Krzysztof Szyga

Krzysztof Szyga
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1966
Katowice

Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Ruch Ludowo-Narodowy
Okres

od 15 listopada 2006
do 1 grudnia 2006

Przynależność polityczna

Ruch Ludowo-Narodowy

Poprzednik

Józef Cepil (p.o.)

Krzysztof Michał Szyga (ur. 6 lutego 1966 w Katowicach) – polski polityk, samorządowiec i inżynier, poseł na Sejm V kadencji.

Życiorys

Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. W 1994 został radnym w Siemianowicach Śląskich. W latach 1998–2002 był właścicielem pisma „Echo Siemianowic”. Zasiadał w zarządzie regionu śląskiego Stowarzyszenia Obywatele dla Rzeczypospolitej, założonego przez Andrzeja Olechowskiego. Zakładał Platformę Obywatelską w województwie śląskim, do której przeszedł z Unii Wolności. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu. Od 2001 do 2005 przewodniczył PO w Siemianowicach Śląskich. W latach 2002–2004 był zastępcą prezydenta Siemianowic Śląskich. W 2004 zdał egzamin na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa. W 2005 został redaktorem naczelnym Radia Piekary. Od 2003 do 2006 był prezesem Związku Górnośląskiego.

Z Platformy Obywatelskiej został usunięty na dwa dni przed wyborami parlamentarnymi w 2005 w związku z ujawnieniem prawomocnego wyroku skazującego za pomówienie[1]. Dostał się jednak do Sejmu V kadencji z ostatniego miejsca na liście PO w okręgu katowickim. Otrzymał wtedy 3882 głosy, o 24 więcej niż Józef Berger[2]. W Sejmie zasłynął charakterystycznym stylem wypowiedzi oraz spontanicznym używaniem na mównicy sejmowej gwary śląskiej. Od września 2006 współtworzył poselski klub Ruchu Ludowo-Narodowego, którego od 15 listopada do 1 grudnia 2006 był przewodniczącym. 18 grudnia 2006 współtworzył koło poselskie Ruch Ludowo-Chrześcijański, a w 2007 partię Ruch Ludowo-Narodowy. Od 2007 był zastępcą przewodniczącego Komisji Sejmowej „Solidarne Państwo”. Nie kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007.

W wyborach samorządowych w 2010 był bezpartyjnym kandydatem na prezydenta Siemianowic Śląskich z poparciem m.in. PSL (zajął ostatnie, 4. miejsce z wynikiem ok. 11% głosów) oraz do rady miasta z listy „Wspólnych Siemianowic”, który to komitet nie uzyskał żadnych mandatów[3]. 10 stycznia 2011 został pełnomocnikiem ugrupowania Polska Jest Najważniejsza na Siemianowice Śląskie. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydował z listy PJN do Sejmu, otrzymując 432 głosy[4].

W 2013 został powiatowym koordynatorem Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej zamieszkałej w Siemianowicach Śląskich[5].

Przypisy

Bibliografia