Kuźma Podłas

Kuźma Podłas
Кузьма Петрович Подлас
ilustracja
generał porucznik generał porucznik
Pełne imię i nazwisko

Kuźma Pietrowicz Podłas

Data i miejsce urodzenia

29 października 1893
Duszatino

Data i miejsce śmierci

25 maja 1942
Łozowienka

Przebieg służby
Lata służby

1914–1942

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Red star.svg Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca 1, 40 i 57 Armii,
inspektor Kijowskiego Okręgu Wojskowego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa;
wojna domowa w Rosji;
walki nad jeziorem Chasan;
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”

Kuźma Pietrowicz Podłas, ros. Кузьма Петрович Подлас (ur. 17 października?/ 29 października 1893 we wsi Duszatino, zm. 25 maja 1942 koło wsi Łozowienka) – radziecki generał porucznik.

Życiorys

Urodził się we wsi Duszatino, w rejonie suraskim, obwodzie briańskim[1].

W 1914 roku powołany do armii rosyjskiej. W 1915 roku ukończył szkołę pułkowa Lejb-Gwardyjskiego Preobrażeńskiego Pułku. Brał udział w I wojnie światowej walcząc na Froncie Południowo-Zachodnim, początkowo jako szeregowy, a następnie dowódca plutonu w Lejb-Gwardyjskim Preobrażeńskim Pułku.

W 1918 roku wstąpił najpierw do Czerwonej Gwardii, a następnie Armii Czerwonej. W 1918 roku ukończył Piotrogrodzki Kurs Czerwonych Dowódców. Brał udział wojnie domowej w walkach na Froncie Południowym, Wschodnim i Zachodnim. Był kolejno dowódcą kompanii, batalionu i pułku. W czasie walk przeciwko powstaniu tambowskiemu w 1921 roku dowodził brygadą.

W latach 1922–1937 kolejno: dowódca 48 pułku strzeleckiego, 27 Omskiej Dywizji Strzeleckiej i 23 Korpusu Strzeleckiego. W tym czasie ukończył w 1925 roku kurs dowódców Armii Czerwonej „Wystrieł” oraz w 1930 roku wyższy kurs dowódców Armii Czerwonej przy Akademii Wojskowej im. Frunzego.

W 1937 roku został zastępcą dowódcy Nadmorskiej Grupy Wojsk Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. W czerwcu 1938 roku został dowódcą 1 Armii, którą dowodził w czasie działań bojowych nad jeziorem Chasan.

W grudniu 1938 roku wraz z całym kierownictwem 1 Armii został aresztowany przez NKWD pod zarzutem „sabotażu w czasie walk” nad jeziorem Chasan. W areszcie przebywał do 1940 roku, gdy został zwolniony i oczyszczony z zarzutów[2].

Od sierpnia 1940 roku po wyjściu z aresztu pozostawał w dyspozycji wydziału kadr Armii Czerwonej, a następnie w listopadzie 1940 roku został inspektorem piechoty Kijowskiego Okręgu Wojskowego.

Po ataku Niemiec na ZSRR nadal pełnił funkcję inspektora piechoty Kijowskiego Okręgu Wojskowego. W sierpniu 1941 roku został dowódcą 40 Armii, którą dowodził do lutego 1942 roku. W tym czasie armia prowadziła walki obronne na linii rzeki Desna, na kierunku kurskim i białogrodzkim.

W lutym 1942 roku został dowódcą 57 Armii, którą dowodził w czasie kontrofensywy pod Charkowem w maju 1942. Po załamaniu się tej kontrofensywy, dowodził nadal armią broniącą przyczółka barwinkowskiego nad rz. Doniec. W czasie tych walk w dniu 25 maja 1942 roku został ciężko ranny koło wsi Łozowienka leżącej na północny zachód od miasta Izjum i zmarł. Początkowo został uznany za zaginionego, dopiero w dniu 20 sierpnia 1942 roku oficjalnie podano, że zginął[3].

Awanse

  • komdiw (26 listopada 1935)
  • generał major (12 sierpnia 1941)
  • generał porucznik (9 listopada 1941)

Odznaczenia

Przypisy

  1. W książce Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь podano położenie wsi w obwodzie orłowskim zgodnie z podziałem administracyjnym obowiązującym do 1944 roku. W czasie gdy się urodził zgodnie z obowiązującym podziałem administracyjnym wieś leżała w powiecie suraskim guberni czernihowskiej.
  2. W książce Великая Отечественная. Командармы. … str. 175 – podano, że w 1938 roku był zastępcą dowódcy Kijowskiego Okręgu Wojskowego, co jest zapewne pomyłką, gdyż w momencie aresztowania w grudniu 1938 roku był dowódcą 1 Armii.
  3. Rozkaz nr 0673 z dnia 20 sierpnia 1942.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa: Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 174-175. ISBN 5-86090-113-5. (ros.).
  • Вячеслав Звягинцев: Трибунал для героев. Moskwa: Олма-Пресс, 2005. ISBN 5-94849-643-0. (ros.).

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
20 years saf rib.png
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
RA A F7aLtGen 1943.svg
Autor: Олюсь, Licencja: CC BY-SA 3.0
Union of Soviet Socialist Republics (USSR); Workers' and Peasants' Red Army; rank insignia commanding and leading personnel of the ground forces (Army) generic, here:
  • gorget patch – great (to tunic, tunic with stand-up collar, gymanstyorka, and coat) design as to 1940:
  • rank «General-lеytenant» (comparable to NATO OF-7).