Krzysztof Kłosiński (profesor)

Krzysztof Kłosiński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1954 Wrocław
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury XIX i XX wieku
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1982 Uniwersytet Śląski
Habilitacja	1991 Uniwersytet Śląski
Profesura	2002
nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Uniwersytet Śląski
Okres zatrudn.	1978
Odznaczenia

Krzysztof Kłosiński (ur. 21 marca 1951 w Krakowie) – polski naukowiec, profesor zwyczajny^[1], historyk literatury XIX i XX wieku^[2], teoretyk literatury, tłumacz oraz komentator dzieł Rolanda Barthesa i Jacquesa Derridy, krytyk literacki; Przewodniczący Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk, a także członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów oraz Rady Programowej Polskiego Radia w Katowicach^[2].

Życiorys

Syn Juliusza Kłosińskiego i Zofii z domu Smolińskiej. W 1964–68 uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. J. Sobieskiego w Krakowie, gdzie w 1968 zdał maturę. Następnie od 1968 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po uzyskaniu magisterium w 1973 rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej (od 1991 Instytut Nauk o Literaturze Polskiej, INoLP, od 2005 im. I. Opackiego) Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Debiutował w 1975 na łamach Ruchu Literackiego artykułem pt. Problematyka czasu w powieści historycznej XIX wieku (nr 1), a na łamach „Pamiętnika Literackiego” recenzją książki M. Głowińskiego Gry powieściowe (z. 2). W 1982 obronił na UŚl. rozprawę doktorską pt. Proza Romana Jaworskiego na tle przemian 1910–1925 (promotor prof. Tadeusz Bujnicki). W 1991 habilitował się na podstawie dysertacji pt. Mimesis w chłopskich powieściach Orzeszkowej. W 1992-1996 był wicedyrektorem Instytutu. Rozprawy i recenzje z zakresu historii i teorii literatury XIX i XX wieku zamieszczał m.in. w „Pamiętniku Literackim (1975–76; 1985–87, 1999), „Pracach Naukowych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” (od 1978), Tekstach Drugich (1998–2007, 2011, 2015), „Śląsku (1996–2004, z przerwami). W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora.

W śląskim radiu Top prowadził w 1995 audycję poświęconą muzyce klasycznej, a w telewizji TVN w 2004–09 wraz z Kazimierą Szczuką cotygodniową audycję pt. Wydanie drugie poprawione, poświęconą krytyce współczesnej literatury polskiej; za udział w tym programie otrzymał w 2007 nagrodę Pikowy Laur, przyznawaną podczas Targów Książki w Krakowie za najlepszą prezentację książek w mediach elektronicznych. W latach 2005–13 wykładał w Instytucie Kultury i Komunikowania Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. W 2007 objął funkcję przewodniczącego Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Od 2008 był członkiem Rady Programowej Polskiego Radia w Katowicach W 2008-16 był dyrektorem INoLP UŚl. w Katowicach. Równocześnie od 2010 kierował Zakładem Historii Literatury Poromantycznej INoLP. W 2015 został wyróżniony uniwersytecką Nagrodą „Pro Scientia et Arte” przyznaną za wybitne osiągnięcia naukowe i dydaktyczne. Odznaczony w 2002 Brązowym Krzyżem Zasługi.

Przypisy