Krzysztof Jaszczyński

Krzysztof Jaszczyński

Jaszczyński na gali wręczenia Nagrody im. Karola Małcużyńskiego w dziedzinie varsavianów Danucie Szmit-Zawierusze.
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1950 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 listopada 2015 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski R-5-29
Zawód, zajęcie	chemik, varsavianista, historyk, informatyk, działacz sportowy
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Rodzice	Aleksander, Stanisława
Małżeństwo	Barbara
Dzieci	Jan

Krzysztof Wojciech Jaszczyński (ur. 7 lutego 1950 w Warszawie, zm. 27 listopada 2015 tamże^[1]) – z wykształcenia dr nauk chemicznych, z zamiłowania historyk varsavianista, informatyk i działacz społeczny. W latach 1973–1991 pracownik naukowo-dydaktyczny na Uniwersytecie Warszawskim, na Wydziale Chemii, gdzie zakładał związek „Solidarność”^[2][3].

Autor i współautor wielu publikacji, wystaw oraz filmów o Warszawie. Współtwórca portalu warszawa1939.pl (wraz z Ryszardem Mączewskim), jeden z założycieli i członek zarządu Fundacji Warszawa1939.pl. W portalu był odpowiedzialny za muzeum, bibliotekę i wszystkie bazy danych; kustosz wirtualnego Muzeum Przedwojennej Warszawy^[4].

Redaktor reaktywowanego czasopisma „Stolica”^[5], członek Rady Programowej „Kroniki Warszawy”^[6]. Współtwórca Parku Miniatur Województwa Mazowieckiego^[7][8]. Sędzia w kolejnych edycjach Varsavianistycznych Mistrzostw Amatorów „Retroring”^[9].

Działalność i twórczość filmowa^[10]

• Konsultant historyczny animacji Miasto ruin^[11].
• Scenarzysta filmów dokumentalnych Przelot nad zdobytym miastem^[12][13] oraz Początek^[14][15] opartych na archiwalnych materiałach nakręconych w pierwszych dniach II wojny światowej w Warszawie (reżyseria i realizacja Andrzej Kałuszko).
• Konsultant historyczny filmu dokumentalnego Minkowski – Saga^[16] przedstawiającego losy warszawskiej rodziny Minkowskich.
• Konsultant historyczny filmu Powstanie Warszawskie^[17][18].

Wystawy i publikacje

• Współautor wystaw historycznych, m.in. „1947 / Barwy ruin”, projektu realizowanego w Domu Spotkań z Historią, z unikalnymi kolorowymi zdjęciami Warszawy z 1947 roku autorstwa amerykańskiego architekta Henry’ego N. Cobba^[19].
• Współtwórca projektu Domu Spotkań z Historią „e-kartka 1939”^[20] przedstawiającego życie Warszawy w pierwszym miesiącu II wojny światowej.
• Odnalazł i opracował do druku pamiętnik Haliny Zach „Mój wróg, moja miłość” pod redakcją Sylwii Chutnik^[21] oraz konsultant adaptacji pamiętnika w teatrze Polonia – spektakl „Porozmawiajmy po niemiecku”^[22].
• Inicjator wydania w formie książki wojennego pamiętnika kpr. pchor. Zbigniewa Wernica ps. „Cezar” pt. „Pamiętnik Cezara”^[23].
• Wyszukiwał i fotografował urokliwe detale starej Warszawy, czego efektem była wystawa „Ginący detal praski”^[24], zorganizowana przez Muzeum Warszawskiej Pragi.

Pozostała działalność

• Jeden z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Sportowego DeSki i aktywny przez 30 lat jego działacz^[25].
• Zaangażowany w rozwój windsurfingu, a szczególnie klasy Formuła Windsurfing. Przez wiele lat współorganizator i sędzia regat windsurfingowych, autor pierwszego na świecie nowoczesnego programu do liczenia wyników regat.

Życie prywatne

Syn Aleksandra i Stanisławy^[1]. Był żonaty z Barbarą, z którą miał syna Jana^[26].

Zmarł nagle 27 listopada 2015 roku w Warszawie^[27][28]. 7 grudnia, po mszy żałobnej w kościele św. Karola Boromeusza, został pochowany na tamtejszym cmentarzu Powązkowskim^[26].

Przypisy