Księga ubogich

Księga ubogich – tomik wierszy Jana Kasprowicza, opublikowany w 1916[1]. Zawiera czterdzieści trzy liryki. Utwory składające się na tomik zostały napisane wierszem tonicznym trójakcentowym, ułożonym w strofy o rymowaniu niezupełnym xaxa[2]. Księga ubogich bywa nazywana manifestem polskiego tonizmu[2][3]. Poeta w komentarzu do swojego dzieła zaznaczył, że wszystkie utwory powstały w plenerze, podczas wędrówek po Tatrach. W niektórych opracowaniach Księgę ubogich traktuje się jako przejaw franciszkanizmu[4].

Rzadko na moich wargach —
Niech dziś to warga ma wyzna —
Jawi się krwią przepojony,
Najdroższy wyraz: Ojczyzna.

Przypisy

  1. ↑ Kasprowicz Jan, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-12-24].
  2. ↑ a b Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 283. ISBN 83-85220-79-8.
  3. ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 108. ISBN 83-900829-6-9.
  4. ↑ Analiza i interpretacja fragmentu o numerze XXV z „Księgi ubogich” Jana Kasprowicza (pol.). interklasa.pl. [dostęp 2016-12-24].

Linki zewnętrzne