Księstwo brzeskie
 | Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| 1311–1419 | |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Typ państwa | |||
| Głowa państwa | książę (ostatni) Henryk VII z Blizną | ||
| Zależne od | Królestwa Czech (od 1329) | ||
| podział Księstwa legnickiego | |||
| Połączenie z Księstwem legnickim | |||
| Religia dominująca | |||
 księstwo brzeskie | |||
Księstwo brzeskie (cz. Břežské knížectví, niem. Herzogtum Brieg) – historyczne piastowskie księstwo dzielnicowe na Dolnym Śląsku ze stolicą w Brzegu, powstałe w końcowym okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce, zlokalizowane w ówczesnej (i obecnej) południowo-zachodniej Polsce. Zostało utworzone w 1311 poprzez wydzielenie z księstwa legnickiego na jego dotychczasowych wschodnich ziemiach. Przez cały okres istnienia pozostawało pod władzą dynastii Piastów.
Trudne położenie polityczne zmusiło w 1329 r. książąt do hołdu Czechom. W historii dochodziło do częstych podziałów i reunifikacji wspólnoty ziem brzeskiej i legnickiej.
Samodzielne księstwo brzeskie kontynuowane potem jako księstwo legnicko-wołowsko-brzeskie przestało istnieć wraz ze śmiercią ostatniego Piasta, księcia Jerzego IV Wilhelma w 1675 r. Było to ostatnie samodzielne księstwo na Śląsku.
Zamek Piastów Śląskich w Brzegu, sięgający XIII wieku
