Kuno II z Falkensteinu

Kuno (Konrad) II z Falkensteinu
Data i miejsce urodzenia1320
ok. 1320
Data śmierci21 maja 1388
Arcybiskup Trewiru
Okres sprawowania1362-1388
Wyznaniekatolicyzm
Sakra biskupia1362

Kuno (Konrad) II z Falkensteinu (ur. ok. 1320, zm. 21 maja 1388 na zamku Maus) – zarządca arcybiskupstwa Moguncji 1348–1354, arcybiskup Trewiru i książę-elektor Rzeszy 1362–1388, administrator arcybiskupstwa Kolonii 1363–1371.

Życiorys

Nagrobek Kuna II z Falkensteinu w bazylice św. Kastora w Koblencji

Kuno pochodził z możnej rodziny posiadającej dobra na terenie Palatynatu i na drugim brzegu Renu. Jego ojcem był Kuno z Falkensteinu i Münzenbergu, a matką Joanna z hrabiów Saarwerden. Jako młodszy syn został przeznaczony do kariery duchownej, którą rozpoczął w Moguncji. Był bliskim współpracownikiem tutejszego arcybiskupa Henryka z Virneburga – zarządzał archidiecezją, a od 1348 był prepozytem kapituły katedralnej. Po stronie Henryka walczył z powodzeniem przeciwko jego konkurentowi, Gerlachowi z Nassau. Po śmierci Henryka podporządkował się Gerlachowi[1][2].

Na jego zdolności polityczne, organizacyjne i finansowe zwrócił uwagę arcybiskup Trewiru Boemund z Saarbrücken, który w 1360 powołał go na koadiutora. W 1362 Kuno po rezygnacji Boemunda zajął opróżniony tron arcybiskupi (sakrę otrzymał jesienią tego roku[2]). W 1363 na polecenie papieskie został także administratorem arcybiskupstwa Kolonii sprawując tam faktyczne rządy; w 1366 otrzymał tam funkcję koadiutora. Po śmierci arcybiskupa Kolonii Engelberta z Mark w 1368 odrzucił propozycję zajęcia jego miejsca, jednak do 1371 sprawował faktyczne rządy w Kolonii i zapewnił wybór na kolejnego arcybiskupa swojego krewnego Fryderyka z Saarwerden[1][2][3]. Po śmierci Gerlacha z Nassau w 1371 przejął także na pewien czas administrację arcybiskupstwa Moguncji[1], gdzie również odmówił przyjęcia godności arcybiskupiej[2][3].

W 1354 porozumiał się z królem (a wkrótce cesarzem) Karolem IV Luksemburskim i odtąd był jego bliskim współpracownikiem[1]. Szczególnie przysłużył się cesarzowi w 1376 pomagając przeprowadzić wybór na króla Niemiec syna Karola, Wacława. Zarządzając księstwem biskupim w Trewirze dbał o jego kondycję finansową, poszerzał jego granice, podporządkował sobie arystokrację i miasta (m.in. Trewir i Andernach)[1][2]. Dbał o interesy rodziny. Ustępując z funkcji arcybiskupa Trewiru po uzyskaniu zgody papieskiej w styczniu 1388 zapewnił wybór na swego następcę swojego krewnego (syna bratanka) Wernera. Zmarł kilka miesięcy później[1][2][3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Peter Moraw: Konrad (Kuno) II. von Falkenstein (-Münzenberg). W: Neue Deutsche Biographie. T. 12. Berlin: Duncker & Humblot, 1979, s. 530–531.
  2. ↑ a b c d e f Martin Persch: Kuno (Konrad) II. von Falkenstein. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 4. Herzberg: Verlag Traugott Bautz, 1992, s. 822–825. ISBN 978-3-88309-038-2.
  3. ↑ a b c Bernhard Endrulat: Konrad (Kuno) II.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 16. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1882, s. 627–629.
Biskupi i arcybiskupi Trewiru
Biskupi
  • Euchariusz (po 250)
  • Waleriusz (po 250)
  • Maternus (po 300)
  • Agritius (314–329)
  • Maksymin (329–346)
  • Paulinus (347–358)
  • Bonosus (358–373)
  • Brytoniusz (374–386)
  • Feliks (386–399)
  • Mauritiusz (399–407)
  • Leoncjusz (414–445)
  • Sewer (449)
  • Cyrillus (450–458)
  • Jamlichus (do 475)
  • Emerus (przed 500)
  • Marus (przed 500)
  • Woluzjan (przed 500)
  • Milet (przed 500)
  • Modest (przed 500)
  • Maksimiam (502)
  • Fibicius (511–525)
  • Abrunculus (525–526)
  • Nicecjusz (526–566)
  • Magneryk (566–586)
  • Gunderyk (600)
  • Sabaudus (614)
  • Moduald (622–647)
  • Numerianusz (650–697)
  • Basinusz (705)
  • Lutwin (705–715)
  • Milo (715–753)
  • Wiomad (757–791)
Arcybiskupi
  • Richbod (791–804)
  • Wizzo (805–809)
  • Amalariusz (809–814)
  • Hetti (814–847)
  • Theutgaud (847–868)
  • Bertolf (869–883)
  • Radbod (883–915)
  • Ruotger (915–931)
  • Ruodbert (931–956)
  • Heinrich I (956–964)
  • Teodoryk I (965–977)
  • Egbert (977–993)
  • Ludolf (994–1008)
  • Megingaud (1008–1015)
  • Poppo von Babenberg (1016–1047)
  • Eberhard (1047–1066)
  • Kuno I von Pfullingen (1066–1066)
  • Udo von Nellenburg (1066–1078)
  • Egilbert von Ortenburg (1079–1101)
  • Bruno von Bretten (1102–1124)
  • Gottfried von Falmagne (1124–1127)
  • Meginher von Falmagne (1127–1130)
  • Albero von Montreuil (1131–1152)
  • Hillin von Falmagne (1152–1169)
  • Arnold I von Valcourt (1169–1189)
Elektorzy Rzeszy i Arcybiskupi
  • Johann I (1169–1212)
  • Teodoryk z Wied (1212–1242)
  • Arnold II von Isenburg (1242–1259)
  • Henryk II von Finstingen (1260–1286)
  • Boemund I von Warnesberg (1286–1299)
  • Dieter z Nassau (1300–1307)
  • Baldwin Luksemburski (1307–1354)
  • Boemund II z Saarbrücken (1354–1362)
  • Kuno II z Falkensteinu (1362–1388)
  • Werner z Falkensteinu (1388–1418)
  • Otto von Ziegenhain (1418–1430)
  • Rhaban z Helmstätt (1430–1439)
  • Jakub I von Sierck (1439–1456)
  • Jan II z Badenii (1456–1503)
  • Jakub II z Badenii (1503–1511)
  • Richard z Greiffenklau do Vollrads (1511–1531)
  • Jan III von Metzenhausen (1531–1540)
  • Jan IV Ludwik von Hagen (1540–1547)
  • Jan V von Isenburg (1547–1556)
  • Jan VI Leyen (1556–1567)
  • Jakub III von Eltz (1567–1581)
  • Jan VI von Schönenberg (1581–1599)
  • Lotar von Metternich (1599–1623)
  • Filip Krzysztof von Sötern (1623–1652)
  • Karol Kasper Leyen (1652–1676)
  • Jan Hugo von Orsbeck (1676–1711)
  • Karol Józef z Lotaryngii (1711–1715)
  • Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1716–1729)
  • Franciszek Jerzy von Schönborn (1729–1756)
  • Jan Filip von Walderdorff (1756–1768)
  • Klemens Wacław Wettyn (1768–1801)
Arcybiskupi
  • Charles Mannay (1802–1816)
  • Josef Hommer (1824–1836)
  • Wilhelm Arnoldi (1842–1864)
  • Leopold Pelldram (1865–1867)
  • Matthias Eberhard (1867–1876)
  • Michael Felix Korum (1881–1921)
  • Franz Rudolf Bornewasser (1922–1951)
  • Matthias Wehr (1951–1967)
  • Bernhard Stein (1967–1980)
  • Hermann Josef Spital (1981–2001)
  • Reinhard Marx (2002–2007)
  • Stephan Ackermann (od 2009)

Media użyte na tej stronie