Kumja
 Uciekinierzy z Kumji, 1948 | |
| Państwo |  Mandat Palestyny |
|---|---|
| Dystrykt | dystrykt Bajsan |
| Wysokość | 75 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności | 440 |
| Data zniszczenia | 26 marca 1948 |
| Powód zniszczenia | atak Hagany |
| Obecnie | En Charod Ichud, En Charod Me’uchad, Tel Josef, Gewa |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
 32°33′54,42″N 35°23′44,89″E/32,565117 35,395803 | |
| Strona internetowa | |
Kumja (arab. قوميه) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w dystrykcie Bajsan w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 26 marca 1948 roku.
Położenie
Kumja leżała w północnej części doliny Charod. Wieś była położona w odległości 12 kilometrów na zachód od miasta Bajsan. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 489,8 ha. We wsi mieszkało wówczas 440 osób[1].
| własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
|---|---|
| Arabowie | 471,6 |
| Żydzi | 8,1 |
| publiczne | 10,1 |
| Razem | 489,8 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
|---|---|---|
| uprawy nawadniane | 3,3 | - |
| uprawy zbóż | 420,5 | 8,1 |
| zabudowane | 1,5 | - |
| nieużytki | 56,4 | - |
Historia
Nie jest znana data założenia wioski. Wiadomo jednak, że istniała już przed 1596 rokiem[2]. Francuski geograf Pierre Jacotin umieścił ją na swojej mapie z 1799 roku, pod nazwą Kouni[3]. W 1882 roku Palestine Exploration Fund opisało Kumję jako niewielką wieś położoną na wzgórzu w samym środku doliny, otoczoną ogrodami z opuncji[4]. Po I wojnie światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, który w 1921 roku utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Umożliwiło to rozwój osadnictwa żydowskiego w Palestynie. W latach 20. XX wieku żydowskie organizacje syjonistyczne zaczęły wykupywać grunty w dolinie Charod. W 1930 roku w sąsiedztwo wsi został przeniesiony żydowski kibuc En Charod.
W okresie panowania Brytyjczyków Kumja była niewielką wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. We wsi była szkoła podstawowa dla chłopców[1].
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu żydowskiemu. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, w dniu 26 marca 1948 roku wieś zajęli żydowscy żołnierze Hagany (Brygada Golani). Jej mieszkańcy uciekli w obawie przed walkami. Następnie wyburzono wszystkie domy[1].
Miejsce obecnie
Teren wioski Kumja pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajęły sąsiednie kibuce En Charod Ichud, En Charod Me’uchad, Tel Josef i Gewa. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Kumja: „Cały teren jest ogrodzony. Wokół gruzów wioski rosną morwy, drzewa granatu i kaktusy. Wśród ruin wiejskiej szkoły rosną cyprysy”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Welcome To Qumya (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2015-04-26].
- ↑ Khalidi 1992 ↓, s. 57.
- ↑ Y. Karmon. An Analysis of Jacotin's Map of Palestine. „Israel Exploration Journal”. 10, s. 155–173, 244–253, 1960 (ang.). [dostęp 2015-04-26].
- ↑ Conder 1882 ↓, s. 85.
Bibliografia
- Claude Reignier Conder: The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archaeology. H.H. Kitchener. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1882. [dostęp 2015-04-26]. (ang.)
- Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
Media użyte na tej stronie
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).
Qumya
Autor:
- Israel_location_map.svg: NordNordWest
- derivative work: Nableezy (talk)
Location map of Mandatory Palestine