Krzysztof Maria Szwermicki
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1814 |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat | 24 grudnia 1837 |
Odznaczenia | |
Krzysztof Maria Szwermicki (Szwernicki) właśc. Józef Szwernicki[1] MIC (ur. 27 sierpnia?/ 8 września 1814 w Warnupianach[2], zm. 14 listopada?/ 26 listopada 1894 w Irkucku) – polski duchowny katolicki, marianin, zesłaniec, proboszcz parafii katolickiej w Irkucku.
Młodość
Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Był synem Adama i Katarzyny z d. Wojciechowskiej[1]. Po ukończeniu szkoły elementarnej w Mariampolu, w 1824 rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Łacińskiej[1], gimnazjum prowadzonym przez zakon marianów.
Uczestnik powstania listopadowego jako żołnierz pułku ułanów, dwukrotnie ranny (w bitwach pod Stoczkiem i Nową Wsią). Koniec powstania zastał go w szpitalu w Puławach, gdzie leczył się z odniesionych ran. Po wyzdrowieniu wstąpił do zakonu marianów, w którym ukończył szkołę średnią. Wtedy też przybrał zakonne imię Krzysztof Maria. 24 grudnia 1837 został wyświęcony na kapłana w Sejnach przez biskupa augustowskiego Pawła Straszyńskiego[1]. Po święceniach wyjechał do Warszawy, gdzie pracował z głuchymi i pomagał w tworzeniu Instytutu Głuchoniemych. Po powrocie do Mariampola założył tam podobną placówkę.
Więzienie i katorga
W 1844 został przełożonym klasztoru w Mariampolu, który stał się ważnym ośrodkiem ruchu narodowego. Zakonnicy zaangażowali się w sprowadzanie zakazanej literatury patriotycznej z Prus i Francji. W 1846 Szwernicki został aresztowany i przewieziony do warszawskiej Cytadeli, pod zarzutem rozpowszechniania zakazanych książek. W Cytadeli więziono go przez pięć lat i poddano okrutnemu śledztwu. 28 sierpnia 1850 r. wyrokiem sądu wojskowego został skazany na bezterminową katorgę na Syberii. Wyrok ten został później zamieniony na zamieszkanie w Guberni irkuckiej pod dozorem policyjnym, bez pozbawiania skazanego praw cywilnych i kapłańskich. 14 maja 1852 dotarł do Irkucka, gdzie miał pełnić posługę duchową w miejscowym kościele.
Proboszcz parafii irkuckiej
Po śmierci miejscowego proboszcza ks. Hacickiego, w 1856 stanął na czele parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Irkucku, która była w tym czasie największą parafią katolicką na świecie (od Arktyki do granicy z Chinami). Mimo zgody władz rosyjskich na powrót do ojczyzny, Szwernicki zdecydował się pozostać w Irkucku i prowadzić działalność duszpasterską wśród polskich zesłańców. W 1859, za zgodą generał-gubernatora Nikołaja Murawiowa udał się w podróż po Syberii, aby zapewnić posługę duchową dla żołnierzy wyznania katolickiego. Owocem tej podróży był dziennik, w którym Szwernicki opisał swoje przeżycia[3] 27 listopada 1866 ks. Szwernicki udzielił ostatniej posługi skazanym na śmierć uczestnikom powstania zabajkalskiego[4].
Po zniszczeniu starego drewnianego kościoła w Irkucku (spłonął w pożarze miasta w czerwcu 1879) Szwernicki zaangażował się w budowę nowej świątyni i nowej plebanii, które zostały otwarte w 1885. W tym samym roku arcybiskup mohylewski Aleksander Gintowt-Dziewałtowski przyjął jego dymisję z uwagi na zły stan zdrowia. Z uwagi na to, iż jego następca nie dotarł do Irkucka, Szwernicki w 1886 ponownie podjął obowiązki proboszcza. Pracę duchownego docenił w szczególny sposób papież Leon XIII, który w 1888 nazwał Szwernickiego "apostołem Syberii", a na 50 rocznicę kapłaństwa podarował mu złoty kielich i mszał okuty w złoto[5].
W styczniu 1894 duchowny padł ofiarą napaści we własnym domu i został dotkliwie pobity przez bandytów. Nie odzyskał już zdrowia i zmarł w listopadzie t.r. Pochowany 3 grudnia 1894 w kościele irkuckim.
Przez władze rosyjskie został uhonorowany orderem św. Stanisława III klasy (1870) i orderem św. Anny III klasy (1879).
Przypisy
- ↑ a b c d Eugeniusz Niebielski: Szwermicki, Krzysztof Maria. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 481.
- ↑ Biogram na Irkipedii
- ↑ Fragment dziennika Szwernickiego ukazał się w prasie polskiej – zob. Wyjątki z podróży, odbytej przez ks. Szwernickiego w krajach amurskich, w prowincji Irkuckiej i gubernji Irkuckiej dla spełnienia posług duchownych katolikom, od 26 Marca 1859 do 15 stycznia 1860, "Pamiętnik Religijno-Moralny", Warszawa 1861. Serya druga. T. VII. Nr. 2–6.
- ↑ Marek Gałęzowski, Ostatni bój nad Bajkałem. [dostęp 2015-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
- ↑ The History of the Marians
Bibliografia
- Bogdan Burdziej, Ksiądz Krzysztof Szwernicki – duszpasterz Sybiru, Przegląd Powszechny, 1987/1, s. 72-85.
- Ks.Jan Kosmowski, Ojciec Krzysztof Szwernicki, duszpasterz zesłańców syberyjskich. padrimariani.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-26)].
- Biogram duchownego. padrimariani.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
- Tadeusz Rogalewski, Syberyjskie echa. Działalność o. Krzysztofa Szwernickiego i jego relacja o religijności Sybiraków
- Biogram Szwernickiego w Encyklopedii Syberii. russiasib.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Anny.
Baretka Orderu św. Stanisława.
Krzysztof Szwernicki