Kumano Sanzan
 (c) Jnn, CC BY 2.1 jp Pagoda w świątyni Seiganto-ji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | świątynie i chramy |
Położenie na mapie Japonii  | |
 33°46′46,1698″N 135°53′40,4963″E/33,779492 135,894582 | |
| Strona internetowa | |
Kumano Sanzan (jap. 熊野三山 Kumano-sanzan) – zespół świątyń buddyjskich i chramów shintō[a], który jest głównym ośrodkiem dla ok. 3 tysięcy sanktuariów w całej Japonii. Znajdują się w górach Kii w Japonii, w regionie Kinki (prefektura Wakayama) na półwyspie Kii, na terenie Parku Narodowego Yoshino-Kumano.
W 2004 sanktuaria zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Święte miejsca i drogi pielgrzymkowe w regionie gór Kii[1][2][3].
Historia
Zespół sakralny Kumano Sanzan składa się z trzech chramów: Kumano Hongū-taisha, Kumano Hayatama-taisha i Kumano Nachi-taisha oraz z dwóch świątyń: Seiganto-ji i Fudarakusan-ji, które łączy trasa pielgrzymkowa, zwana Kumano Sankeimichi.
Kumano Sanzan reprezentuje rzadki obecnie w Japonii synkretyzm shintō-buddyjski, który został w znacznym stopniu zlikwidowany w okresie Meiji. Region jest związany z kultem Trzech Świętych Gór: Hongū, Shingū i Nachi, których kami utożsamiono z emanacjami Buddy.
Według kroniki Nihon-shoki, tutaj został pochowany demiurg Izanagi. Potem rozwinął się tu synkretyczny kult gór Shugendō, związany z ezoterycznym buddyzmem. Miejsce stało się popularnym celem pielgrzymek, zwłaszcza od XI wieku. Góra Nachi związana jest z kultem Kannon, góra Hongū z kultem Buddy Amidy, góra Myōhō z kultem przodków. Czciciele Kumano Sanzan rozpowszechnili swój synkretyczny kult w całej Japonii, zakładając liczne filie, zwane bunsha[3][4].
Galeria
Świątynia Seiganto-ji, w głębi wodospad Nachi
(c) ikedas, CC BY-SA 3.0Kumano Nachi-taisha
Droga do Kumano Hongū-taisha
Kumano Hongū-taisha
Widok na góry Kumano
Uwagi
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
Przypisy
- ↑ Polski Komitet ds. UNESCO, Japonia (pol.), dostęp 20.01.2021
- ↑ UNESCO, Sacred Sites and Pilgrimage Routes in the Kii Mountain Range (ang.), dostęp 20.01.2021
- ↑ a b Encyclopedia of Shinto, Masato Satō: Kumano Shinkō (ang.), dostęp 24.01.2021
- ↑ The World Heritage: Sacred Site: Kumano Sanzan (ang.) [archiwum. pref.wakayama.lg.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-03)]., dostęp 24.01.2021]
| Kulturowe |
| ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przyrodnicze |
|
- ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Niemcami, Indiami i Szwajcarią.
Media użyte na tej stronie
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan
Equirectangular projection.
Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:
- N: 45°51'37" N (45.86°N)
- S: 30°01'13" N (30.02°N)
- W: 128°14'24" E (128.24°E)
- E: 149°16'13" E (149.27°E)
Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:
- N: 39°32'25" N (39.54°N)
- S: 23°42'36" N (23.71°N)
- W: 110°25'49" E (110.43°E)
- E: 131°26'25" E (131.44°E)
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: VKaeru, Licencja: CC BY-SA 3.0
Panoramic view on Kumano Kodo (Iseji) before Mikisato
Autor: Nekosuki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kumano Kodo pilgrimage route Seiganto-ji World heritage 熊野古道 青岸渡寺
Autor: Nekosuki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kumano Kodo Kumano Hongu Taisha World heritage 熊野本宮大社
Autor: Nekosuki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kumano Kodo Kumano Hongu Taisha World heritage 熊野本宮大社