Kultura Robotnicza
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Tematyka | społeczno-kulturalna |
| Pierwszy numer | 1922 |
| Ostatni numer | 1923 |
Kultura Robotnicza – czasopismo społeczno-kulturalne, wydawane w Warszawie od lutego 1922 roku do maja 1923 roku przez Związek Organizacji Kulturalno-Oświatowych „Kultura Robotnicza”, pod redakcją Jana Hempla i Jerzego Herynga.
Początkowo dwutygodnik, od 1923 roku tygodnik.
Pismo powstało z inicjatywy Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i było jej legalnym organem. Głosiło program upowszechniania kultury proletariackiej, nawiązując do założeń radzieckiej organizacji Proletkult. Zajmowało się tematyką polityczną, gospodarczą i oświatową, drukowało przekłady literatury radzieckiej i postępowych pisarzy amerykańskich.
Współpracownikami pisma byli: Stefan Rudniański, Bruno Jasieński, Mieczysław Braun, Władysław Broniewski, Stanisław Stande, Witold Wandurski. Drukowano też utwory pisarzy obcojęzycznych, takich jak Maksym Gorki, Władimir Majakowski, Jack London, Upton Sinclair, Karol Marks.
Jego kontynuacją była Nowa Kultura (1923–1924)[1].
Bibliografia
- Andrzej Z. Makowiecki, Kultura Robotnicza, w: Literatura polska, przewodnik encyklopedyczny, t. I, Warszawa 1984
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 110-111. ISBN 978-83-7420-110-0.
Przypisy
- ↑ Marian Stępień, Nowa Kultura, w: Literatura polska, przewodnik encyklopedyczny, t. II, Warszawa 1985, s. 42.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).