Księstwo Serbii
| 1815–1882 | |||||
| |||||
| Hymn: Боже правде (Sprawiedliwy Boże) | |||||
 (c) Pakko, CC-BY-SA-3.0 | |||||
| Język urzędowy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
| Ostatni książę | |||||
| Zależne od | Imperium Osmańskie | ||||
| Data powstania | 1815 | ||||
| Data likwidacji | 6 marca 1882 | ||||
| Strefa czasowa | |||||
 | |||||
Księstwo Serbskie (serb. Кнежевина Србија / Kneževina Srbija) – kraj powstały na Bałkanach w XIX wieku, w wyniku pierwszego powstania serbskiego i drugiego powstania serbskiego między 1804 a 1815 rokiem.
Historia
W połowie XIV wieku Imperium Osmańskie najechało Bałkany z Azji Mniejszej, pod koniec XIV wieku Serbia utraciła niepodległość[1]. Pomimo ponad czterystu lat tureckiego panowania Serbowie nie zatracili świadomości narodowej i wielokrotnie wzniecali bunty przeciw Turkom[2].
Pomimo poważnego zagrożenia i możliwości zemsty ze strony władz osmańskich jako pierwszy Karađorđe (Jerzy Czarny), a po nim również Miloš I Obrenović - przywódcy rewolucyjni - dążyli do osiągnięcia swojego celu, jakim było wyswobodzenie Serbii. Pod wodzą Jerzego Czarnego w latach 1804-1813 miało miejsce pierwsze, nieudane powstanie Serbów przeciwko Turkom[2]. W 1814 roku miało miejsce powstanie pod dowództwem Miloša I Obrenovicia, które zakończyło się korzystnie dla Serbów, m.in. utworzeniem w 1815 roku Księstwa Serbii. W 1817 roku został zamordowany w Serbii Jerzy Czarny[3].
Ostatecznie władze tureckie zgodziły się na secesję Serbów, którzy w 1815 roku utworzyli Księstwo Serbii z Milošem I Obrenovićem posiadającym dziedziczny tytuł księcia[4]. W 1830 roku (po VIII wojnie rosyjsko-tureckiej) Serbia uzyskała autonomię w ramach imperium osmańskiego, od 1883 roku była monarchią dziedziczną[1]. W 1833 roku zostały wytyczone granice księstwa. W 1839 roku Miloš I Obrenović został zmuszony przez opozycję do abdykowania na rzecz syna Milana. Po śmierci Milana kilkanaście dni później, tron objął Michał, szesnastoletni syn Miloša I. W 1842 roku wybuchło powstanie, które obaliło Michała, a księciem wybrany został Aleksander Karadziordziewić. W 1858 roku Aleksander został pozbawiony tronu, a jego następcą został ponownie Miloš I Obrenović, który jednak zmarł już w 1860 roku. Kolejnym władcą księstwa został ponownie Michał, który w 1868 roku zginął w zamachu. Jego bezpośrednim następcą został syn Milan I Obrenowić[2].
Księstwo przetrwało do 1882 roku, kiedy to proklamowano Królestwo Serbii, po zagwarantowaniu Serbom niepodległości na kongresie berlińskim w 1878 roku. Podnosząc rangę Serbii, w 1882 koronował się książę Serbii Milan I[4].
Serbia w 1815
Serbia w latach 1817-1833
Serbia w latach 1833-1878
Przypisy
- ↑ a b Jan Palmowski Słownik najnowszej historii świata 1900-2007, wydanie polskie 2008, tom 5., s. 81-82
- ↑ a b c Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 239-241
- ↑ Georges Duby Atlas historii świata, wydanie polskie 2010, s. 209
- ↑ a b Andrzej Chwalba Historia powszechna. Wiek XIX, wyd. 2009, s. 403
Media użyte na tej stronie
Autor: PANONIAN, Licencja: CC0
Principality of Serbia in 1833-1878.
Kneževina Srbija, 1833-1878.
Coat of Arms of the Principality of Serbia. Prince Miloš Obrenović I used this Coat of Arms as his personal one during his first reign.
.svg)
Flag of Serbia (1835-1882)