Ksantyna

Ksantyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C5H4N4O2

Masa molowa

152,11 g/mol

Wygląd

białe ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

69-89-6

PubChem

1188

Podobne związki
Podobne związki

hipoksantyna, puryna, ksantozyna

Pochodne metylowane

kofeina, paraksantyna, teofilina, teobromina

Ksantyna (2,6-dihydroksypuryna) – organiczny związek chemiczny, jedna z zasad purynowych, bezpośredni prekursor kwasu moczowego. Metylowymi pochodnymi ksantyny są kofeina, teobromina i teofilina, natomiast pochodna deoksygenowana w pozycji 2 to hipoksantyna (2-deoksyksantyna). Reszta ksantyny stanowi zasadę heterocykliczną w nukleozydzie ksantozynie.

Obecność ksantyny została wykryta w meteorycie Murchison. Badania wykluczyły ziemskie pochodzenie cząsteczek[1].

Kliniczne znaczenie pochodnych ksantyny

Pochodne ksantyny, nazywane zbiorczo ksantynami, to grupa alkaloidów powszechnie używanych ze względu na ich łagodny efekt stymulujący i rozkurczający oskrzela, co jest wykorzystywane w leczeniu objawów astmy. Szeroki wpływ ustrojowy sprawia, że zakres terapeutyczny ksantyn jest wąski, czyniąc je raczej drugorzędnymi środkami leczenia astmy. Poziom terapeutyczny wynosi 10–20 μg/ml w krwi; oznakami poziomu toksycznego jest drżenie rąk, nudności, mdłości, zdenerwowanie, tachykardia i arytmia. W przeciwieństwie do silniejszych stymulantów, ksantyny inhibują mechanizmy senności indukowanej adenozyną, czyniąc je mniej efektywnymi stymulantami niż sympatykomimetyki.

Metylowanymi pochodnymi ksantyny są kofeina, paraksantyna, teofilina i teobromina. Związki te inhibują fosfodiesterazę i są antagonistami receptora adenozyny.

Kofeina: R1 = R2 = R3 = CH3
Teobromina: R1 = H, R2 = R3 = CH3
Teofilina: R1 = R2 = CH3, R3 = H


Wybrane ksantyny
NazwaR1R2R3Nomenklatura IUPACWystępowanie
kofeinaCH3CH3CH31,3,7-trimetylo-1H-puryno-2,6(3H,7H)-dionkawa, guarana, yerba mate, herbata
teobrominaHCH3CH33,7-dihydro-3,7-dimetylo-1H-puryno-2,6-dionczekolada, yerba mate
teofilinaCH3CH3H1,3-dimetylo-7H-puryno-2,6-dionherbata
ksantynaHHH3,7-dihydro-puryno-2,6-dionrośliny, zwierzęta


Przypisy

  1. Martins, Z., Botta, O., Fogel, M.L., Sephton, M.A. i inni. Extraterrestrial nucleobases in the Murchison meteorite. „Earth and Planetary Science Letters”. 270 (1-2), s. 130-136, 2008. 

Media użyte na tej stronie

NFPA 704.svg
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
Methylxanthin (R1, R2, R3).svg
general structure of xanthines
Xanthin - Xanthine.svg
Structure of Xanthine