Księga Rodzaju

Księga Rodzaju [Rdz], Pierwsza Księga Mojżeszowa [1 Mojż] (hebr. בראשית Bereszit (od pierwszych słów Na początku), gr. Γένεσις Genesis[1]) – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).

Autorstwo i czas powstania

Spisanie Księgi Rodzaju tradycja żydowska i chrześcijańska przypisywała Mojżeszowi. Według teorii źródeł sformułowanej przez K.H. Grafa i J. Wel­lha­u­sena, proponowanej przez wielu współczesnych biblistów, księga ta została zredagowana z kilku źródeł, stąd niektóre wydarzenia są opisane na kilka różnych sposobów (także sprzecznie, np. według 6,19 Noe miał zabrać na arkę po parze zwierząt każdego rodzaju, zaś 7,2 mówi o siedmiu parach zwierząt czystych i 1 parze nieczystych).

Zgodnie z inną hipotezą, przedstawioną przez Wisemana[2], zwaną teorią tabliczek, twórcą Księgi Rodzaju był prawdopodobnie jednak Mojżesz, który zestawił w niej zapisy z tabliczek glinianych pozostawionych przez bohaterów księgi. Podstawą do tego sformułowania był dowód w postaci analogicznych tabliczek znajdowanych masowo na terenie Mezopotamii. Hipoteza ta jest jednak odrzucana przez biblistów.

Według tradycyjnej teorii przyjmującej autorstwo Mojżesza księga została napisana w XIII-XII wieku p.n.e. Według teorii źródeł Księga Rodzaju kształtowała się między IX (tradycja jahwistyczna) i V wiekiem (tradycja kapłańska). Niemniej w wielu miejscach (np. opis wyprawy czterech królów w Rdz 14) wykorzystano znacznie starsze źródła ustne lub pisane.

Gatunek literacki

Księga Rodzaju jest księgą historyczną, to znaczy opisuje wydarzenia w sposób chronologiczny, ze związkami przyczynowo-skutkowymi. Na kanwie historii pierwotnej i historii patriarchów osadzone są opowiadania o charakterze ludowym, etiologicznym lub pouczającym. Według większości współczesnych biblistów nie relacjonują one dokładnie faktów, a jedynie zawierają echa pewnych faktów historycznych i doświadczeń dziejowych narodu żydowskiego[3]. Niektóre opowiadania (np. historia potopu, wieży Babel) mają tworzywo wspólne z kulturalnym dorobkiem starożytnego Wschodu, zostały jednak opracowane teologicznie.

Bibliści zauważają, że mimo ubóstwa języka hebrajskiego pod względem gramatyczno-leksykalnym, niektóre partie księgi są napisane bardzo pięknym stylem literackim[4].

Grecka nazwa księgi (genesis) wiąże się ze słowem „geneza", czyli „początek", staropolski rodzaj (czyli ród[5]).

Treść Księgi Rodzaju

Księga składa się z 50 rozdziałów i dzieli na dwie części.

Pierwsza część (rozdziały 1-11) opisuje historię pierwotną, odpowiada m.in. na pytania o początek ludzkości i źródło grzechu. Jest kompilacją dwóch źródeł: jahwistycznego (od Rdz 2,4b) i kapłańskiego (Rdz 1,1-2,4a), które wykorzystują częściowo materiały mitologiczne, jak babiloński enuma elisz (koniec II tysiąclecia p.n.e.) czy epos o Gilgameszu (2 poł. III tysiąclecia p.n.e. – tabliczka XI eposu mówi o wężu, który pokrzyżował plany człowieka)[6].

  1. Świat stworzony przez Boga (zob. stworzenie świata według Biblii oraz pierwszych ludzi, Adama i Ewy);
  2. Pierwotny stan szczęścia w ogrodzie Edenu, zapowiedź odkupienia (tzw. Protoewangelia);
  3. Upadek pierwszych ludzi (grzech pierworodny);
  4. Zabójstwo Abla przez Kaina (Kain i Abel); Potomkowie Kaina; Set i jego potomstwo;
  5. Wybrani przez Boga potomkowie Adama (Setyci);
  6. Zepsucie moralne ludzkości; Boże postanowienie zagłady; zapowiedź potopu; budowa Arki;
  7. Potop;
  8. Przymierze Boga z Noem;
  9. Noe przeklina Kanaana, a błogosławi Sema;
  10. Dzieje potomków Noego; pochodzenie ludzkości popotopowej;
  11. Wieża Babel; potomkowie Sema; rodzina Abrama;

Druga część (rozdziały 12-50) poświęcona jest historii patriarchów: od Abrahama do Józefa, oraz ponawianego przymierza z Bogiem Jahwe. Do źródeł J i P dołączona jest tradycja elohistyczna (E).

  • Historia Abrahama i Izaaka:
  • Historia Jakuba:
    • Narodziny Ezawa i Jakuba;
    • Jakub oszustwem zdobywa pierworództwo i błogosławieństwo ojca;
    • Jakub w Charanie, praca dla stryja Labana i małżeństwo z jego córkami – Rachelą i Leą;
    • Walka Jakuba z aniołem;
    • Pojednanie Jakuba z Ezawem;
    • Dwunastu synów Jakuba;
  • Historia Józefa:
    • Bracia sprzedają Józefa kupcom izmaelickim;
    • Józef niewolnikiem Potifara;
    • Józef w więzieniu;
    • Objaśnienie snu faraona i powierzenie urzędu zarządcy Egiptu;
    • Pierwsza wizyta braci w Egipcie;
    • Józef ucztuje z braćmi i poddaje ich próbie;
    • Pojednanie i osiedlenie się domu Jakuba w Egipcie;
    • Charakterystyka rządów Józefa w Egipcie;
    • Błogosławieństwo Jakuba dla swoich synów, śmierć Jakuba i Józefa.

Kontynuacją Księgi Rodzaju jest Księga Wyjścia.

Wydania samodzielne

  • Chamisze Chumsze Tora – Chumasz Pardes Lauder. Księga Pierwsza Bereszit, ISBN 83-916966-1-8, Kraków 2001. – przekład rabiniczny z hebrajskiego z komentarzami
  • Hebrajsko-polski Stary Testament. Księga Rodzaju: wydanie interlinearne z kodami gramatycznymi, transkrypcją oraz indeksem rdzeni, tłum. i oprac. A. Kuśmirek. Warszawa 2000. Kolejne wydania wchodziły w skład Hebrajsko-polskiego Pięcioksięgu.

Zobacz też

Przypisy

  1. Księga Rodzaju, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-12-21].
  2. P. J. Wise­man, Wise­man, D. J. (ed.), (1985) Ancient Records and the Stru­cture of Gene­sis: A Case for Lite­rary Unity, Tho­mas Nel­son, Inc.
  3. por. np. Wstęp do Księgi Rodzaju w Biblii Tysiąclecia
  4. Ks. Michał Peter, Wykład Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, wyd. drugie, poprawione i uzupełnione, Pallottinum 2005, Poznań.
  5. Pierwotnie słowo rodzaj znaczyło: ród, pokolenie, potomstwo, Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1957.
  6. Anna Świderkówna, Rozmowy o Biblii, s. 64. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2001.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Redirect arrow without text.svg
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Köln-Tora-und-Innenansicht-Synagoge-Glockengasse-040.JPG
Autor: HOWI - Horsch, Willy , Licencja: CC BY-SA 4.0
Museum exhibits representing a Torah at the former Glockengasse Synagogue, which was in Cologne but was completely destroyed. These are at the Kölnisches Stadtmuseum.