Kunegunda Łokietkówna

Kunegunda Łokietkówna
księżna świdnicka
Okresod ok. 1310
do 6 maja 1326
księżna Saksonii
Okresod 1328
do 9 kwietnia 1331 lub 1333
Jako żonaRudolfa I Askańczyka
Dane biograficzne
DynastiaPiastowie
Data urodzeniaok. 1295
Data śmierci9 kwietnia 1331 lub 1333
Miejsce spoczynkuklasztor franciszkański w Wittenberdze
OjciecWładysław I Łokietek
MatkaJadwiga Bolesławówna
RodzeństwoElżbieta Łokietkówna, Kazimierz III Wielki
MążBernard świdnicki
DzieciBolko II Mały
Konstancja
Elżbieta
Henryk II Świdnicki
Beata
co najmniej dwoje dzieci
MążRudolf I Askańczyk

Kunegunda Łokietkówna (ur. ok. 1295, zm. 9 kwietnia 1331 lub 1333) – królewna polska i księżna świdnicka, córka Władysława I Łokietka i Jadwigi, córki księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i księżniczki węgierskiej Jolenty Heleny.

Życiorys

Imię Kunegundy nawiązuje najprawdopodobniej do Kingi (Kunegundy), która była siostrą babki macierzystej księżniczki[1]. Około 1310[1] została żoną księcia świdnickiego Bernarda. Z małżeństwa Kunegundy i Bernarda pochodziło co najmniej siedmioro dzieci:

Po śmierci męża, zmarłego 6 maja 1326, Kunegunda sprawowała przez kilka lat regencję w księstwie z powodu małoletności synów[1]. Zapewne w 1329[2] wyszła za mąż za księcia saskiego Rudolfa I i opuściła księstwo świdnickie, zabierając ze sobą córkę Beatę[3]. Drugie małżeństwo Kunegundy było prawdopodobnie bezpotomne[4].

Kunegunda Łokietkówna zmarła 9 kwietnia, zgodnie z napisem nagrobnym, którego treść zachowała się w szesnastowiecznych odpisach. Data roczna jej śmierci budzi kontrowersje w historiografii. W niektórych zapiskach występuje rok 1331, zaś w innych 1333. Obecnie uważa się rok 1333 za prawdopodobniejszy[5]. Została pochowana w klasztorze franciszkańskim w Wittenberdze.

W kulturze

Przypisy

  1. a b c Jasiński 2001 ↓, s. 152
  2. 10 sierpnia 1328 Kunegunda przybywała jeszcze w księstwie świdnickim. Po raz pierwszy jako żona Rudolfa występuje w dokumencie papieskim z 30 kwietnia 1330. Jasiński 2001 ↓, s. 152
  3. Jasiński 2007 ↓, s. 325.
  4. Dawniej Kunegunda uchodziła za matkę Mieszka i Beatryczy. Obecnie uważa się Mieszka za postać fikcyjną, zaś Beatryczę za córkę Rudolfa z pierwszego małżeństwa Jasiński 2001 ↓, przyp. 832, s. 153
  5. Jasiński 2001 ↓, s. 153.

Bibliografia

  • Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów śląskich. Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Avalon, 2007, s. 300, 316–326. ISBN 978-83-60448-28-1. (pol.)
  • Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich. Poznań Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 2001, s. 151–153. ISBN 83-913563-5-3. (pol.)