Krzysztof Krajewski (dyplomata)
 (c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl Krzysztof Krajewski (2021) | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1963 |
|---|---|
| Konsul generalny RP w Warnie | |
| Okres | od 1998 |
| Poprzednik | Zenon Mikołajczyk |
| Następca | Wiesław Nowicki |
| Ambasador RP w Azerbejdżanie | |
| Okres | od 2005 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ | |
| Okres | od 2010 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Bułgarii | |
| Okres | od 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ | |
| Okres | od 2018 |
| Poprzednik | |
| Następca | Marek Szczepanowski |
| Ambasador RP w Rosji | |
| Okres | od 2021 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
             | |
Krzysztof Adam Krajewski (ur. 3 sierpnia 1963 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego. Konsul generalny RP w Warnie (1998–2003), ambasador RP w Azerbejdżanie (2005–2010), ambasador RP w Bułgarii (2014–2018) i Rosji (od 2021), dyrektor Protokołu Dyplomatycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (2010–2014, 2018–2021).
Życiorys
W 1987 ukończył studia politologiczne w zakresie stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich (pełnił funkcję sekretarza komisji zagranicznej rady uczelnianej ZSP UW) oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
Bezpośrednio po studiach pracował jako doradca w biurze rzecznika prasowego Urzędu Rady Ministrów[1]. Od 1993 zawodowo związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Początkowo kierował Wydziałem Informacji w Departamencie Promocji i Informacji. W latach 1994–1998 był wicedyrektorem i dyrektorem Departamentu Personalnego. Od 1998 pełnił funkcję konsula generalnego RP w Warnie. W latach 2003–2005 pełnił obowiązki dyrektora w Sekretariacie Ministra w MSZ w randze ambasadora tytularnego.
W 2005 był doradcą marszałka Sejmu. W tym samym roku objął stanowisko ambasadora RP w Azerbejdżanie[2]. Po pięciu latach kierowania placówką w Baku powrócił do kraju[3]. Objął stanowisko dyrektora Protokołu Dyplomatycznego MSZ.
28 lipca 2014 odebrał nominację na urząd ambasadora Polski w Bułgarii[4]. Odwołano go z tej funkcji 30 września 2018[5]. Po powrocie do Polski ponownie został dyrektorem Protokołu Dyplomatycznego MSZ[6]. W październiku 2020 sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała Krzysztofa Krajewskiego na ambasadora w Rosji[7]. Miesiąc później został mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej[8]. W lutym 2021 zakończył pracę na stanowisku dyrektora Protokołu Dyplomatycznego. 27 lutego tegoż roku objął kierownictwo Ambasady RP w Moskwie[9], formalnie rozpoczynając urzędowanie 4 marca 2021[10]. Listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Rosji złożył 18 maja 2021[11].
Życie prywatne
Syn Mieczysława[12]. Żonaty z Aldoną Krajewską, ojciec Piotra i Marii[13]. Deklaruje znajomość języków angielskiego, bułgarskiego, niemieckiego i rosyjskiego[14].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2019[15]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2011[16][17]
- Złoty Krzyż Zasługi – 1997[12]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2003[14]
- Order Przyjaźni – Azerbejdżan, 2010[18]
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd – 2012, Łotwa[19]
- Komandor Orderu Zasługi – Norwegia, 2012[20]
- Komandor Orderu Zasługi – Portugalia, 2012[21]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej III klasy – Estonia, 2014[22]
- Komandor Orderu Feniksa – Grecja, 2014[14]
- Komandor Orderu Oranje-Nassau – Holandia, 2014[14]
- Order Stara Płanina I stopnia – Bułgaria, 2018[23]
- Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” – Litwa, 2019[24]
- Wyróżnienia
- Tytuł honorowego obywatela Warny – Bułgaria, 2002[25]
- Międzynarodowa nagroda „Qızıl çinar” – Azerbejdżan, 2009[26]
Przypisy
- ↑ a b Były sekretarz Urbana ambasadorem w Moskwie, bankier.pl, 20 stycznia 2021 [zarchiwizowane 2021-01-22].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 czerwca 2005 r. nr Z.110-26-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 492).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-39-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 881).
- ↑ Nominacja ambasadorów w Pjongjang, Wellington, Sofii i New Delhi, msz.gov.pl, 28 lipca 2014 [zarchiwizowane 2017-12-02].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca 2018 r. nr 110.15.2018 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 431).
- ↑ Informacja o Protokole Dyplomatycznym Ministerstwa Spraw Zagranicznych, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2018-10-05].
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 26/, sejm.gov.pl, 29 października 2020 [dostęp 2021-01-13].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 listopada 2020 r. nr 110.49.2020 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 20).
- ↑ Протокольный список иностранных послов по старшинству, mid.ru, 16 kwietnia 2021 [zarchiwizowane 2021-04-21] (ros.).
- ↑ Wręczenie kopii listów uwierzytelniających przez Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej, gov.pl, 4 marca 2021 [zarchiwizowane 2021-03-04].
- ↑ Церемония вручения верительных грамот, kremlin.ru, 18 maja 2021 [zarchiwizowane 2021-05-19] (ros.).
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 października 1997 r. o nadaniu odznaczeń – pkt 545. (M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 72).
- ↑ Aneta Peni, Interview with Ms. Aldona Krajewska, wife of the Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of the Republic of Poland in the Republic of Bulgaria, diplomaticspectrum.com, 27 grudnia 2017 [dostęp 2021-07-27] (ang.).
- ↑ a b c d Krzysztof Krajewski: Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Bułgarii, sofia.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2017-09-17].
- ↑ Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej, prezydent.pl, 15 listopada 2019 [dostęp 2019-11-17].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń, nr 6 (M.P. z 2012 r. poz. 337).
- ↑ Ordery i odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej, prezydent.pl, 16 listopada 2011 [dostęp 2014-09-16].
- ↑ K. Krayevskinin „Dostluq” ordeni ilə təltif edilməsi haqqında, e-qanun.az, 8 lipca 2010 [dostęp 2015-08-29] (azer.).
- ↑ Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra, president.lv, s. 91 [zarchiwizowane 2017-09-10] (łot.).
- ↑ Årsberetning 2012. Det kongelige hoff, kongehuset.no, marzec 2013, s. 44–45 [dostęp 2014-09-16] (norw.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas, ordens.presidencia.pt [dostęp 2014-09-16] (port.).
- ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid, president.ee [zarchiwizowane 2016-03-29] (est.).
- ↑ Президентът Румен Радев удостои посланика на Полша у нас Кшищоф Краевски с орден „Стара планина” първа степен, president.bg, 20 września 2018 [dostęp 2019-06-15] (bułg.).
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė, lrp.lt [dostęp 2020-10-14] (lit.).
- ↑ Stojan Iłkow, Кшищоф Краевски, посланик на Полша: Не трябва да позволяваме на страха да ни завладее, 24chasa.bg, 24 marca 2016 [dostęp 2020-10-14] (bułg.).
- ↑ Ümummilli lider Heydər Əliyevin anadan olmasının 86-cı ildönümü və Heydər Əliyev Fondunun fəaliyyətə başlamasının 5 illiyi münasibətilə təntənəli mərasim keçirilib, heydar-aliyev-foundation.org, 10 maja 2009 [zarchiwizowane 2020-06-30] (azer.).
Media użyte na tej stronie
"Dostluq" ordeninin lenti (2013-)
Autor: Macesito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Orange-Nassau - Commander Ribbon
Baretka Komandora Orderu Feniksa
Autor: Ordensherre, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon of Commander of the Royal Norwegian Order of Merit. Norwegian: Stripe for kommandør av Den Kongelige Norske Fortjenstorden.
Ribbon bar of the Order 'Stara planina'. Bulgaria.
Baretka: Komandor Orderu Zasługi – Portugalia. (Ordem do Mérito – Comendador).