Kukaracza

Kukaracza
კუკარაჩა
Autor

Nodar Dumbadze

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Gruzja

Język

gruziński

Data wydania

1980

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1985

Wydawca

PIW

Przekład

Eugeniusz Piotr Melech (z j. ros.)

Kukaracza (gruz. კუკარაჩა, trb. kukaracza; ros. Дворец Посейдона) – mikropowieść Nodara Dumbadze z 1980, na motywach której w 1982 powstał film o tym samym tytule, w reżyserii Siko Dolidze i jego córki Keti Dolidze[1][2]. W 1985 powieść wydana została w Polsce w przekładzie Eugeniusza Piotra Melecha[3].

Kukaracza to liryczna, pełna kolorytu, znakomicie oddająca klimat obyczajowy i swoisty gruziński humor, powieść z wątkiem sensacyjnym. Akcja rozgrywa się w Tbilisi na krótko przed wybuchem II wojny światowej. Autor ukazuje liczne środowiska dużego miasta, ich wzajemne powiązania, świat beztroskiej codzienności z perspektywy relacji dorastającego chłopca, w zetknięciu ze światem przestępstwa i zbrodni. To historia o miłości i lojalności, odwadze i zdradzie, w której ostatecznie tryumfuje dobro, szlachetność i sprawiedliwość – wartości, które ceni najwyżej Nodar Dumbadze, dając temu świadectwo całą swą twórczością, przepojoną głęboko humanistyczną i pełną optymizmu wiarą w piękno natury ludzkiej[4][5].

Przypisy

  1. ↑ Dumbadze Nodar, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-10-23].
  2. ↑ Cucaracha. [w:] filmaffinity [on-line]. [dostęp 2015-10-23]. (ang.).
  3. ↑ Kukaracza / Nodar Dumbadze. Biblioteka Śląska w Katowicach. [dostęp 2015-10-23].
  4. ↑ Kukaracza. Lubimyczytac.pl. [dostęp 2019-05-13].
  5. ↑ Cucaracha. Letterboxd. [dostęp 2019-05-13]. (ang.).