Kupiczów
.jpg) | |
| Państwo |  Ukraina |
|---|---|
| Obwód | wołyński |
| Rejon | turzyski |
| Powierzchnia | 2,565 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość | 854 332,9 os./km² |
| Kod pocztowy | 44852 |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
 50°59′23″N 24°43′09″E/50,989722 24,719167 | |
| Strona internetowa | |
Portal  Ukraina | |
Kupiczów (ukr. Купичів) – wieś w rejonie turzyskim obwodu wołyńskiego. Liczy 854 mieszkańców. Leży na Wołyniu.
Miasto Kupiczów, położone w województwie wołyńskim było własnością władyków włodzimiersko-brzeskich w 1570 roku[1].
Historia
W latach 70. XIX wieku Kupiczów został zasiedlony osadnikami czeskimi[2]. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Kupiczów w powiecie kowelskim województwa wołyńskiego. Część miejscowości, w której mieszkali Czesi, przed 1936 rokiem wyodrębniono jako osobną jednostkę administracyjną - Kupiczów Czeski[2].
Podczas II wojny światowej w miejscowości mieszkało ponad 1200 Czechów, 80 rodzin żydowskich oraz Ukraińcy zasiedlający osobną ulicę. Okupant niemiecki wykorzystywał Żydów do pracy w okolicznych majątkach ziemskich.[2] W sierpniu 1942 roku policjanci ukraińscy pod dowództwem dwóch Niemców ściągnęli od Żydów kontrybucję a następnie pognali ich w kierunku Suszybaby, gdzie w pobliżu cmentarza prawosławnego wszystkich[3] rozstrzelano[2].
W czasie rzezi wołyńskiej kupiczowscy Czesi opowiedzieli się po polskiej stronie. W związku z tym Kupiczów był dwukrotnie atakowany przez UPA (12 listopada i 22 listopada 1943[4]). Za każdym razem samoobronie wsi ze skuteczną pomocą przychodził oddział AK Władysława Czermińskiego "Jastrzębia". Po nawiązaniu współpracy z AK w Kupiczowie stworzono około 100-osobowy polsko-czeski oddział samoobrony podporządkowany dowództwu w Zasmykach. Czesi przyjęli u siebie pewną liczbę polskich uchodźców[2].
14 kwietnia 1944 Armia Czerwona zajęła wieś[2].
Dawny zbór czeski jest obecnie cerkwią.
Życie we wsi do 1944 roku opisał czeski pastor Jan Jelínek w książce "Puszczaj chleb twój po wodzie".
Zabytki
- Kościół św. Wacława
- Cerkiew Przemienienia Pańskiego
- Kamieniczka Bujalskiego, współcześnie siedziba wiejskiej rady
Przypisy
- ↑ Zbigniew Anusik, Własność ziemska w województwie wołyńskim w 1570 roku, w: Przegląd Nauk Historycznych R. X, nr 1, (2011), s. 34.
- ↑ a b c d e f Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 342-345, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.497
- ↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.177
Linki zewnętrzne
- Kupiczów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 196.
- Kupiczów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Media użyte na tej stronie
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Districts of Volyn region since July 17, 2020
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Districts of Volyn region since July 17, 2020
Церква Преображення Господнього (1753) в селі Купичів Турійського району Волинської області.
Autor: Nataliya Shestakova, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 07-255-0150
Autor: Viacheslav Galievskyi, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 07-255-0004