Księstwo dźwinogrodzkie

Księstwo dźwinogrodzkie inaczej Księstwo zwenihorodzkie – księstwo ruskie z siedzibą w Dźwinogrodzie[1] (Zwenigrodzie).

Historia

Pierwsza wzmianka o grodzie pochodzi z Powieści minionych lat z lat roku 1087, kiedy to gród był stolicą księstwa kniazia Wołodara Rościsławicza. Jednak największy rozwój księstwa przypadł na wiek XII, kiedy rządził w nim prawnuk Jarosława Mądrego – Władymirko (ojciec księcia halickiego Jarosława Ośmiomysła). Od tego czasu do 1444 Dźwinogród był stolicą udzielnego księstwa. W 1126, po śmierci księcia Rościsława, brata Władymirka, księstwo połączono z księstwem przemyskim, a w 1141 również z księstwem trembowelskim. W 1144 Wołodymyrko przeniósł stolicę księstwa do Halicza. Książę kijowski Wsewołod II podejmował dwukrotnie próby zajęcia księstwa, ale został pokonany. Około 1239–40 tereny księstwa zostały zdobyte przez Batu-chana, znajdowały się w zależności lennej od Tatarów. Stolica księstwa po najeździe już nigdy nie podniosła się z upadku. Po 1340 tereny księstwa należały do państwa polskiego.

Zamek

Zamek wzniesiony przez Koriatowiczów przetrwał do połowy XVI w. nad rzeczką Dzwan, uchodzącą do Dniestru.

Kniaziowie Zwenigrodu

do księstwa halickiego (1145–1206)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Starożytny Dźwinogród i Rożne Pole. sites.google.com/site/xatachytalnya1. [dostęp 26.10.13, cyt. Co się zaś tyczy Dźwinogrodu, jako stolicy odrębnego księstwa, był nim niewątpliwie Dźwinogród podolski, leżący nad Dniestrem w dzisiejszym powiecie borszczowskim. Wynika to nie tylko z dat późniejszych, ale także ze skąpych wskazówek topograficznych w kronikach ruskich].zły zapis daty dostępu

Bibliografia

  • „Енциклопедія українознавства”, T. 2, Lwów 2000, s. 766, ISBN 5-7707-4048-5.

Linki zewnętrzne