Krzysztof Wojciechowski (filozof i socjolog)

Krzysztof Wojciechowski

Data i miejsce urodzenia	18 września 1956 Warszawa
Zawód, zajęcie	filozof, socjolog
Miejsce zamieszkania	Warszawa (1956-1991), Berlin (1991-1999), Frankfurt nad Odrą (od 1999)
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Krzysztof Wojciechowski (ur. 18 września 1956 w Warszawie) – polski działacz społeczny, filozof i socjolog.

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Franciszka (1902-1980) i Haliny z domu Rymszewicz (1923-2016). Po ukończeniu XLIX Liceum Ogólnokształcącego im. Zygmunta Modzelewskiego z rozszerzoną nauką języka niemieckiego studiował filozofię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1978 zawarł związek małżeński z pochodzącą z Berlina Evą-Marią Daber.

W 1979 r. ukończył studia z wyróżnieniem i 1 października tegoż roku rozpoczął pracę na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1989 r. uzyskał doktorat i pozostał na uniwersytecie do 1991 r.

W 1991 r. przeniósł się wraz z żoną i dwojgiem dziećmi do Berlina. We Frankfurcie nad Odrą uczestniczył w zakładaniu Europejskiego Uniwersytetu Viadrina.

Od 15 października 1994 do 30 listopada 2022 r. pracował na stanowisku dyrektora administracyjnego Collegium Polonicum w Słubicach, wspólnej placówki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytetu Europejskiego Viadrina. 1 grudnia 2022 r. na tym stanowisku zastąpiła go Agnieszka Brończyk.

Po rozwodzie w 1999 r. zamieszkał we Frankfurcie nad Odrą. W październiku 2001 r. został naczelnym redaktorem wydawnictw Collegium Polonicum, a następnie w latach 2000-2007 koordynatorem Europejskiego Centrum Naukowego Viadriny w CP. Był założycielem i do 2013 r. wieloletnim prezesem zarządu Fundacji na rzecz Collegium Polonicum^[1][2].

W 2004 r. założyciel i prezes stowarzyszenia MyLife – erzählte Zeitgeschichte e.V., prowadzącego Archiwum Ludzkich Losów w Słubicach.^[1][2]

Z dniem 30 listopada 2022 r. przeszedł na emeryturę, ale pozostał pracownikiem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Odznaczenia

• 2005: Europa-Diplom od premiera Brandenburgii Matthiasa Platzcka,
• 2012: Złoty Medal Zasługi Uniwersytetu Viadrina,
• 2013: Srebrny Krzyża Zasługi od Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego^[1][2],
• 2016: Człowiek Roku w plebiscycie Gazety Lubuskiej^[3],
• 2019: Medal 100-lecia Uniwersytetu Poznańskiego^[4],
• 2022: Złoty Medal za Długoletnią Służbę od Prezydenta RP Andrzeja Dudy^[5],
• 2022: Wpis w Złotej Księdze Frankfurtu nad Odrą,
• 2022: Krzyż Rubinowy za zasługi dla Dzieci Wojny od Zarządu Głównego Związku Dzieci Wojny w Myśliborzu^[6].

Rodzina

Trzykrotnie żonaty. W latach 1978-1999 jego pierwszą żoną była Eva-Maria z domu Daber, z którą doczekał się trojga dzieci, tj. Pia (1981), Pascal (1984-1984) i David (1985-2018). 25 czerwca 2005 r. poślubił Monikę z domu Sękiewicz, z którą ma dwójkę dzieci, tj. Julia (2007) i Melchior (2009). Jego trzecią została Stefania.

Publikacje

• Die wissenschaftlichen Größen der Viadrina, red., w: Wissenschaftliche Schriftenreihe der Europa-Universität Viadrina, Frankfurt nad Odrą 1991
• Die neuen Frankfurter Studenten 1992–1997, Wilhelmshorst 1998
• Moi kochani Niemcy, Gdańsk 2000
  • niem.: Meine lieben Deutschen, Berlin 2002, ISBN 3-929592-63-0.
• Słownik polsko-niemiecki Słownictwo akademickie. Wörterbuch Deutsch-Polnisch. Begriffe aus Wissenschaft und Hochschule.
  z Bernd Klugert, Bonn 2001, Deutscher Akademischer Austauschdienst, ISBN 3-87192-797-X.
• Knigge für deutsche Unternehmer in Polen IHK Frankfurt (Oder), 2002
• Jak postępować z Niemcami w biznesie i nie tylko/ Knigge für deutsche Unternehmer in Polen, Wydawnictwo Naukowe UAM Poznań/Polsko-Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa Warszawa, 2005
• Erinnerungen und Reflexionen eines Viadrina-Pioniers in Knefelkamp, Ulrich red., „'Blütenträume’ und ‘Wolkenkuckucksheim’ in ‘Timbuktu’ – 10 Jahre Europa-Universität Viadrina”, Berlin 2001, ISBN 3-931278-03-4.
• Europäischer Anspruch und regionale Aspekte: grenzüberschreitende universitäre Zusammenarbeit in der deutsch-polnischen Grenzregion angesichts der zukünftigen Herausforderungen in Europa red. z Agnieszką Bielawską, Berlin 2007, ISBN 978-3-8325-1705-2.
• Wartość życia. Lubuscy seniorzy – historie opowiedziane (red. z Marzeną Słodownik), Słubice 2007, ISBN 978-83-923762-2-4.
• Trans-Uni. Problemy zarządzania międzynarodową współpracą szkół wyższych w regionach przygranicznych (red. z Agnieszką Bielawską), Berlin 2007, ISBN 978-3-8325-1726-7.
• Das Collegium Polonicum. Ein Abenteuerbericht aus den Gründerjahren jenseits der Oder w: Richard Pyritz/Mattias Schütt red., „Die Viadrina. Eine Universität als Brücke zwischen Deutschland und Polen”, Berlin-Brandenburg 2009, ISBN 978-3-937233-57-4.
• Ethical Liberalism in Contemporary Societies red. z Jan C. Joerden, Frankfurt nad Menem 2009, ISBN 978-3-631-58620-4.
• Polsko-niemieckie gry i zabawy w: Hubert Orłowski red., „Moje Niemcy – moi Niemcy. Odpominania polskie”, Instytut Zachodni, Poznań 2009, ISBN 978-83-61736-14-1.
• Szansa w Niemczech? Poradnik dla polskich przedsiębiorców i pracobiorców po 1 maja 2011 (z Markiem Kłodnickim), Zielona Góra 2011, ISBN 978-83-931526-1-2.

• Opposition hie und da. Einige Bemerkungen zum oppositionellen Dasein in der DDR und in der Volksrepublik Polen. w: Wojciechowski, K. red.: „Andersdenkende. Oppositionelle aus dem Raum Frankfurt (Oder) – Gorzów Wielkopolski berichten” Berlin 2012, Metropol Verlag, ISBN 978-3-86331-102-5.

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Wojciechowski; Meine lieben Deutschen. Europäische Ost-West-Akademie für Kultur und Medien e.V.. [dostęp 2014-10-16].
• CURRICULUM Dr. K. Wojciechowski. Schweizerisch Deutscher Wirtschaftsclub Berlin-Brandenburg e.V.. [dostęp 2014-10-16].

Linki zewnętrzne

• Strona prywatna K. Wojciechowskiego. k-wojciechowski.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
• Stowarzyszenie MyLife
• Fundacja na rzecz Collegium Polonicum. fundacjacp.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-14)].