Krzysztof Pater

Krzysztof Pater

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Pełne imię i nazwisko	Krzysztof Jerzy Pater
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1961 Olsztyn
Minister polityki społecznej
Okres	od 2 maja 2004 do 24 listopada 2004
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Następca	Izabela Jaruga-Nowacka
Odznaczenia

Krzysztof Pater

Stopień instruktorski	harcmistrz
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
Przewodniczący ZHP
Okres sprawowania	od 2022
Poprzednik	Dariusz Supeł
Wiceprzewodniczący ZHP
Okres sprawowania	od 1997 do 2001
Odznaczenia

Krzysztof Jerzy Pater (ur. 9 grudnia 1961 w Olsztynie) – polski ekonomista, urzędnik państwowy, ekspert i doradca w sprawach polityki społecznej, polityk, nauczyciel akademicki, menedżer i instruktor harcerski. W 2004 minister polityki społecznej, od 2022 przewodniczący ZHP.

Życiorys

Ukończył w 1986 studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Od 1986 do 1994 był zatrudniony w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W 1994 otrzymał licencję maklera papierów wartościowych. Do 1996 pełnił funkcję doradcy ministra w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. Później do 1997 pracował jako radca ministra w Ministerstwie Skarbu Państwa. Był jednym z autorów koncepcji reformy polskiego systemu emerytalnego^[1][2], odpowiadał za przygotowanie szczegółowych rozwiązań w zakresie II i III filara systemu. W latach 1997–1998 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Reformy Zabezpieczenia Społecznego w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Następnie przez rok był wiceprezesem zarządu Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PKO/Handlowy. Prowadził działalność doradczą w zakresie polityki społecznej, wykładał też w Wyższej Szkole Ubezpieczeń i Bankowości w Warszawie.

W listopadzie 2001 został powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Od stycznia 2003 zajmował tożsame stanowisko w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Od 18 lutego 2004, po odejściu wiceminister Jolanty Banach, zajmował stanowisko sekretarza stanu i pełnomocnika rządu do spraw osób niepełnosprawnych. 2 maja 2004 objął urząd ministra polityki społecznej w pierwszym rządzie Marka Belki, był nim również w drugim gabinecie tego premiera. Zakończył urzędowanie 24 listopada 2004.

Opracował autorską koncepcję, a następnie odpowiadał za wdrożenie systemu indywidualnych kont emerytalnych (IKE)^[3][4][5][6].

W wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia kandydował z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców „Niezależni Wyborcy” do Senatu z okręgu warszawskiego^[7]. Następnie był doradcą Samoobrony RP^[8][9]. W 2006 został członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego^[10], w którym pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Sekcji ds. Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Spójności Gospodarczej i Społecznej (2008–2010), a także funkcję przewodniczącego Centrum Monitorowania Rynku Pracy (2010–2013 i 2018–2020).

Od 2006 powoływany na stałego doradcę komisji sejmowych: Komisji Polityki Społecznej w V kadencji^[11], Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w kadencji VI^[12] i VII^[13], Komisji do Spraw Petycji w kadencji VIII^[14] i IX^[15]. Zajął się także prowadzeniem działalności doradczej i badawczej w zakresie polityki społecznej i rynku pracy.

Działa w Związku Harcerstwa Polskiego, jest harcmistrzem. W latach 1989–1991 i ponownie w okresie 2006–2010 był wiceprzewodniczącym Rady Chorągwi Stołecznej ZHP^[16], w latach 1989–1990 pełnił funkcję członka Rady Naczelnej ZHP, a od 1990 do 1997 – wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP. W latach 1997–2001 był wiceprzewodniczącym ZHP, natomiast w okresie 2001–2005 członkiem Naczelnego Sądu Harcerskiego ZHP^[16]. Ponownie wybrany do NSH ZHP w 2017, objął funkcję jego przewodniczącego.

W maju 2022 na 42. Zjeździe ZHP został wybrany na przewodniczącego ZHP (był wówczas jedynym zgłoszonym kandydatem)^[17].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2005, za zasługi w pracy wychowawczej z dziećmi i młodzieżą, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi^[18].

Wyróżniony Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”. Za wprowadzenie indywidualnych kont emerytalnych (IKE) czasopismo „BusinessWeek” wyróżniło go „Portfelem Roku 2004”^[19].

Przypisy

Bibliografia

• Rząd premiera Marka Belki. „Przegląd Rządowy”. nr 5 (155), maj 2004. [dostęp 2020-01-21].