Krzysztof Skubiszewski
![]() Krzysztof Skubiszewski (2005) | |
Data i miejsce urodzenia | 8 października 1926 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 lutego 2010 |
Minister spraw zagranicznych | |
Okres | od 12 września 1989 |
Poprzednik | |
Następca | |
Sędzia ad hoc Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości | |
Okres | od 1993 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |

Krzysztof Jan Skubiszewski (ur. 8 października 1926 w Poznaniu, zm. 8 lutego 2010 w Warszawie[1][2]) – polski naukowiec i polityk, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego, minister spraw zagranicznych w latach 1989–1993. Kawaler Orderu Orła Białego.
Życiorys
W 1939 został wraz z rodziną przez Niemców wypędzony do Generalnego Gubernatorstwa. Od 1940 do 1944 mieszkał w Warszawie, gdzie uczęszczał w ramach tajnych kompletów do szkoły średniej. Po powstaniu warszawskim znalazł się wraz z rodziną na Podlasiu. W 1945 uzyskał maturę w Białej Podlaskiej[3]. W 1949 ukończył studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1950 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy pt. Warunki uzyskania członkostwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Promotorem jego doktoratu był Antoni Peretiatkowicz. Habilitował się w 1960 na podstawie rozprawy pt. Pieniądz na terytorium okupowanym. Studium prawnomiędzynarodowe ze szczególnym uwzględnieniem praktyki niemieckiej[3].
Był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1948–1973. Uzyskał tytuły profesorskie, w tym w 1973 tytuł profesora zwyczajnego[4]. Specjalizował się w zakresie prawa międzynarodowego. Wykładał we Francji, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Publikował prace naukowe i opracowania, był współautorem podręcznika do prawa międzynarodowego Prawo międzynarodowe publiczne. Zarys wykładu. Był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiej Akademii Umiejętności i pracownikiem naukowym Instytutu Nauk Prawnych PAN[5].
Pozostał bezpartyjny, po 1980 działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność” oraz w Wielkopolskim Klubie Politycznym „Ład i Wolność”. W latach 1981–1984 wchodził w skład Prymasowskiej Rady Społecznej, a w okresie 1986–1989 był członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa, Wojciechu Jaruzelskim.
12 września 1989 został powołany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w gabinecie Tadeusza Mazowieckiego. Utrzymał tę funkcję w kolejnych gabinetach – Jana K. Bieleckiego, Jana Olszewskiego i Hanny Suchockiej (ministrem był do 26 października 1993). 14 listopada 1990 wraz z Hansem-Dietrichem Genscherem podpisał układ graniczny między Polską a Niemcami, gwarantujący uznanie przez RFN granicy na Odrze i Nysie. W okresie jego urzędowania zapoczątkowane zostały rokowania dotyczące członkostwa Polski w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). Negocjował także zawarty 17 czerwca 1991 polsko-niemiecki traktat o dobrym sąsiedztwie. W 1992 jego nazwisko pojawiło się na tzw. liście Macierewicza[6].
Po odejściu z rządu został przewodniczącym Trybunału Rozjemczego USA-Iran oraz sędzią ad hoc Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze.
Zmarł 8 lutego 2010 po krótkiej chorobie związanej z kontuzją stawu biodrowego[3]. Został pochowany 18 lutego tego samego roku w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej.
Życie prywatne
Był synem Ludwika i bratem Piotra.
Odznaczenia
Był odznaczony:
- Złotym Krzyżem Zasługi (1977)[7][8],
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986)[3],
- Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (26 października 1993[7][9]),
- Orderem Orła Białego (7 grudnia 1999)[7][10],
- Krzyżem Wielkim Orderu Piusa IX (Stolica Apostolska, 1991)[7],
- Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1991)[7],
- Krzyżem Wielkiego Oficera Orderu Legii Honorowej (Francja, 1991)[7],
- Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Chile (1991)[7],
- Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1994)[7],
- Orderem Zasługi Dyplomatycznej II klasy z gwiazdą (Korea Południowa, 1991)[7][11],
- Krzyżem Wielkim Komandorskim Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 2001)[7][12],
- Odznaką Honorową za Naukę i Sztukę I klasy (Austria, 2002)[7].
Wyróżnienia i upamiętnienie
Otrzymał tytuł doktora honoris causa m.in. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[13]. Wspólnie z Hansem-Dietrichem Genscherem został laureatem ustanowionej w 1993 nagrody ministrów spraw zagranicznych Polski i Niemiec. W 1993 otrzymał Nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W 2005 został uhonorowany polsko-niemiecką nagrodą Pomerania Nostra, przyznawaną ludziom szczególnie zasłużonym dla Pomorza Zachodniego i Przedniego w sztuce, nauce lub polityce. W 2009, w uznaniu wybitnych zasług dla polskiej służby zagranicznej i dorobku naukowego na arenie międzynarodowej, minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski nadał mu Odznakę Honorową „Bene Merito”[14].
12 grudnia 2014 w Instytucie Zachodnim im. Zygmunta Wojciechowskiego w Poznaniu otwarto Gabinet Ministra Krzysztofa Skubiszewskiego. Również w tym samym okresie jego imieniem nazwano jedno z nowych rond w Poznaniu (dzielnica Junikowo)[15].
W 2017 na budynku przy ul. Lewickiej 13/15 na warszawskim Mokotowie, w którym mieszkał, odsłonięto tablicę pamiątkową[16].
Przypisy
- ↑ Bartosz T. Wieliński: Krzysztof Skubiszewski nie żyje. wyborcza.pl, 8 lutego 2010. [dostęp 2020-07-28].
- ↑ Zmarł Krzysztof Skubiszewski – pierwszy minister spraw zagranicznych III RP. wp.pl, 8 lutego 2010. [dostęp 2020-07-28].
- ↑ a b c d Jan Sandorski. Profesor Krzysztof Skubiszewski (1926–2010). „Nauka”. Nr 1, s. 165–171, 2010. [dostęp 2020-07-28].
- ↑ Krzysztof Skubiszewski 12 IX 1989 – 25 X 1993. msz.gov.pl. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Prof. zw. dr hab. czł. koresp. PAN Krzysztof Skubiszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-02-08] .
- ↑ Macierewicz będzie... gwiazdą telewizji. tvn24.pl, 16 listopada 2007. [dostęp 2016-11-27].
- ↑ a b c d e f g h i j k Krzysztof Jan Skubiszewski (8 października 1926 r. – 8 lutego 2010 r.). iz.poznan.pl. [dostęp 2016-10-09].
- ↑ Kto jest kim w Polsce. Warszawa: Interpress, 1989, s. 1196.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 1993 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1993 r. nr 65, poz. 574).
- ↑ Jerzy Kranz. Profesor Krzysztof Skubiszewski (1926–2010). „Państwo i Prawo”. Nr 7, 2010. [dostęp 2020-07-28].
- ↑ Beata Cynkier (red.): Kto jest kim w Polsce. Warszawa: PAI, 2001, s. 863.
- ↑ Dekret Prezydenta Republiki Litewskiej o odznaczeniu Obywateli Rzeczypospolitej Polskiej Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina. W: Edmund Pawlak (red.): 10-ta rocznica wznowienia stosunków dyplomatycznych między Polską a Litwą: uroczysta sesja. Warszawa: Fundacja Wspierania Współpracy Polsko-Litewskiej im. Adama Mickiewicza w Warszawie (pod auspicjami Prezydenta RP), 2001, s. 185.
- ↑ Doktorzy Honoris Causa. uksw.edu.pl. [dostęp 2019-11-08].
- ↑ Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego. msz.gov.pl, 13 listopada 2009. [dostęp 2010-02-08].
- ↑ Krzysztof Nowicki: Jest już rondo Krzysztofa Skubiszewskiego. codziennypoznan.pl, 12 grudnia 2014. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Jarosław Osowski. Tablice dla twórców RP. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 20 grudnia 2017.
Bibliografia
- Krzysztof Jan Skubiszewski (8 października 1926 r. – 8 lutego 2010 r.). iz.poznan.pl. [dostęp 2016-10-09].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (Orderu Zasługi Węgier) – odmiana cywilna.
Baretka: Order Piusa IX – Kawaler Krzyża Wielkiego – Watykan / Stolica Apostolska.
Autor: Eteru, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Krzysztof Skubiszewski, były Minister Spraw Zagranicznych RP
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Krypty Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego i Profesora Krzysztofa Skubiszewskiego w Panteonie Wielkich Polaków Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie
J.K Bielecki , Prime Minister of Poland 1991
Baretka: Order Zasługi Chile – Krzyż Wielki (Gran Cruz) – Chile.
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Wielki.
Hanna Suchocka, Premier Polski 1992-1993
Baretka: Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę – Austria.
Baretka Odznaki Honorowej "Bene Merito".
Autor: 'Medals of the World' website, Licencja: CC BY-SA 2.5
Ribbon of the South Korean Order of Dipomatic Service Merit Gwanghwa Medal (2nd Class)
Baretka Wielkiego Komandorskiego Krzyża Orderu Wielkiego Księcia Giedymina
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Tablice upamiętniające Tadeusza Mazowieckiego i Krzysztofa Skubiszewskiego na domu przy ul. Lewickiej 13/15 w Warszawie (obydwaj mieszkali w tym samym budynku)