Krzysztof Soszyński
Soszyński w 2011 | |
Pseudonim | The Polish Experiment |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 185 cm |
Masa ciała | 93 kg |
Debiut | 2003 |
Kategoria wagowa | |
Klub | Team Quest (2007–2010) |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 39 |
Zwycięstwa | 26 |
Przez nokauty | 11 |
Przez poddania | 10 |
Porażki | 12 |
Remisy | 1 |
Nieodbyte | 0 |
|
Krzysztof Soszyński (ur. 2 sierpnia 1977 w Stalowej Woli[1]) − polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) posiadający obywatelstwo kanadyjskie oraz aktor. Od 2008 roku związany z amerykańską organizacją UFC, w której występował w wadze półciężkiej (do 93 kg).
Życiorys
Pochodzi ze Stalowej Woli. Pod koniec lat 80. XX wieku wyemigrował z rodziną do Winnipeg w Kanadzie. W wieku 16 lat zaczął trenować siłowo i został kulturystą, potem przez 2 lata zajmował się wrestlingiem. W końcu podjął treningi brazylijskiego jiu-jitsu i wystartował w kilku turniejach grapplerskich, aby po kilku miesiącach zadebiutować w zawodowych mieszanych sztukach walki (wrzesień 2003 roku)[2].
Kariera MMA
W latach 2003−2006 stoczył ponad 20 walk dla lokalnych kanadyjskich i amerykańskich organizacji, zdobywając m.in. mistrzostwo TKO Major League w wadze ciężkiej (2006, Montreal). W marcu 2006 roku wystąpił podczas inauguracyjnej gali organizacji Strikeforce, a jego przeciwnikiem był Mike Kyle. Pojedynek zakończył się technicznym remisem, po tym jak Kyle przypadkowo trafił palcem w oko Soszyńskiego, co uniemożliwiło mu dalszą walkę. W latach 2006−2007 Soszyński był związany z organizacją IFL uzyskując tamże bilans 3-4.
Popularność przyniósł mu udział w wyprodukowanym przez UFC i Spike TV ósmym sezonie telewizyjnego show The Ultimate Fighter, w którym był jednym z podopiecznych Franka Mira. Soszyński odpadł w półfinale programu, przegrywając przez poddanie z wielokrotnym mistrzem świata w brazylijskim jiu-jitsu, Viniciusem Magalhãesem[3]. Mimo to dostał angaż w UFC, największej organizacji MMA na świecie. Stoczył w niej 9 walk, w tym 6 wygranych (4 przed czasem). Dwukrotnie − za zwycięstwa nad Shane'em Primmem i Brianem Stannem − otrzymał nagrodę za "poddanie wieczoru"[4][5]. 10 grudnia 2011 roku stoczył pojedynek z Chorwatem Igorem Pokrajacem na gali UFC 140. Soszyński został znokautowany już na początku 1. rundy[6]. Po tej przegranej odnowiły się stare urazy kolan i musiał przejść szereg operacji - zapowiadając przy tym, iż kończy karierę.
We wrześniu 2012 roku po udanych operacjach oraz pod namową swoich trenerów i menadżerów zapowiedział, że wraca do treningów i 14 grudnia na gali UFC on FX 6 czyli 370 dni od swojego ostatniego pojedynku miał zmierzyć się z Brazylijczykiem Edinaldo Oliveirą[7]. Pojedynek nie doszedł jednak do skutku.
Latem 2013 roku Soszyński przyjechał do Polski i był jednym z trenerów 10. Obozu KSW w Giżycku[8].
W połowie sierpnia 2014 ogłosił zakończenie kariery MMA[9].
Kariera aktorska
W 2008 wziął udział w ósmym sezonie reality show The Ultimate Fighter[10]. W jednym z odcinków serialu CBS CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas (CSI: Crime Scene Investigation, 2009) - pt. Disarmed and Dangerous[11] pojawił się jako zawodnik S.F.C.[12]. Był dublerem Mickeya Rourke w filmie fantasy Immortals. Bogowie i herosi (Immortals, 2011)[13]. W komedii Mocne uderzenie (Here Comes the Boom, 2012) z udziałem Kevina Jamesa, Henry'ego Winklera i Salmy Hayek zagrał postać Kena Dietricha[14]. Na planie filmu akcji Tajemnicza przesyłka (The Package, 2013)[15], gdzie wystąpił w niewielkiej roli ochroniarza Anthony'ego (Michael Daingerfield), spotkał się z zapaśnikiem Stevem Austinem, Dolphem Lundgrenem i Erikiem Keenleyside.
W 2014 roku w dramacie sensacyjnym Smak zemsty (Tapped Out), gdzie wystąpili także Michael Biehn, Lyoto Machida i Anderson Silva[16][17], Soszyński zagrał czarny charakter - bezwzględnego Dominica Graya[18], a premiera filmu miała miejsce w Scotiabank Theatre w Toronto[19]. W chilijskim thrillerze psychologicznym Hidden in the Woods (En las afueras de la ciudad, 2014) u boku Michaela Biehna[20], wystąpił jako prywatny ochroniarz Wujka Costello (w tej roli William Forsythe)[21]. Można go było także zobaczyć jako rabusia w krótkometrażowym westernie Drakken (2014).
Programy Telewizyjne
Wystąpił w jednym z odcinków programu telewizyjnego Sports Science, prowadzonego przez Johna Brenkusa[22]. W odcinku mierzył się naprzeciwko gwiazdy NFL. Wraz z innymi zawodnikami MMA próbował wybić zawodnikowi futbolu amerykańskiego piłkę z rąk.
Życie prywatne
Jest w związku małżeńskim z Genevieve. Ma również syna Nicholasa.
Lista walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 26-12-1 | Igor Pokrajac (23-8) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:35 | UFC 140 | 10.12.2011 | Toronto | |
Wygrana | 26-11-1 | Mike Massenzio (12-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 131 | 11.06.2011 | Vancouver | |
Wygrana | 25-11-1 | Goran Reljić (8-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 122 | 13.11.2010 | Oberhausen | |
Przegrana | 24-11-1 | Stephan Bonnar (12-7) | TKO (kolano i ciosy pięściami) | 2 | 3:08 | UFC 116 | 03.06.2010 | Las Vegas | Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 24-10-1 | Stephan Bonnar (12-6) | TKO (rozcięcie) | 3 | 1:04 | UFC 110 | 21.02.2010 | Sydney | |
Przegrana | 23-10-1 | Brandon Vera (10-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 102 | 29.08.2009 | Portland | |
Wygrana | 23-9-1 | Andre Gusmao (5-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:17 | UFC 98 | 23.05.2009 | Las Vegas | |
Wygrana | 22-9-1 | Brian Stann (6-1) | Poddanie (Kimura) | 1 | 3:53 | UFC 97 | 18.04.2009 | Montreal | Bonus za poddanie wieczoru |
Wygrana | 21-9-1 | Shane Primm (2-0) | Poddanie (kimura) | 2 | 3:27 | The Ultimate Finale 8 | 13.12.2008 | Las Vegas | Bonus za poddanie wieczoru |
Wygrana | 20-9-1 | Marcus Hicks (8-9) | Poddanie (kimura) | 1 | ? | UCW 11: Hell in the Cage | 11.04.2008 | Winnipeg | |
Wygrana | 19-9-1 | Alex Andrade (7-3) | Dyskwalifikacja (ciosy poniżej pasa) | 2 | 4:46 | Ring of Combat 18 | 07.03.2008 | New Jersey | |
Wygrana | 18-9-1 | Robert Villegas (7-1) | Dyskwalifikacja (odmowa walki) | 2 | 3:15 | HDNet Fights: Reckless Abandon | 15.12.2007 | Teksas | Powrót do wagi półciężkiej |
Przegrana | 17-9-1 | Ben Rothwell (25-5) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:13 | IFL: 2007 Semifinals | 02.08.2007 | New Jersey | |
Przegrana | 17-8-1 | Reese Andy (6-1-1) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 4:00 | IFL: Everett | 01.06.2007 | Everett | |
Wygrana | 17-7-1 | Dan Christison (8-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 4:00 | IFL: Los Angeles | 17.03.2007 | Kalifornia | |
Przegrana | 16-7-1 | Mike Whitehead (16-5) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 4:00 | IFL: Championship Final | 29.12.2006 | Connecticut | |
Wygrana | 16-6-1 | Devin Cole (10-2) | Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) | 2 | 1:14 | IFL: World Championship Semifinals | 02.11.2006 | Oregon | |
Wygrana | 15-6-1 | Icho Larenas (3-2) | TKO (przerwanie przez lekarza) | 3 | 0:00 | TKO 27: Reincarnation | 29.09.2006 | Montreal | Zdobył mistrzostwo TKO Major League w wadze ciężkiej |
Wygrana | 14-6-1 | Tom Howard (0-4) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:47 | IFL: Portland | 09.09.2006 | Portland | |
Wygrana | 13-6-1 | Yan Pellerin (8-8) | Poddanie (kimura) | 1 | 1:30 | TKO 26: Heatwave | 30.06.2006 | Quebec | |
Przegrana | 12-6-1 | Ben Rothwell (18-5) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:59 | IFL: Legends Championship 2006 | 29.04.2006 | New Jersey | |
Remis | 12-5-1 | Mike Kyle (10-4) | Techniczny remis | 1 | 2:02 | Strikeforce: Shamrock vs. Gracie | 10.03.2006 | Kalifornia | |
Przegrana | 12-5 | Brian Schall (5-1) | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 3:00 | TKO 24: Eruption | 28.01.2006 | Quebec | Powrót do wagi ciężkiej |
Przegrana | 12-4 | Martin Desilets (2-0) | TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 1:30 | TKO 23: Extreme | 05.11.2005 | Quebec | |
Przegrana | 12-3 | Matt Horwich (12-4-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 0:52 | Freedom Fight: Canada vs. USA | 09.07.2005 | Quebec | Debiut w wadze półciężkiej |
Wygrana | 12-2 | Ron Fields (11-13) | Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) | 1 | 2:25 | UCW 2: Caged Inferno | 18.06.2005 | Winnipeg | |
Wygrana | 11-2 | Jason Day (3-4) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:08 | RR 8 - Roadhouse Rumble 8 | 09.04.2005 | Lethbridge | |
Wygrana | 10-2 | Troy Hadley (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | ? | NFA: Super Brawl | 29.01.2005 | Dakota Północna | |
Wygrana | 9-2 | Chris Thiel (0-0) | KO (ciosy pięściami) | 1 | ? | Ultimate Cage Wars 1 | 29.10.2004 | Winnipeg | |
Wygrana | 8-2 | Wyatt Lewis (3-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | ? | RITR 1 - Rage in the Ring 1 | 23.10.2005 | Lethbridge | |
Wygrana | 7-2 | Lee Mein (0-3) | Poddanie (ciosy pięściami) | 2 | 2:06 | WFF 7: Professional Shooto | 23.07.2004 | Vancouver | |
Przegrana | 6-2 | Chris Tuchscherer (1-0) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | NFA: Moorhead | 12.06.2004 | Minnesota | |
Wygrana | 6-1 | Dennis Stull (3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | ? | ICC - Trials 2 | 30.04.2004 | Minnesota | Zdobył mistrzostwo International Cage Combat w wadze ciężkiej |
Wygrana | 5-1 | Jack Burton (0-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | ? | ICC - Trials 2 | 30.04.2004 | Minnesota | |
Wygrana | 4-1 | Matt Lafromboise (4-5) | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 1:14 | DFC 1 - Dakota Fighting Championships 1 | 17.04.2004 | Dakota Północna | |
Wygrana | 3-1 | Kyle Olsen (8-6) | Poddanie | 1 | 4:55 | NFA: Best Damn Fights | 20.03.2004 | Dakota Północna | |
Wygrana | 2-1 | Ben Konecnec (0-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:26 | IFA: Ultimate Trials | 27.02.2004 | Iowa | |
Przegrana | 1-1 | Jason Day (2-2) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | RR 8 - Roadhouse Rumble 8 | 01.11.2003 | Lethbridge | |
Wygrana | 1-0 | Matt Lafromboise (4-3) | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 3:23 | Absolute Ada Fights 4 | 13.09.2003 | Minnesota | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Krzysztof, Sherdog [dostęp 2019-04-13] .
- ↑ Krzysztof Soszynski. Biography. ufc.com. [dostęp 2011-06-08]. (ang.).
- ↑ Scott Holmes: Sherdog.com's Guide to TUF 8. Episode 12. sherdog.com. [dostęp 2011-06-08]. (ang.).
- ↑ UFC 97 bonuses: Rua, Soszynski, Stout and Wiman each earn $70K awards. mmajunkie.com, 19 kwietnia 2009. [dostęp 2011-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)]. (ang.).
- ↑ TUF 8 Finale Payouts and Bonuses. cagetoday.com, 14 grudnia 2008. [dostęp 2011-06-08]. (ang.).
- ↑ Pokrajac-Soszynski Slated for UFC 140 in Toronto. sherdog.com. (ang.).
- ↑ Soszyński wraca do UFC w grudniu. mmarocks.pl, 18/09/2012. (pol.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)].
- ↑ Krzysztof Soszyński oficjalnie ogłosił zakończenie kariery w MMA. mmarocks.pl, 16 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-17].
- ↑ Krzysztof Soszynski. TV.com. [dostęp 2016-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski: Biografie. Serienjunkies. [dostęp 2016-02-27]. (niem.).
- ↑ Krzys and Sokoudjou appearing on CSI: Las Vegas. Fightersonlymag.com. [dostęp 2016-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski On Track For December Return Following Knee Surgery. Fightline.com. [dostęp 2016-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski. Listal. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
- ↑ "Tapped" - Machida, Anderson Silva i Krzysztof Soszyński na szklanym ekranie!. Fightsport.pl. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
- ↑ Tapped Out. Mafab. [dostęp 2016-02-28]. (węg.).
- ↑ Soszynski Continues Hollywood Pursuit Alongside Terminator Star Michael Biehn. Bleacher Report. [dostęp 2016-01-17]. (ang.).
- ↑ Toronto Premiere of Tapped Out. Scene Creek. [dostęp 2016-02-28]. (ang.).
- ↑ Michael Biehn Leads Cast of 'Severed Connection'. Hollywoodreporter.com. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski (Martial Artist) - Pics, Videos. Spokeo. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Soszynski - Official UFC® Fighter Profile. UFC.com. [dostęp 2016-02-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki i lista walk MMA
- Krzysztof Soszyński w bazie IMDb (ang.)
- Krzysztof Soszyński w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.