Kultura czarnoleska

Kultury archeologiczne we wschodniej Europie u schyłku epoki brązu.

Kultura czarnoleska – kultura archeologiczna schyłku epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, zajmująca tereny leśno-stepowe na obszarze od środkowego Podniestrza do dorzecza Worskli. Jej nazwa pochodzi od stanowiska w Czarnym Lesie w obwodzie kirowohradzkim na Ukrainie. Powstała w XI w. p.n.e. w wyniku oddziaływania egzystujących nad dolnym Dunajem kręgu kultur z ceramiką stempelkową. Ludność kultury czarnoleskiej budowała osiedla o charakterze obronnym. Jej wytwórczość brązownicza i żelazna prezentowała wysoki poziom. Mimo iż osady tej kultury od X w. p.n.e. były fortyfikowane, nie zabezpieczyło ich to przed kolejnymi najazdami ludów koczowniczych.

Kres tej kultury, który datuje się na VI w. p.n.e., nastąpił w wyniku silnego oddziaływania Scytów.

Zobacz też

• kultura biełogrudowska

Bibliografia

• J. Chochorowski, P. Kaczanowski, J.K. Kozłowski: Prehistoria – Encyklopedia historyczna świata t. I. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999. ISBN 83-85909-51-6.