Księstwo sandomierskie
| 1138/1146–1320 | |||
| |||
 (c) Mix321, CC-BY-SA-3.0 Dzielnice Polskie w 1138 roku: Księstwo sandomierskie Henryka | |||
| Język urzędowy | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Ustrój polityczny | |||
| Typ państwa | |||
| Pierwszy władca | |||
| Ostatni władca | |||
| Głowa państwa | książę (zob. Książęta sandomierscy) | ||
| Status terytorium | księstwo dzielnicowe | ||
| Zależne od | Księstwo Wrocławski (Henrykowie Śląscy) | ||
| Data powstania | 1138 | ||
| Data likwidacji | 1320 | ||
| Religia dominująca | |||
Księstwo sandomierskie (łac. Ducatus Sandomirensis) – średniowieczne polskie księstwo dzielnicowe istniejące na ziemi sandomierskiej w latach 1138–1320 ze stolicą w Sandomierzu. Powstało na skutek rozbicia dzielnicowego Polski przez Testament Bolesława III Krzywoustego w 1138 roku.
Na początku Księstwo Sandomierskie znalazło się w granicach Dzielnicy senioralnej, po kilkunastu latach zostało wydzielone na rzecz Henryka Sandomierskiego i znalazło się na południowo-wschodniej części państwa Polskiego[1][2][3].
Książęta sandomierscy
- Henryk Sandomierski (1138/1146-1166)
- Bolesław IV Kędzierzawy (1166-1173)
- Kazimierz II Sprawiedliwy (1173-1194)
- Leszek Biały (1194-1227)
- Konrad I mazowiecki (1194-1200)
- (Regentka) Helena znojemska (1194-1200)
- Bolesław V Wstydliwy (1227-1279)
- Bolesław I mazowiecki (1229-1232)
- Leszek Czarny (1279-1288)
- Bolesław II mazowiecki (1288-1289)
- Konrad II czerski (1289)
- Henryk IV Prawy (1289-1290)
- Władysław I Łokietek (1290-1292)
- Wacław II (1292-1304)
- Władysław I Łokietek (1304-1333)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jacek Z. Pająk, Dzieje podziałów administracyjnych a granice regionu świętokrzyskiego., [w:] Jacek Wijaczki (red.), Region świętokrzyski. Mit czy rzeczywistość?, Kielce 2001.
- ↑ Maria Bogucka, Henryk Samsonowicz, Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej, Wrocław [etc.]: Ossolineum, 1986, s. 84–88, ISBN 83-04-01701-6, OCLC 835853938.
- ↑ Wyrozumski 1999 ↓.
Bibliografia
- Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
- Jerzy Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej (VIII w.-1370), Kraków: „Fogra”, 1999, ISBN 83-85719-38-5, OCLC 749221743.
Lenna Królestwa Polskiego 1295−1795
| Własne |
|
|---|---|
| Wspólne z Litwą |
Media użyte na tej stronie
Rzeczpospolita.png
Autor: Halibutt, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Commonwealth of Both Nations at the peak of its strength. The areas marked with light pink were lost to:
Autor: Halibutt, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Commonwealth of Both Nations at the peak of its strength. The areas marked with light pink were lost to:
- Brandenburg in the treaties of Welawa and Bydgoszcz in 1657
- Sweden and Brandenburg in the treaty of Oliwa in 1660
- Muscovy in the Treaty of Andruszów in 1667
- Muscovy in the Grzymułtowski's Peace Treaty of 1686
Herbarz Kaspra Niesieckiego Сандомирское.svg
Autor: Лобачев Владимир, Licencja: CC BY-SA 4.0
Воеводство Сандомирское, герб. Из гербовника Каспера Несецкого. Издание 1839 года
Autor: Лобачев Владимир, Licencja: CC BY-SA 4.0
Воеводство Сандомирское, герб. Из гербовника Каспера Несецкого. Издание 1839 года
TestamentKrzywoustego.png
(c) Mix321, CC-BY-SA-3.0
Fragmentation of Poland; various Duchies (dzielnice) are marked in various colors. Poland was split betweens the sons of Bolesław:
(c) Mix321, CC-BY-SA-3.0
Fragmentation of Poland; various Duchies (dzielnice) are marked in various colors. Poland was split betweens the sons of Bolesław:
The Seniorate Province, composed of the Eastern Greater Poland, Lesser Poland, Western Kuyavia, Łęczyca Land and Sieradz Land
Silesian Province of Władysław II
Masovian Province of Bolesław IV
Greater Poland Province of Mieszko III
Sandomir Province of Henryk
Province of Bolesław's widow, Salomea, composed of Łęczyca Land - to revert to seniorate province upon her death
Pomeranian vassals of the ruler of the seniorate province