Krzysztof Liebruder
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
Krzysztof Liebruder (ur. 22 marca 1592 w Białej Piskiej, zm. 20 grudnia 1659 w Królewcu) – polski duchowny luterański, pedagog.
Życiorys
Kształcił się w gimnazjum akademickim w Toruniu, od 1607 studiował na uniwersytecie w Królewcu. Od 1618 był diakonem (duchownym pomocniczym), a w latach 1620-1659 pastorem (proboszczem) polskiej parafii ewangelickiej w Królewcu, od 1648 seniorem duchowieństwa miejskiego. Za zezwoleniem księcia Jerzego Wilhelma w 1634 przy parafii została uruchomiona polska szkoła miejska, dla której opracował 2 podręczniki, używane również w Prusach Królewskich i na Śląsku w XVII-XVIII w. Był to łacińsko-niemiecko-polski podręcznik gramatyki (według Jana Rheniusa; I wyd. Elbląg 1642) i polskie uzupełnienie niemieckojęzycznego podręcznika łaciny Jana Amosa Komeńskiego (I wyd. Królewiec 1647). W okresie jego urzędowania (1632) wznowiono odprawianie polskich nabożeństw w katedrze, na Starym Mieście i w Lipniku. W kościele polskim umieszczono epitafium (niezachowane). Zwany również Liebbruder, lub - w formie łacińskiej - Christophorus Liebruderus.
Bibliografia
- Adolf Boetticher, Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Ostpreussen, H. 7, Königsberg, Königsberg, Teichert, 1897
- Zbigniew Nowak, Liebruder (Liebbruder) Krzysztof, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 17, Wrocław, Ossolineum, 1972
- Paweł Fijałkowski, Polska parafia na Kamiennej Grobli w Królewcu, "Kalendarz Ewangelicki", R. 110, 1996, Bielsko-Biała, Wydaw. Augustana, 1995, ISSN 0239-3476
- Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX wieku, Bielsko-Biała: Wydaw. Augustana, 1998, ISBN 83-85970-50-9, OCLC 835742676.