Krzysztof Nitsch

Krzysztof Nitsch
Data i miejsce urodzenia

1948
Zabrze

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Dziedzina sztuki

rzeźba, medalierstwo

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Krzysztof Szczepan Nitsch (ur. 1948[1] w Zabrzu[2]) − polski rzeźbiarz i medalier.

Życiorys

Syn Roberta. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uczył się u prof. Jerzego Bandury i prof. Stefana Borzęckiego[3]. Uzyskał dyplom oraz medal dla najlepszego studenta w 1975 roku[3]. Od 1975 roku pracował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie jako asystent prof. Jerzego Bandury, następnie jako asystent prof. Mariana Koniecznego[3].

Od 1973 roku mieszka w Gliwicach[2]. W połowie lat siedemdziesiątych XX wieku wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków[3], następnie później – do Związku Artystów Rzeźbiarzy[3]. W 1983 roku założył Pracownię Odlewnictwa[3] w ASP w Krakowie, którą prowadzi samodzielnie. Uzyskał stopień naukowy profesora w 1997 roku[3].

Brał udział w ogólnokrajowych wystawach i w prezentacjach sztuki polskiej za granicą[2]. Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia artystyczne. W 2009 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4] oraz w tymże roku został Honorowym Obywatelem Gliwic[2]. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1998)[5] oraz Krzyżem Kawalerskim (2013)[6] i Oficerskim (2020)[7] Orderu Odrodzenia Polski. W swoim domu (dawna remiza strażacka) w Gliwicach-Sośnicy tworzy przez lata osobiste muzeum-galerię[8].

Nagrody

  • I i III nagroda Międzynarodowym Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w Rawennie (1983)[9]
  • I Nagroda na Międzynarodowym Sympozjum Rzeźby, Węgry (1987)[9]
  • I Nagroda w Międzynarodowym Konkursie „Człowiek i woda” Niemcy (1990)[9]
  • I Nagroda w Międzynarodowym Konkursie III Qadriennale Medalierstwa, Słowacja (1993)[9]
  • Grand Prix na Salonie Rzeźby Wiosna ’98 (1998)[1][10]
  • medal i wyróżnienie na Światowej Wystawie FIDEM w Hadze (1998)[10]
  • Złoty Laur Fundacji Kultury Polskiej[10] „Za Mistrzostwo w Sztuce” (1999)[9]
  • Złoty Wawrzyn od Polskiego Komitetu Olimpijskiego (2001)[10]
  • Nagroda Towarzystwa Allianz w dziedzinie kultury (2002)[10]
  • Złoty Medal w Ogólnopolskim Salonie Rzeźby w Warszawie (2003)[1]
  • III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Biennale „Dante Europejczyk” we Włoszech (2003)[1]
  • nagroda Prezydenta miasta Gliwice[10]
  • nagroda Towarzystwa Przyjaciół Gliwic za osiągnięcia w dziedzinie kultury[10]
  • Śląska Nagroda im. Juliusza Ligonia[10] (2008)[11]
  • laureat VIII edycji konkursu „Marka Śląskie” w kategorii Osobowość Roku (2017)[10]

Twórczość

  • kompozycja rzeźbiarska przy radiostacji gliwickiej[10]
  • fontanna Żywy obraz na dziedzińcu Willi Caro w Gliwicach[10]
  • pomnik Ofiarom wojen i totalitaryzmów w gliwickim Parku Chopina[10]
  • kompozycja rzeźbiarska (tablica[12]) TORA na miejscu synagogi w Gliwicach[10]
  • ołtarz Krzew w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach we współpracy z Witoldem Cęckiewiczem (2002)[10]
  • pomnik (popiersie) Gabriela Narutowicza w Szwajcarii przy elektrowni wodnej Mühleberg(niem.)[13] (2009)[10]
  • rzeźba Ku słońcu I w Gliwicach (2010)[10]
  • rzeźba Ku słońcu II w Gliwicach (2012)[10]
  • statuetka dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych: Nagroda Solidarności (2014)[10]
  • medal Przeszłość–Przyszłość dla Muzeum Monet i Medali w Kremnicy (2015)[10]
  • tablica pamięci Wilhelma von Blandowskiego w Gliwicach (2015)[10]
  • kompozycja przestrzenna pamięci Tadeusza Różewicza w Gliwicach (2015)[10]
  • rzeźba z cyklu Nasza Ojczyzna dla Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie (2016)[10]
  • statuetka dla laureatów Nagrody Żółtej Ciżemki (około 2017)[10]

Galeria

Przypisy

  1. ↑ a b c d Krzysztof Nitsch. Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie. [dostęp 2021-06-23].
  2. ↑ a b c d Krzysztof NITSCH. Urząd Miejski Gliwice, 2010-06-09. [dostęp 2021-06-23].
  3. ↑ a b c d e f g Wyroba 2019 ↓, s. 1.
  4. ↑ Medale Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 2009-05-26. [dostęp 2012-11-21].
  5. ↑ M.P. z 1999 r. nr 7, poz. 81
  6. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 502
  7. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 955
  8. ↑ Marlena Polok-Kin: W Sośnicy powstaje dzieło życia prof. Nitscha. Dziennik Zachodni, 2012-01-06. [dostęp 2021-06-23].
  9. ↑ a b c d e Artyści w kolekcji. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. [dostęp 2021-06-23].
  10. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Wyroba 2019 ↓, s. 2.
  11. ↑ Krzysztof P. Bąk: Ligoniowe laury. Dziennik Zachodni, 2008-12-21. [dostęp 2021-06-23].
  12. ↑ Zuzanna Grabska: Gliwice. Nadpalony zwój w miejscu synagogi. 2011-02-04. [dostęp 2021-06-23].
  13. ↑ Schutzverband Wohlensee Jahresbericht 2009. Elisabeth Wieland, Christian Gnägi (Red.). Schutzverband Wohlensee SVW, 2010-02, s. 82.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Plakette am Seidenhaus Weichmann (Gleiwitz).JPG
Autor: Gliwi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plakette "Denkmal geschütztes Haus" am ehemaligen Seidenhaus Weichmann in Gleiwitz.
Rzeźba Sośnica.jpg
Autor: AnalogIgor, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rzeźba w gliwickiej Sośnicy, na elewacji domu prof. Krzysztofa Nitscha (dawna remiza), ul. Wawelska 6.
New Synagogue in Gliwice IMG 3352.jpg
(c) I, Nemo5576, CC-BY-SA-3.0
Tablica upamiętniająca Nową Synagogę w Gliwicach
Gliwice Ku sloncu Krzysztof Nitsch.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rzeźba Ku słońcu I, autor: prof. Krzysztof Nitsch, miejsce: Plac Rzeźniczy w Gliwicach.
Gliwice Willa Caro Zywy obraz.jpg
Autor: Elżbieta Hereźniak, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Gliwice, willa Caro, ob. muzeum, 2 poł. XIX
Gliwice Chopin park wars monument.jpg
Autor: Antekbojar, Licencja: CC0
pomnik Ofiarom wojen i totalitaryzmów w gliwickim Parku Chopina
Gedenktafel für Wilhelm von Blandowski (Gleiwitz).jpg
Autor: Gliwi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gedenktafel für Wilhelm von Blandowski am Haus Bankowa 4 in der Gleiwitzer Altstadt.
Bust of Gabriel Narutowicz at Mühleberg.jpg
Autor: Superikonoskop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Büste von Gabriel Narutowicz am Kraftwerk Mühleberg. Die Büste befindet sich bleibend auf allgemein zugänglichem Grund und darf deswegen frei abgebildet werden. Die Abbildung „darf angeboten, veräussert, gesendet oder sonstwie verbreitet werden“ (Art. 27 Abs. 1 URG – Werke auf allgemein zugänglichem Grund). Die Abbildung entspricht somit der schweizerischen Regelung zur Panormafreiheit.