Kuldyga
Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
(c) Laima Gūtmane (simka…, CC BY-SA 3.0 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Gmina | |||||
Prawa miejskie | 1378 | ||||
Burmistrz | Talis Pukits | ||||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy | LV-330(1-3) | ||||
Położenie na mapie Łotwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
56°58′N 21°57′E/56,966667 21,950000 | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal Litwa, Łotwa i Estonia |
Kuldyga (łot. Kuldīga; hist. niem. Goldingen) – miasto w zachodniej Łotwie, w Kurlandii, nad rzeką Windawą, siedziba władz gminy Kuldyga, 12 123 mieszkańców. Kuldyga do dziś zachowała swój rzemieślniczy charakter. Znajdują się tam również nowoczesne zakłady przemysłowe, dominuje przemysł drzewny. W mieście mają swoją siedzibę również filie wyższych uczelni pedagogicznych z Rygi i Lipawy.
Historia
Kuldyga wzmiankowana była po raz pierwszy w 1245 roku, w dokumentach biskupa Wilhelma. W tych latach na terenie obecnej Kuldygi zbudowano zamek inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego nazwany Jesusburg (później Goldingen). W 1378 Kuldyga uzyskała prawa miejskie, a w 1398 wstąpiła do Związku Hanzeatyckiego. W XVII wieku była, obok Mitawy, głównym ośrodkiem Księstwa Kurlandii i Semigalii. Do dziś nazywana jest stolicą Kurlandii.
We wrześniu 1659 roku tutejszy zamek został zajęty przez wojska Rzeczypospolitej. Twierdza mająca 1500 ludzi (1/3 sił szwedzkich w Kurlandii) zdobyta została przez około 800 żołnierzy, niedysponujących większą liczbą dział.
Zabytki i atrakcje turystyczne
- jednolita zabudowa drewniana z XVIII-XIX wieku, zespół unikatowy w skali Łotwy.
- XIII-wieczny młyn wodny na rzece Alekšupīte.
- ceglany most z 1874 r. na rzece Windawie o długości 165 m.
- katolicki kościół Świętej Trójcy z 1640 r.
- „domek kata” oraz luterański kościół św. Katarzyny z bogato rzeźbioną amboną i ołtarzem z XVII wieku, autorstwa Seferemsa Starszego oraz organami z 1715 roku.
- luterański kościół Świętej Anny z 1904 r.
- cerkiew prawosławna z 1871 r.
- Główną atrakcją miasta są wodospady rumba Windawy, najszersze naturalne wodospady na Łotwie o szerokości 110 m i wysokości ponad 2 m.
- Synagoga w Kuldydze.
Urodzeni w mieście
- Gotard Wilhelm Butler – polski urzędnik, podskarbi nadworny koronny, podkomorzy nadworny koronny, dowódca straży przybocznej króla Polski Jana Kazimierza
- Māris Grīnblats – łotewski polityk
- Jakub Kettler – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1638 i 1642–1682, lennik Polski
- Aivis Ronis – łotewski dyplomata i polityk
- Max Weinreich – żydowski językoznawca, filolog, propagator języka jidysz, działacz społeczny i kulturalny
Przypisy
- ↑ «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā». pmlp.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-22)].
Linki zewnętrzne
- Kuldyga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 860 .
Media użyte na tej stronie
Autor: 飯江誰出茂, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of the city of Kuldīga, Latvia. Based on https://www.kuldiga.lv/kuldiga/simboli
Autor: Staffan Vilcans, Licencja: CC BY-SA 2.0
The masonry bridge across river Venta in the town of Kuldiga, Latvia.
Hanseatic Flag
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Latvia
Autor: Tatiana Yagunova / Татьяна Ягунова, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lubeka (Akwarela Tatiany Yagunovej) — główne miejsce Ligi Hanzeatyckiej. Związek Hanzeatycki — organizację kupiecką pod kierownictwem doświadczonego racjonalnego ośrodka kupieckiego — Wolnego Miasta Lubeki. Opublikowano:
- Nikolay Yagunov, Tatiana Yagunova. Hanza po wiekach. Niemcy. Polska. Rosja. Litwa: album fotografii = Hanse centuries later. Germany. Poland. Russia. Lithuania: the album of photos. — Kaliningrad: Drukarina Bernardinum, 2014. — Pierwszy album.— 208 s. — 2000 egz. — ISBN 978-83-7823-473-9. — S.1 (tytuł książki).
Main trading routes of the Hanseatic League in northern Europe.
(c) Laima Gūtmane (simka…, CC BY-SA 3.0
A cafe Pagrabiņš in Kuldīga