Kuźnica Masłońska

Kuźnica Masłońska

wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	zawierciański
Gmina	Łazy
Sołectwo	Kuźnica Masłońska
Liczba ludności (2011)	142
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-458
Tablice rejestracyjne	SZA
SIMC	0216740
Położenie na mapie gminy Łazy Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie województwa śląskiego Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego Kuźnica Masłońska
50°27′25″N 19°24′03″E/50,456944 19,400833

Kuźnica Masłońska – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Łazy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Miejscowość znajduje się na wschodnim krańcu Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), w Zagłębiu Dąbrowskim, będącym historyczną częścią zachodniej Małopolski, nad rzeką Czarną Przemszą. Obecnie w miejscowości jest wiele inwestycji i budowane są osiedle mieszkalne, związane z bliskością Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz miasta Zawiercie. W pobliżu miejscowości zaplanowany jest przebieg obwodnicy Zawiercia w ciągu drogi krajowej 78 wraz z głównym zjazdem do Zawiercia^[1], oraz budowa stacji kolejowej Zawiercie - Kądzielów obsługującej linię 182 Zawiercie - Tarnowskie Góry przez Port Lotniczy Katowice Pyrzowice^[2]. Wieś obsługuje komunikacja miejska - linia 14 Łazy z Zawierciem obsługiwana jest przez Zakład Komunikacji Miejskiej w Zawierciu^[3].

Wieś występowała pod nazwami: Kuźniczka Masłomiącka, Kuźnica Masłomiącka, Kuźnica Masłoniowa, Kuźniczka Masłonowa, Masłonica oraz Dąbrowica.

W 1595 roku wieś Dąbrowica położona w powiecie lelowskim województwa krakowskiego była własnością wojewody krakowskiego Mikołaja Firleja^[4].

W 1791 roku były tu 2 młyny, browar, 13 domów w których zamieszkiwało 81 ludzi (w tym 39 kobiet). W drugiej połowie XIX w. wieś liczyła 15 gospodarstw i 96 mieszkańców.

W okolicznych lasach zachowały się pozostałości po górnictwie węgla brunatnego (m.in. kopalni "Kamila" i "Ludwika").

W drugiej połowie marca 1863 r. w rejonie Zagłębia Dąbrowskiego walczył oddział płk. Teodora Cieszkowskiego, który pomiędzy Łazami a Zawierciem zniszczył trzy mosty kolejowe, pozrywał linię telegraficzną i uszkodził tory. Zostały wysłane za nim kolumny wojsk rosyjskich z Częstochowy pod dowództwem mjr. Leo, z Olkusza prowadził kolumnę ks. Szachowski, dodatkowo na Cieszkowskiego wyruszyła z Częstochowy następna kolumna wojsk pod dowództwem ks. Bagrationa. W dniu 22 marca oddziały mjr. Leo napotkały pod Kuźnicą Masłońską założony przez Cieszkowskiego obóz. Powstańcy byli w trakcie gotowania jedzenia. Cieszkowski ze stratami wycofał się w kierunku Siewierza. Na placu boju w Kuźnicy Masłońskiej poległo dziewięciu jego kompanów. Pierwotna Mogiła poległych w potyczce znajdowała się na terenie obecnych torów kolejowych. Podczas rozbudowy torowisk w latach 70 XX wieku wystąpiła konieczność jej przeniesienia w inne miejsce. Przeprowadzono ekshumacje przenosząc szczątki do Zawiercia, tworząc także symboliczną mogiłę przy czerwonym szlaku Szwajcarii Zagłębiowskiej w Łazach^[5].

Wykaz ulic - Brzozowa, Leśna, Piaskowa, Słoneczna, Topolowa, Zawierciańska, Zwycięstwa.

Przypisy