Kuba Sienkiewicz

Ten artykuł należy dopracować: → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jakub Sienkiewicz

Jakub Sienkiewicz (2015)
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1961 Warszawa
Instrumenty	gitara
Gatunki	rock, pop-rock, piosenka autorska
Zawód	muzyk, lekarz
Wydawnictwo	Zic Zac, PolyGram Polska, Universal Music Polska, Warner Music Poland
Powiązania	Jacek Sienkiewicz, Katarzyna Sienkiewicz
Zespoły
Elektryczne Gitary
Odznaczenia
Strona internetowa

Kuba Sienkiewicz podczas Wieczoru Wyborców w Warszawie w 2019

Kuba Sienkiewicz na koncercie zespołu Zuch Kozioł, reaktywowanego w 2009

Jakub Wojciech Sienkiewicz (ur. 24 listopada 1961^[1] w Warszawie) – polski muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta i autor tekstów, z wykształcenia lekarz neurolog, posiadający stopień doktora nauk medycznych^[2].

W latach 80. działacz Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Przewodniczący Rady Polskiej Fundacji Muzycznej^[3].

Lider zespołu Elektryczne Gitary, z którym wylansował kilka przebojów oraz sprzedał ponad 1 mln płyt^[4]

Kariera muzyczna

W 1977 wraz z Piotrem Łojkiem sformował akustyczną grupę pod prześmiewczą nazwą SPIARDL (Stowarzyszenie Piosenkarzy i Artystów Robotniczych Działaczy Ludowych); grali prawie wyłącznie w domu i nagrywali na magnetofon szpulowy. Z tego okresu (1978) pochodzi utwór „Dziki” (najstarsza piosenka Elektrycznych Gitar, napisana przez Piotra Łojka), a także piosenki: „Tatusia” (1979), „Piosenka polityczna” i „Trzecia Macocha” (najstarsze piosenki Sienkiewicza) oraz numer „Głowy Lenina” (1982). W latach 80. do duetu dołączył Mirosław Jędras, po czym – pod nazwą Zuch Kozioł – wzięli udział na przeglądzie piosenek w klubie Medyk. W tym czasie Sienkiewicz występował solowo jako gitarzysta solowy w zespole Niepodległość Trójkątów Andrzeja Zeńczewskiego oraz w Orkiestrze Na Zdrowie Jacka Kleyffa. Ponadto występował samodzielnie w tzw. drugim obiegu, czyli w mieszkaniach oraz na strajkach studenckich. W 1987 wraz z Krzysztofem Bieniem, Piotrem Łojkiem i innymi muzykami założył zespół Miasto o stylistyce rockowej i ska, który wykonywał utwory, takie jak np. „Widmo” i „Człowiek z liściem”. Zespół ten dał dwa koncerty i przetrwał do 1989.

Od 1990 związany jest z zespołem Elektryczne Gitary, z którymi nagrywa płyty i koncertuje. Jak przyznał, do muzykowania na szerszą skalę skłoniły go problemy finansowe^[5]. Do założenia zespołu przekonał go Rafał Kwaśniewski, który wówczas grał w zespole Kult^[6]. Poza tym występuje solowo pod własnym nazwiskiem. Układa też muzykę i piosenki do polskich filmów i produkcji telewizyjnych. Wystąpił w krótkim filmie na podstawie opowiadania Janusza Andermanna, gdzie grał samobójcę, który wchodzi na 30. piętro Pałacu Kultury i skacze. Zagrał dwie epizodyczne role jako lekarz w komediach Olafa Lubaszenki: Chłopaki nie płaczą i Poranek kojota.

W 1994 nakładem wydawnictwa PLJ ukazała się krótka książka pt. Jestem z drowy, zawierająca teksty piosenek, które były opatrzone komentarzami autora, a także wywiady z nim na tematy muzyki, medycyny czy życia prywatnego. Teksty piosenek były również ilustrowane pracami plastyka Jarka Koziary.

W 1998 we współpracy z reżyserem Mirosławem Dembińskim stworzył film A ty co?, w którym piosenki Elektrycznych Gitar zostały zilustrowane dokumentalnymi obrazami współczesnej Polski. W ten sposób powstał film, który w zamierzeniu reżysera miał skłaniać do refleksji o Polsce końca XX wieku. W filmie wykorzystano piosenki zespołu Elektryczne Gitary z różnych lat, takie jak m.in. „Przewróciło się”, „Żądze”, „Koniec”, „A ty co”, „Dzieci wybiegły”, „Cyrk”, „Nie wiem co to sen” oraz „Basen i my”. W kilku scenach wystąpił sam Sienkiewicz. Film otrzymał Nagrodę Specjalną Festiwalu Mediów w Łodzi Człowiek w zagrożeniu.

W 1999 jego utwór znalazł się na drugiej składance Muzyka przeciwko rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie Nigdy Więcej^[7].

Współpracuje ze sceną kabaretowo-muzyczną, Śmietanką Łowicką i Sceną Kabaretową Marka Majewskiego. Wielokrotnie występował na festiwalu OPPA. Jako felietonista publikował m.in. w miesięcznikach Charaktery, Sukces, Muza, kwartalniku Primum homo. W latach 2002–2006 był wiceprezesem Rady Programowej rozgłośni Radio dla Ciebie. 2 października 2010 zagrał z Elektrycznymi Gitarami na XXX-leciu Niezależnego Zrzeszenia Studentów, w którym działał w latach 80.

W 2013 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8].

Kariera medyczna

W 1986 ukończył Akademię Medyczną w Warszawie. Następnie uzyskał specjalizację drugiego stopnia z neurologii. W 1995 uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. Zaburzenia gałkoruchowe w chorobie Parkinsona. Jego promotorem był Hubert Kwieciński. Pracuje jako adiunkt w Klinice Neurologii WUM^[2].

Jest autorem Poradnika dla osób z chorobą Parkinsona^[9].

Jest członkiem Movement Disorder Society.

Życie prywatne

Jest żonaty i ma pięcioro dzieci^[10]. Jego syn Jacek i córka Katarzyna współtworzą zespół folk-popowy Kwiat Jabłoni^[11].

Jest bratankiem aktorki Krystyny Sienkiewicz^[12].

Dyskografia

Albumy solowe

• Od morza do morza (1994, Zic-Zac)
• Źródło (1998, PolyGram Polska)
• Studio szum (2000, Universal Music Polska)^[13]
• Kup pan cegłę – dla Amnesty International (2001, Universal Music Polska)^[14]
• Powrót brata (2003, Universal Music Polska)^[15]
• Fikcja solo (2004, wyd. własne)
• Plaga (2005, wyd. własne)
• Czarny walc (2010, wyd. własne)

Wraz z grupą Trawnik

• Czarodzieje (1995, S.P. Records)

Publikacje książkowe

Muzyczne

• Kuba Sienkiewicz, Jestem z drowy, Warszawa : Wydawnictwo PLJ, 1994, ISBN 83-7101-166-0.
• Jakub Sienkiewicz, Piosenki, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004.
• Kuba Sienkiewicz, Kubatura, czyli Elektryczne wagary, Warszawa : Wydawnictwo Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-176-9.

Medyczne

• Jakub Sienkiewicz, Poradnik dla osób z chorobą Parkinsona, Warszawa : Stołeczne Stowarzyszenie Osób z Chorobą Parkinsona, 1999, 2016, ISBN 83-912344-0-1, ISBN 978-83-925855-3-4.

Filmografia

Kompozytor

• 1996 – Odjazd (program TV Andrzeja Zaorskiego)
• 1997 – Pokój 107 (serial TV)
• 1997 – Kiler (film komediowy)
• 1998 – A ty co? (film średniometrażowy)
• 1998 – Spona (film komediowy, ekranizacja książki Niziurskiego)
• 1999 – Kiler-ów 2-óch (film komediowy)
• 1999 – Ja, Malinowski (serial TV)
• 1999 – Taksówka Jedynki (serial TV)
• 2002 – Kariera Nikosia Dyzmy (film komediowy)
• 2005 – Emilia (film komediowy)

Aktor (gościnnie)

• 1999 – Chłopaki nie płaczą, jako lekarz
• 2001 – Poranek kojota, jako doktor

Przypisy

Bibliografia

• Kuba Sienkiewicz w bazie Filmweb

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Elektrycznych Gitar