Krzysztof Malkiewicz
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | polska |
Edukacja | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Wydział | School of Film 1968–2007 |
Stanowisko | wykładowca |
Rodzice | Zdzisław Malkiewicz |
Małżeństwo | Judy Toner (1968-1975) |
Krewni i powinowaci | Adam Doboszyński (wuj) |
Krzysztof J. Malkiewicz, Kris Malkiewicz (ur. 22 lutego 1931 w Krakowie) – polski i amerykański reżyser i operator filmowy, wykładowca California Institute of the Arts, autor książek.
Odebrał wykształcenie filmowe w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie uzyskał tytuł magistra sztuki na Wydziale Operatorskim. Jego wcześniejsze studia zaowocowały licencjatem etnografii i tytułem magistra historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
W 1965 roku dołączył do irlandzkiej telewizji RTÉ w Dublinie. W latach 1967-1968 nauczał filmu na wydziale filmowym Politechniki w Londynie.
Latem 1968 roku został zaproszony do udziału w tworzeniu CalArts, gdzie od początku istnienia uczelni nauczał kinematografii w różnych jej aspektach. Pracował tam do 2007 roku, do chwili przejścia na emeryturę[1]. Widząc potrzebę odpowiedniego podręcznika napisał i opublikował w 1973 roku Cinematography, która stała się "klasycznym" podręcznikiem używanym w szkołach filmowych na całym świecie.
W swojej twórczości filmowej Malkiewicz rozwinął gatunek dokumentu osobistego[2].
W 2003 był członkiem głównego jury podczas Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Łodzi[3], a w 2014 jurorem w Konkursie debiutów operatorskich Camerimage w Bydgoszczy[4].
Edukacja
- 1949 – matura w liceum im B. Nowodworskiego w Krakowie.
- 1950–1953 – studia w zakresie etnografii na Uniwersytecie Jagiellońskim – dyplom I stopnia;
- 1953–1956 – studia w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim – dyplom magisterski;
- 1957–1962 – studia na wydziale operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi – dyplom magisterski.
Praca
- 1957–1959 – Asystent operatora, Crawley Films, Ottawa, Kanada;
- 1965–1967 – Reżyseria 7 filmów dokumentalnych dla irlandzkiej telewizji w Dublinie. Seria “Discovery”;
- 1967–1968 – Wykładowca na wydziale filmowym The Polytechnic w Londynie;
- 1968–2007 – Wykładowca sztuki i techniki operatorskiej w School of Film, w California Instutute of the Arts. Był jednym z organizatorów tego wydziału.
Filmografia
jako operator
- 1960 Sierpniowy upał[5] (etiuda) – reż. Stefan Szlachtycz;
- 1960 Według rozkazu[6] (etiuda) – reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki;
- 1961 Szkoła bez tablic[7] (dokument) – reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki, Łódź. 2. nagroda na festiwalu w Helsinkach;
- 1962 Czarna Pompea[8] (dokument) – reż. Mira Hamermesh, Łódź;
- 1969 “The Immortals”. reż. Morton Subotnick, Los Angeles (komponenty filmowe do multimedia show);
- 1972 “Composition I, II & III”. reż. Mel Powell, Los Angeles (komponenty filmowe do multimedialnego show Pasadena Art Museum).
jako reżyser i operator
- 1965–66 seria dokumentalna "Discovery", epizod pt. "A Stranger's Notebook on Dublin" dla RTÉ[9][10];
- 1969 Cal-Arts Ground Breaking and Construction[11] (dokument) – historia tworzenia CalArts;
- 1972 “T’ai Chi Ch’uan” – film instruktażowy, Valencia, Kalifornia;
- 1976 Déja vu – osobisty film eksperymentalny, Valencia, Kalifornia;
- 1995 Krakow journal: Obsessive Memories – film oparty na osobistych wspomnieniach, Valencia, Kalifornia;
- 2004 Przesłuchanie[12] – film oparty na wspomnieniach matki Jadwigi Malkiewiczowej, więzionej przez osiem lat jako więzień polityczny w stalinowskiej Polsce, Valencia, Kalifornia.
Autor książek
- 1973 Cinematography – ISBN 978-0-7432-6438-9
- 1986 Film Lighting: talks with Hollywood's Cinematographers and Gaffers – ISBN 978-1-4391-6906-3
- 1994 W więzieniu i na wolności, 1947-1956 – ISBN 978-83-85222-33-0
- 2018 Życiorysy z pamięci – ISBN 978-83-7856-727-1
Życie prywatne
Jego ojciec, Zdzisław Donat Marian (ur. 10 stycznia 1893, zm. 1973)[13], por. Wojska Polskiego, był lekarzem pediatrą, doktorem nauk medycznych, w czasie wojny wykładał pediatrię w Polskiej Szkole Medycznej przy Uniwersytecie w Edynburgu, w Szkocji. Po wojnie, do końca lat sześćdziesiątych praktykował medycynę w Wielkiej Brytanii, był między innymi ordynatorem Szpitala Pediatrycznego w Penley Hall pod Liverpoolem[14].
Jego matka, Jadwiga Malkiewiczowa (1903–1986) née Doboszyńska została aresztowana w 1947 roku, w związku z tajnym przyjazdem do kraju jej brata Adama Doboszyńskiego, aresztowanego i bezpodstawnie oskarżonego o szpiegostwo na rzecz Amerykanów, skazanego na śmierć i straconego w 1949 r. Za rzekomą współpracę ze szpiegiem została poddana trzyletniemu śledztwu z torturami[15] i skazana na 10 lat więzienia. Spędziła osiem lat w więzieniach: mokotowskim w Warszawie, Fordonie koło Bydgoszczy i Inowrocławiu. W 1967 dołączyła do męża w Anglii. Była autorką wydanego drukiem pamiętnika Wspomnienia więzienne (wydanie powielaczowe, Lublin "Antyk", 1987)[16]. Po latach starań rodziny i przyjaciół, 29 kwietnia 1989 Sąd Najwyższy ostatecznie oczyścił ze wszystkich powojennych zarzutów i pośmiertnie zrehabilitował Adama Doboszyńskiego i Jadwigę Malkiewiczową. 22 stycznia 2008 Jadwiga Malkiewiczowa została pośmiertnie odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[17].
Jego starszy brat Andrzej (ur. 1927) po wyjeździe do Wielkiej Brytanii wykładał historię na Uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji, zbierając w tym czasie niezwykłą kolekcję rzadkich książek i rękopisów. Podarował tę kolekcję uniwersytetowi w 2013 roku. Znajduje się w niej około 300 drukowanych artykułów, głównie zbiór broszur powstałych podczas Rewolucji Francuskiej. Najwcześniejszym wydaniem jest wydanie Sallusta wydrukowane w Wenecji w 1474 roku. Znajduje się tam również ponad 40 rękopisów, począwszy od listu podpisanego przez Karola IX króla Francji w 1568 roku, do rozkazów Napoleona Bonapartego cesarza Francuzów[18].
2-krotnie żonaty: Judy A Toner, Irlandka (1968-1975), Anna Domańska (od 1983)[a].
W 2016 roku powrócił na stałe do rodzinnego Krakowa, po ponad 50 latach spędzonych na emigracji[1].
Uwagi
- ↑ Wszystkie dane osobiste pochodzą z mojej korespondencji mailowej z Krzysztofem Malkiewiczem.
Przypisy
- ↑ a b Krzysztof Malkiewicz: Życiorysy z pamięci. Brzezia Łąka: Poligraf, 2018, s. 272-273. ISBN 978-83-7856-727-1.
- ↑ Krzysztof Malkiewicz. [dostęp 2015-10-30]. (ang.).
- ↑ Camerimage 2003. [dostęp 2015-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-09)]. (pol.).
- ↑ Camerimage 2014. [dostęp 2015-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (pol.).
- ↑ Sierpniowy Upał. FilmWeb. [dostęp 2015-11-17]. (pol.).
- ↑ Według Rozkazu. FilmWeb. [dostęp 2015-11-17]. (pol.).
- ↑ Szkoła bez tablic. FilmWeb. [dostęp 2015-10-29]. (pol.).
- ↑ Czarna Pompea. FilmWeb. [dostęp 2015-11-17]. (pol.).
- ↑ A Stranger's Notebook on Dublin. [dostęp 2015-10-29]. (ang.).
- ↑ A Stranger’s Notebook on Dublin (1966). 2012-06-11. [dostęp 2015-11-17]. (ang.).
- ↑ CalArts construction. [dostęp 2015-10-29].
- ↑ Interrogation / Przesluchanie. [dostęp 2015-10-29].
- ↑ OBITUARY NOTICES. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Profesorowie i wykładowcy Polskiego Wydziału Lekarskiego w Edynburgu (1941-1949). [dostęp 2015-11-15]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Płużański: Ekonomia krwi. Gazeta Polska Codziennie. [dostęp 2015-11-15]. (pol.).
- ↑ Wspomnienia więzienne / Jadwiga Malkiewiczowa. [dostęp 2015-11-15]. (pol.).
- ↑ Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski dla Jadwigi Malkiewicz. 8 października 2008. [dostęp 2018-05-22].
- ↑ Andrew Malkiewicz, From incunabula to the French Revolution.. 2015-08-05. [dostęp 2018-05-22]. (ang.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- California Institute of the Arts
- Krzysztof Malkiewicz w bazie Filmweb
- Niezwykle skromna i silna duchem