Kuge

Japoński kuge (szlachcic)
Japońska arystokracja dworska epoki Heian (794-1185)
(ilustracja do Genji monogatari, autor Mitsuoki Tosa, XVII w.)

Kuge (jap. 公家; „dwór cesarski”, synonim słowa chōtei (朝廷), szerzej „arystokracja dworska”, także kugyō (公卿))[1] – japońska arystokracja dworska, szczególnie w odniesieniu do wieków VIII-XII[2][3].

Z biegiem wieków tworzono podziały na grupy rodów, które były uprawnione do zajmowania określonych stanowisk dworskich:

  • Sekke (摂家) – mogli być wybierani na stanowiska sesshō i kampaku. Była to najwyższa ranga kuge, zarezerwowana wyłącznie dla pięciu rodzin wywodzących się od Michinagi Fujiwary;
  • Seigake (清華家) – mogli być wybierani na stanowiska „ministerialne”, jak: daijin (minister[a]), daijō-daijin (wielki minister). Pochodzili z rodów Fujiwara lub Minamoto;
  • Daijinke (大臣家) – uzyskiwali stanowisko naidaijin (wielki minister środka), jedynie w przypadku wakatu. Najwyższą funkcją dla nich do osiągnięcia był dainagon (wielki radca dworu najwyższego stopnia);
  • Urinke (羽林家) – mogli uzyskiwać stanowiska dainagon lub naidaijin;
  • Meike lub Meika (名家) – mogli być nominowani jako dainagon;
  • Hanke (半家) – grupa stworzona w okresie Sengoku. Mogli obejmować funkcje poniżej sangi (doradca cesarski) i chūnagon (wielki radca dworu średniego stopnia).

Uwagi

  1. ↑ Tłumaczenia stanowisk pochodzą z Historia Japonii, Jolanta Tubielewicz, ISBN 83-04-01486-6

Przypisy

  1. ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 972. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. ↑ academic [1]
  3. ↑ John Whitney Hall, Jeffrey P. Mass, Medieval Japan: Essays in Institutional History[2]

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ch5 wakamurasaki.jpg
Ilustration of the The Tale of Genji, ch.5–Wakamurasaki, traditionally credited to Tosa Mitsuoki (1617–1691), part of the Burke Albums, property of Mary Griggs Burke