Kserożel

Kserożelciało stałe formowane przez ostrożne suszenie żelu, bez niszczenia jego mikrostruktury. Przykładem kserożelu jest sucha żelatyna i niektóre rodzaje silikażeli[1].

Kserożele charakteryzuje zwykle wysoki stopień porowatości (rzędu 25%), przy bardzo małym rozmiarze poszczególnych porów (10–100 nm) oraz bardzo wysoki stopień rozwinięcia powierzchni (rzędu 150–900 m2/g). Kserożele są najczęściej dostępne w formie sproszkowanej, można jednak wytwarzać je także w formie bloków.

W nieco podobny sposób co kserożele produkuje się aerożele, które mają jednak dużo większe rozmiary porów i jeszcze bardziej rozwiniętą powierzchnię.

Kserożele mają szereg zastosowań:

  • jako stosunkowo tanie gąbki molekularne – do absorpcji toksyn, wody i innych substancji
  • do selektywnego transportu leków i innych substancji czynnych biologicznie
  • jako główny składnik proszków elektrostatycznych, stosowanych w drukarkach laserowych i kserokopiarkach.

Przypisy

  1. Xerogel, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.X06700, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).