Krzysztof Kłosiński (profesor)

Krzysztof Kłosiński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1954
Wrocław

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury XIX i XX wieku
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1982
Uniwersytet Śląski

Habilitacja

1991
Uniwersytet Śląski

Profesura

2002

nauczyciel akademicki
Uniwersytet

Uniwersytet Śląski

Okres zatrudn.

1978

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Krzysztof Kłosiński (ur. 21 marca 1951 w Krakowie) – polski naukowiec, profesor zwyczajny[1], historyk literatury XIX i XX wieku[2], teoretyk literatury, tłumacz oraz komentator dzieł Rolanda Barthesa i Jacquesa Derridy, krytyk literacki; Przewodniczący Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk, a także członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów oraz Rady Programowej Polskiego Radia w Katowicach[2].

Życiorys

Syn Juliusza Kłosińskiego i Zofii z domu Smolińskiej. W 1964–68 uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. J. Sobieskiego w Krakowie, gdzie w 1968 zdał maturę. Następnie od 1968 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po uzyskaniu magisterium w 1973 rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej (od 1991 Instytut Nauk o Literaturze Polskiej, INoLP, od 2005 im. I. Opackiego) Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Debiutował w 1975 na łamach Ruchu Literackiego artykułem pt. Problematyka czasu w powieści historycznej XIX wieku (nr 1), a na łamach „Pamiętnika Literackiego” recenzją książki M. Głowińskiego Gry powieściowe (z. 2). W 1982 obronił na UŚl. rozprawę doktorską pt. Proza Romana Jaworskiego na tle przemian 1910–1925 (promotor prof. Tadeusz Bujnicki). W 1991 habilitował się na podstawie dysertacji pt. Mimesis w chłopskich powieściach Orzeszkowej. W 1992-1996 był wicedyrektorem Instytutu. Rozprawy i recenzje z zakresu historii i teorii literatury XIX i XX wieku zamieszczał m.in. w „Pamiętniku Literackim (1975–76; 1985–87, 1999), „Pracach Naukowych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” (od 1978), Tekstach Drugich (1998–2007, 2011, 2015), „Śląsku (1996–2004, z przerwami). W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora.

W śląskim radiu Top prowadził w 1995 audycję poświęconą muzyce klasycznej, a w telewizji TVN w 2004–09 wraz z Kazimierą Szczuką cotygodniową audycję pt. Wydanie drugie poprawione, poświęconą krytyce współczesnej literatury polskiej; za udział w tym programie otrzymał w 2007 nagrodę Pikowy Laur, przyznawaną podczas Targów Książki w Krakowie za najlepszą prezentację książek w mediach elektronicznych. W latach 2005–13 wykładał w Instytucie Kultury i Komunikowania Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. W 2007 objął funkcję przewodniczącego Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Od 2008 był członkiem Rady Programowej Polskiego Radia w Katowicach W 2008-16 był dyrektorem INoLP UŚl. w Katowicach. Równocześnie od 2010 kierował Zakładem Historii Literatury Poromantycznej INoLP. W 2015 został wyróżniony uniwersytecką Nagrodą „Pro Scientia et Arte” przyznaną za wybitne osiągnięcia naukowe i dydaktyczne. Odznaczony w 2002 Brązowym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. Krzysztof Kłosiński, Lubimyczytać.pl [dostęp 2021-02-23].
  2. a b Prof. Krzysztof Kłosiński, 7 października 2019 [dostęp 2021-02-23] (pol.).

Media użyte na tej stronie