Księga Rut

Ten artykuł od 2007-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Księga Rut [Rt] (hebr. מגילת רות Megilat Rut) jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Starego Testamentu. Składa się z 4 rozdziałów (85 wersetów). Opisuje wydarzenia z epoki sędziów.

W Septuagincie i w większości kanonów chrześcijańskich jest traktowana jako księga historyczna i umieszczana jest między Księgą Sędziów a Pierwszą Księgą Samuela, ponieważ wydarzenia Księgi Rut przypadają na okres sędziów.

W kanonie hebrajskim natomiast Księga Rut należy do zbioru Pięciu Megillot, który jest zawarty w części trzeciej Biblii Hebrajskiej, czyli w Pismach (Ketuvim: כְּתוּבִים‎ Kəṯûḇîm, „pisma”).

Treść

Podczas klęski głodu za czasów sędziów, rodzina Elimeleka opuszcza Betlejem w Judei i przenosi się do zamieszkanego przez pogan Moabu. Tam umiera Elimelek, a dwaj jego synowie, Machlon i Kilion, żenią się z Moabitkami. Kiedy po około 10 latach i oni umierają, Noemi, ich osamotniona matka, postanawia powrócić do ojczyzny, ponieważ usłyszała, że Jahwe ujął się za swoim ludem „dając mu chleb". Jedna z synowych, Rut, decyduje się opuścić swój kraj i jej towarzyszyć. Druga z synowych, Orpa, pozostaje w Moabie.

W Betlejem Rut wykazuje się dużą pracowitością i zwraca na siebie uwagę Booza, bogatego właściciela ziemskiego. Okazuje się, że jest on krewnym Noemi i obowiązuje go prawo lewiratu. Za radą Noemi Rut powołuje się na to prawo. Booz akceptuje ją, pojmuje za żonę i wprowadza do swego domu. Z ich związku rodzi się syn Obed. Noemi zostaje jego piastunką. Końcowe wersety księgi podają genealogię Dawida, największego króla Izraela, w której Obed jest jego dziadkiem.

Czas powstania

Zarówno tradycja żydowska jak i chrześcijańska uważają, że Księgę Rut napisał ostatni sędzia Starożytnego Izraela, Samuel. Ponieważ Księga opisuje dzieje rodu Dawida, możliwe jest, że powstała w okresie rządów założonej przez niego dynastii. Zaliczenie Księgi do Pism w Biblii Hebrajskiej oraz wpływy języka aramajskiego uważa się jednak często za przesłankę do uznania jej późniejszego powstania^[1]. Istnieje pogląd, że samo opowiadanie powstało w okresie królewskim, natomiast Księga została zredagowana już po powrocie z niewoli babilońskiej, w V lub IV w p.n.e.^[2] Inni wskazują, że w świetle bezwzględnej walki z małżeństwami mieszanymi w okresie powygnaniowym, tak późne powstanie księgi jest nieprawdopodobne^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tekst Księgi Rut w przekładzie Biblii Tysiąclecia
• Tekst Księgi Rut w przekładzie żydowskim Izaaka Cylkowa (tłumaczenie z 1904 roku)