Kula gluonowa

Kula gluonowa (glueball)cząstka będąca stanem związanym gluonów, której istnienie przewiduje chromodynamika kwantowa. Jest ona hadronem o zerowej liczbie barionowej. Składa się ona z gluonów w takim stanie, że kula gluonowa jest kolorowo obojętna, czyli gluony tworzą bezbarwny stan singletowy:

gdzie to współczynnik normalizacji.

Kule gluonowe nie zostały do tej pory odkryte w doświadczeniu; w 2020 roku w literaturze fachowej ich istnienie ciągle jest określane jako niepotwierdzone[1][2]. Istnieją możliwości techniczne ich uzyskania – w akceleratorach osiągane są dostatecznie wysokie energie wiązek przeciwbieżnych hadronów. Trudności z wykryciem kul gluonowych tłumaczy się tym, że mogą one występować w stanach mieszanych z mezonami kwarkowymi.

Teoria przewiduje, że kule gluonowe mają masę, mimo że składają się z bezmasowych gluonów. Ponieważ jest osiem różnych gluonów o różnych kolorach, również kule gluonowe mogą mieć różne masy. Z obliczeń wynika, że najlżejszy mezon gluonowy powinien mieć masę równą co najmniej 1,5 GeV. Obecnie za najbardziej prawdopodobnych kandydatów na kule gluonowe uważane są mezony f0(1710) i f0(1500)[3]; liczby w nawiasach oznaczają masę cząstek w MeV.

Tradycyjnie kule gluonowe dzielą się na reggeony (np. odderony)[4][5] i pomerony.

Zobacz też

Przypisy

  1. Xing-Dao Guo i inni, Revisiting the topic of determining fraction of glueball component in f0 mesons via radiative decays of J/ψ, „arXiv: [hep-ph]”, 2020, arXiv:2003.07116 (ang.).
  2. Walaa I. Eshraim, Decay of the pseudoscalar glueball into vector, axial-vector, scalar and pseudoscalar mesons, „arXiv: [hep-ph, physics:nucl-th]”, 2020, arXiv:2005.11321 (ang.).
  3. A particle purely made of nuclear force. Phys.org, 2015-10-13. [dostęp 2020-08-23].
  4. J. Williams i inni, Elastic differential cross-section dσ/dt at √s = 2.76 TeV and implications on the existence of a colourless 3-gluon bound state, „arXiv [hep-ex, physics:hep-ph, physics:nucl-ex”, 2018, arXiv:1812.08610v1 (ang.).
  5. Hu Zhao-Hui, Zhou Li-Juan, Ma Wei-Xing, Reggeon, Pomeron and Glueball, Odderon-Hadron-Hadron Interaction at High Energies – From Regge Theory to Quantum Chromodynamics, „Communications in Theoretical Physics”, 49 (3), 2008, s. 729–738, DOI10.1088/0253-6102/49/3/43, ISSN 0253-6102 [dostęp 2019-09-03] (ang.).

Bibliografia