Księstwo Kapui
Księstwo Kapui – longobardzkie, a następnie normańskie państwo istniejące w średniowieczu w Italii, ze stolicą w mieście Kapua.
Historia
Miasto Kapua było już w starożytności prężnym ośrodkiem rzymskim. W średniowieczu znalazło się pod zwierzchnictwem longobardzkiego księstwa Benewentu. W latach 40. IX w. powstało tutaj hrabstwo, które zdołało oprzeć się dominacji powstałego w tym samym okresie księstwa Salerno. Pierwszym hrabią Kapui był Landulf I. Jego syn Landone I przeniósł miasto Kapuę w nowe miejsce[1].
Hrabia Kapui Atenulf w 900 został także księciem Benewentu. Po jego śmierci w 910 księstwa zostały rozdzielone pomiędzy jego synów, ale przez większość X w. stanowiły w zasadzie jeden organizm polityczny[2][1]. Do ich rozdziału doszło w 981 po śmierci księcia Pandulfa I Żelaznej Głowy (który dzięki udzieleniu schronienia papieżowi Janowi XIII doprowadził do powołania w Kapui arcybiskupstwa)[3]. Na przełomie X i XI w., po interwencji cesarza rzymskiego Ottona III władzę w Kapui objęła nowa dynastia, także wywodząca się z Benewentu. W XI w. książę Pandulf IV w sporze pomiędzy cesarzem Henrykiem II a cesarzem bizantyńskim opowiedział się po stronie tego ostatniego, dzięki czemu umocnił księstwo (m.in. narzucił swoje zwierzchnictwo Neapolowi i opactwu Monte Cassino). Władzę Pandulfa potwierdził ostatecznie cesarz rzymski Henryk III w 1047[1].
Jednak już krótko później księstwo Kapui padło ofiarą ekspansji normańskiej w południowej Italii. Jeden z przywódców normańskich Ryszard I Drengot w 1059 otrzymał od papieża nadanie księstwa Kapui i zdobył je w 1062. Jego następcy uznali zwierzchność księcia Roberta Guiscarda[1]. W 1090 w Kapui wybuchło powstanie przeciwko książętom normańskim, którzy odzyskali ją ostatecznie dopiero w 1098[3]. W XII w. księstwo Kapui znalazło się pod bezpośrednią władzą normańskich królów Sycylii[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e John W. Barker, Christopher Kleinhenz: Capua. W: Medieval Italy: An Encyclopedia. ed. Christopher Kleinhenz. Routledge, 2004. [dostęp 2017-10-14].
- ↑ Barbara M. Kreutz: Before the Normans: Southern Italy in the Ninth & Tenth Century. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1991, s. 96. ISBN 0-8122-1587-7. [dostęp 2017-10-14].
- ↑ a b G.A. Loud: The Latin Church in Norman Italy. Cambridge: Cambridge University Press, 2007, s. 31–32, 78–79. ISBN 978-0-521-25551-6. [dostęp 2017-10-14].
Linki zewnętrzne
- Capua. [w:] Enciclopedia Italiana (1930) [on-line]. Treccani. [dostęp 2017-10-14].
Media użyte na tej stronie
Autor: MapMaster, Licencja: CC BY-SA 4.0
This is a political map of southern Italy in 1112 AD/CE, the date when Roger II of Sicily reached his age of majority, also showing the border of the Kingdom of Sicily in 1154, on his death.
"The rarity of surviving records makes it impossible to draw a map of comital [counts'] responsibiities in southern Italy at the beginning of the twelth century." Matthew, p. 23.
As noted by Matthew, the political situation in southern Italy is much more complex than this map shows. There were numerous counts and semi-independent cities throughout the region. Moreover, the near-constant rebellions and conquests continually re-arranged the map.