Kucie na gorąco
Kucie na gorąco – proces technologiczny, metoda obróbki plastycznej metali na gorąco, jedna z odmian kucia. W odróżnieniu od kucia na zimno w metodzie tej odkształcenie plastyczne osiągane jest w temperaturze wyższej od temperatury rekrystalizacji. W trakcie kucia na gorąco odbywa się kształtowanie materiału wraz ze zmianą własności fizykochemicznych, struktury i gładkości powierzchni.
Metoda kucia na gorąco wykorzystywana jest przy obróbce ręcznej i mechanicznej, zarówno w kuciu swobodnym, jak i matrycowym.
Cechy
- równomierna mikrostruktura
- usunięta pasowość mikrostruktury
- umocnienie metalu w procesie kształtowania jest tracone w całości podczas rekrystalizacji
Zastosowanie
Kucie na gorąco wykorzystuje się w produkcji elementów, od których jest wymagana wysoka wytrzymałość. Metodę tę wykorzystuje się najczęściej przy produkcji przemysłowej:
- uchwytów wagonowych,
- kluczy do kół,
- śruby i nakrętki o podwyższonej wytrzymałości,
- elementów złącz szyn kolejowych,
oraz wszelkie elementy wykonywane w ramach kowalstwa artystycznego.