Krzysztof Kwiatkowski (polityk)

Krzysztof Kwiatkowski

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1971 Zgierz
Prezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres	od 27 sierpnia 2013 do 30 sierpnia 2019
Poprzednik	Jacek Jezierski
Następca	Marian Banaś
Minister sprawiedliwości
Okres	od 14 października 2009 do 18 listopada 2011
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Andrzej Czuma
Następca	Jarosław Gowin
Prokurator generalny
Okres	od 14 października 2009 do 31 marca 2010
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Andrzej Czuma
Następca	Andrzej Seremet
Odznaczenia

Krzysztof Kwiatkowski (ur. 14 maja 1971 w Zgierzu) – polski prawnik, polityk i urzędnik państwowy.

Senator VII i X kadencji (2007–2011, od 2019), poseł na Sejm VII kadencji (2011–2013). W latach 2009–2011 minister sprawiedliwości, w latach 2009–2010 prokurator generalny, w latach 2013–2019 prezes Najwyższej Izby Kontroli.

Życiorys

Syn Edmunda, zapaśnika i medalisty mistrzostw Polski, oraz Marianny, pielęgniarki^[1]. Ukończył Szkołę Podstawową im. Ludwika Waryńskiego, następnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Zgierzu. W wieku 17 lat wstąpił do Federacji Młodzieży Walczącej. Studia rozpoczął na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, studiowanie na pewien czas przerwała mu choroba nowotworowa. Studia ukończył na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując tytuł magistra prawa. Działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, był członkiem władz krajowych stowarzyszenia (m.in. wiceprezesem).

W latach 1997–2001 był sekretarzem osobistym Prezesa Rady Ministrów, Jerzego Buzka. Działał w AWS. Należał do Porozumienia Centrum, a potem do Ruchu Społecznego AWS (był szefem Ruchu Młodych RS AWS). Od 2004 do 2013 należał do Platformy Obywatelskiej. Był członkiem zarządu krajowego Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. Został kawalerem Międzynarodowego Zakonu Rycerskiego Świętego Jerzego^[2].

Od 1993 był związany z samorządem terytorialnym. Początkowo był radnym, następnie przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej i szefem klubu radnych. Do 2006 zajmował stanowisko wiceprezydenta Zgierza, odpowiedzialnego m.in. za finanse, oświatę, kulturę, sport oraz inwestycje i pozyskiwanie funduszy europejskich.

W 2001 z listy AWSP bez powodzenia kandydował do Sejmu. W wyborach samorządowych w 2006 kandydował na urząd Prezydenta Miasta Łodzi. W I turze uzyskał drugi wynik (27,03% poparcia, 59 946 głosów). W II turze przegrał z Jerzym Kropiwnickim, otrzymując 44,31% głosów^[3]. W tym samym roku uzyskał mandat radnego sejmiku łódzkiego, w którym objął stanowisko wiceprzewodniczącego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia PO został wybrany na senatora VII kadencji w okręgu łódzkim, otrzymując 164 151 głosów^[4]. Kierował Komisją Ustawodawczą. Po powołaniu Andrzeja Czumy na urząd ministra sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski 4 lutego 2009 objął stanowisko sekretarza stanu w tym resorcie.

14 października tego samego roku został powołany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego na urzędy ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w pierwszym rządzie Donalda Tuska. Po ustawowym rozdzieleniu tych funkcji na stanowisku prokuratora generalnego 31 marca 2010 zastąpił go Andrzej Seremet. 11 kwietnia 2010 został członkiem Międzyresortowego Zespołu do spraw koordynacji działań podejmowanych w związku z tragicznym wypadkiem lotniczym pod Smoleńskiem, powołanego przez premiera Donalda Tuska po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku.

W wyborach parlamentarnych w 2011 był kandydatem Platformy Obywatelskiej do Sejmu z trzeciego miejsca w okręgu łódzkim. Uzyskał mandat poselski, zdobywając 68 814 głosów^[5].

26 lipca 2013 został powołany przez Sejm na prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Jeszcze w tym samym miesiącu złożył rezygnację z członkostwa w PO. 9 sierpnia jego wybór na szefa NIK zatwierdził Senat, w tym samym dniu przestał być posłem na Sejm RP. Urząd prezesa NIK objął 18 dni później. W sierpniu 2015 prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach złożył wniosek o uchylenie mu immunitetu w związku z zamiarem przedstawienia zarzutów dotyczących przestępstw urzędniczych związanych z niektórymi konkursami na kierownicze stanowiska w NIK. Krzysztof Kwiatkowski wniósł do marszałka Sejmu o uchylenie mu immunitetu, deklarując również przekazanie nadzoru nad prowadzonymi kontrolami i jednostkami organizacyjnymi izby swoim zastępcom^[6]. 19 sierpnia 2019 złożył na ręce marszałek Sejmu Elżbiety Witek rezygnację z funkcji prezesa NIK w związku z zamiarem startu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku^[7]. Ostatecznie zakończył urzędowanie 30 sierpnia 2019, gdy na czele NIK stanął Marian Banaś.

W wyborach parlamentarnych w 2019 z ramienia KWW Krzysztofa Kwiatkowskiego^[8] został wybrany na senatora z okręgu nr 24^[9], zdobywając 79 348 głosów^[10]. W Senacie współtworzył Koło Senatorów Niezależnych i objął funkcję przewodniczącego Komisji Ustawodawczej^[11]. 17 stycznia 2020 został wybrany przez Senat na członka Krajowej Rady Sądownictwa.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (cywilny) – 2011, Węgry^[12][13]
• Nagroda im. Andrzeja Bączkowskiego – 2013^[14]
• Odznaka „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej” – 2014^[15]

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 2011-11-06].