Krzysztof Wętkowski

Krzysztof Wętkowski
Ilustracja
Krzysztof Wętkowski (2018)
State in fide
Trwajcie mocno w wierze
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1963
Gniezno

Biskup diecezjalny włocławski
Okres sprawowania

od 2021

Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania

2012–2021

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 czerwca 1988

Nominacja biskupia

24 listopada 2012

Sakra biskupia

22 grudnia 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 grudnia 2012

Miejscowość

Gniezno

Miejsce

archikatedra gnieźnieńska

Konsekrator

Józef Kowalczyk

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Henryk Muszyński

Krzysztof Jakub Wętkowski[1] (ur. 12 sierpnia 1963 w Gnieźnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk prawnych, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 2012–2021, biskup diecezjalny włocławski od 2021.

Życiorys

Urodził się 12 sierpnia 1963 w Gnieźnie. Ukończył tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące. Następnie studiował w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Wyświęcony na prezbitera został 4 czerwca 1988 w bazylice gnieźnieńskiej przez kardynała Józefa Glempa, prymasa Polski. Od 1989 kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując w 1995 doktorat z nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego[2].

W latach 1988–1989 był wikariuszem w parafii farnej św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy, jednocześnie pełniąc funkcję kapelana i sekretarza Jana Wiktora Nowaka, biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego i wikariusza biskupiego prymasa Polski dla miasta Bydgoszczy. W latach 1994–1995 pracował jako rzecznik prasowy i referent ds. środków społecznego przekazu w kurii metropolitalnej w Gnieźnie[3]. Był sekretarzem komisji organizującej jubileusz 1000-lecia śmierci św. Wojciecha oraz komitetu przygotowującego wizytę papieża w archidiecezji w 1997[4]. W latach 1995–2012 zajmował stanowisko kanclerza kurii. W latach 2000–2012 pełnił funkcję sędziego trybunału metropolitalnego w Gnieźnie, zaś w latach 2001–2012 delegata arcybiskupa gnieźnieńskiego do wizytowania parafii dziekańskich. Od 1995 do 2008 był ceremoniarzem archikatedry gnieźnieńskiej. W 2011 został moderatorem kurii, a we wrześniu 2012 wikariuszem generalnym archidiecezji. Należał do kolegium konsultorów, rady kapłańskiej, rady duszpasterskiej archidiecezji[3], komisji liturgicznej, a także rady programowej gazety diecezjalnej i radia diecezjalnego[4]. W latach 2007–2011 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Prymasowskiego Wydawnictwa „Gaudentinum”, a w latach 2009–2012 zasiadał w Radzie Programowej Instytutu Prymasa Józefa Glempa. Pełnił funkcję przewodniczącego komisji historycznej archidiecezji gnieźnieńskiej i diecezji bydgoskiej[4]. W 2000 otrzymał godność kanonika honorowego, a w 2004 kanonika gremialnego kapituły prymasowskiej[3].

W Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie pełnił funkcję ojca duchownego[3]. W 1997 został wykładowcą prawa kanonicznego w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie i Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie[4]. W 2008 otrzymał stanowisko adiunkta na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[3]. Wszedł w skład Stowarzyszenia Kanonistów Polskich[4].

24 listopada 2012 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej ze stolicą tytularną Glavinizza[5][6]. Święcenia biskupie otrzymał 22 grudnia 2012 w archikatedrze gnieźnieńskiej. Głównym konsekratorem był Józef Kowalczyk, arcybiskup metropolita gnieźnieński, zaś współkonsekratorami arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, oraz Henryk Muszyński, arcybiskup senior gnieźnieński[7]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „State in fide” (Trwajcie mocno w wierze)[2].

27 kwietnia 2021 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego diecezji włocławskiej[8][9]. Diecezję kanonicznie objął 7 czerwca 2021[10], zaś ingres do katedry we Włocławku odbył 19 czerwca 2021[11].

W strukturach Konferencji Episkopatu Polski objął funkcję przewodniczącego Zespołu Roboczego ds. Nowelizacji Statutu i Regulaminu KEP, a także został członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej i Rady Prawnej[12]. W 2022 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego Radosława Orchowicza[1].

Przypisy

  1. a b Krzysztof Wętkowski. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).
  2. a b Ks. dr Krzysztof Wętkowski biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. ekai.pl (arch.), 2012-11-24. [dostęp 2018-10-20].
  3. a b c d e Ks. dr Krzysztof Wętkowski – biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-11-24. [dostęp 2016-10-18].
  4. a b c d e Nota biograficzna Krzysztofa Wętkowskiego na stronie diecezji włocławskiej. diecezja.wloclawek.pl. [dostęp 2021-06-20].
  5. Nomina di Ausiliare di Gniezno (Polonia). press.vatican.va, 2012-11-24. [dostęp 2016-10-18]. (wł.).
  6. Gniezno: Ks. dr Krzysztof Wętkowski – biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-11-24. [dostęp 2016-10-18].
  7. Konsekracja biskupia ks. Krzysztofa Wętkowskiego. ekai.pl (arch.), 2012-12-22. [dostęp 2018-10-20].
  8. Rinuncia e nomina del Vescovo di Włocławek (Polonia). press.vatican.va, 2021-04-27. [dostęp 2021-04-27]. (wł.).
  9. Komunikat Nuncjatury Apostolskiej: Bp Krzysztof Wętkowski nowym biskupem włocławskim. episkopat.pl, 2021-04-27. [dostęp 2021-04-27].
  10. Bp Krzysztof Wętkowski kanonicznie objął diecezję włocławską. diecezja.wloclawek.pl, 2021-06-07. [dostęp 2021-06-07].
  11. Bp Krzysztof Wętkowski odbył ingres do katedry włocławskiej (opis). diecezja.wloclawek.pl, 2021-06-19. [dostęp 2021-06-19].
  12. Krzysztof Wętkowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2018-10-20].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of Krzysztof Wętkowski.svg
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Bishop Krzysztof Jakub Wętkowski, Auxiliary Bishop of Gniezno.

Reference:

Krzysztof Wętkowski (2018).jpg
Autor: Joanna Adamik, Licencja: PDM-owner
Bp Krzysztof Wętkowski podczas uroczystości jubileuszowych z okazji 1050-lecia archidiecezji poznańskiej