Kuklik zwisły

Kuklik zwisły
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	kuklik
Gatunek	kuklik zwisły
Nazwa systematyczna
Geum rivale L. Sp. pl. 1:501. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Kuklik zwisły (Geum rivale) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Występuje w rejonie Kaukazu, środkowej Azji, w strefie umiarkowanej Ameryki Północnej^[4]. Pospolity w całej Polsce, zarówno na niżu, jak i w górach.

Morfologia

Kuklik zwisły – kwiat

Liść

Pokrój

Wysokość 37–100 cm.

Łodyga

Wyprostowana, szorstka, czewonobrunatna, ogruczolona w górnej części. Pod ziemią roślina posiada nierozgałęzione, skośnie rosnące i krótkie kłącze.

Liście

Odziomkowe długoogonkowe, przerywanopierzaste o ząbkowanych odcinkach, górne łodygowe krótkoogonkowe, z drobnymi przylistkami. Szczytowy liść duży, okrągły, trójklapowy.

Kwiaty

Kwiaty czerwonobrunatne na zewnątrz, żółtokremowe wewnątrz, dzwonkowate. Wyrastają na dość długich, cienkich i zwisających szypułkach (stąd polska nazwa gatunkowa rośliny), w czasie owocowania szypułka wyprostowuje się. Płatki korony pięciokrotne (podobnie kielich i kieliszek) szerokie, zawężone w paznokieć, odwrotnie jajowate. Kwiaty posiadają także dodatkowy, złożony z 5 listków kieliszek, który tak jak i kielich jest owłosiony. Wewnątrz kwiatu liczne pręciki i słupki o dwuczłonowych szyjkach.

Owoce

Niełupki zakończone hakowato, osadzone na trzoneczku (karpoforze), tworzące główkowaty owoc zbiorowy.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie pospolicie w lasach, zaroślach, olszynach, na mokrych łąkach, brzegach rzek, strumyków, rowów. W górach rośnie aż po piętro alpejskie. Kwiaty są przedsłupne. Kwitną w maju i czerwcu, zapylane są przez owady.

Zmienność

Tworzy mieszańce z kuklikiem pospolitym^[5].

Zastosowanie

Roślina lecznicza, obecnie używana tylko w lecznictwie ludowym^[6]. Surowcem zielarskim jest korzeń (Radix Gei rivalis), który zawiera geinę (glikozyd), garbniki, kwasy organiczne i substancje goryczowe^[6]. Działa ściągająco, antyseptycznie, przeciwzapalnie^[6].

Przypisy