Jabłoński w bazie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie
Linki zewnętrzne
- Prof. przew. kwal. II Krzysztof Jabłoński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-11-03].
- Osoby związane z Chopinem. Krzysztof Jabłoński. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2018-01-20]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Chancellary of the President of Poland, Licencja: GFDL 1.2
Krzysztof Jabłoński playing for the Polish President
Autor: Pava, Licencja: CC BY-SA 3.0 it
Icona di un compact disc ideata per il progetto di it.wikipedia.org dedicato alla criminalità
