Ksenokrates z Chalcedonu

Ksenokrates z Chalcedonu (ur. ok. 396 p.n.e., zm. 314 p.n.e.[1]) – grecki filozof, trzeci po Platonie i Speuzypie scholarcha Akademii. Kierował Akademią w latach 339 - 315/4 p. n. e.[2] Był autorem licznych pism, z których zachowały się jedynie fragmenty. Nauki Ksenokratesa cenił Cyceron - stawiał go na równi z Platonem i Arystotelesem.

W czasie bycia scholarchą rozwijał ontologię platońską, zwłaszcza naukę o zasadach.

Zapewne jeden z autorów dzieła O dobru (nie zachowało się). Była wykładana w Akademii w ostatnich latach jego życia. Dotyczyła m.in. koncepcji Jedni i Nieokreślonej Dyady[3].

Wprowadził podział filozofii na logikę, fizykę i etykę.[4]

Przypisy

  1. ↑ Ksenokrates z Chalcedonu, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-12-16].
  2. ↑ Ewa Wipszycka, Benedetto Bravo, Historia Starożytnych Greków, wyd. 2, t. III, 2009, s. 598.
  3. ↑ Henryk Podbielski (red.), Literatura Grecji Starożytnej, t. 2, 2005, s. 776.
  4. ↑ Ewa Wipszycka, Benedetto Bravo, Historia Starożytnych Greków, wyd. 2, t. III, Warszawa 2009, s. 598.

Bibliografia

Linki zewnętrzne