Kupid (księżyc)
- Opis planetoidy o podobnej nazwie znajduje się w artykule (763) Cupido
| ||
Kupid na zdjęciu z teleskopu Hubble’a | ||
Planeta | Uran | |
Odkrywca | Mark Showalter, Jack Lissauer | |
Data odkrycia | 25 sierpnia 2003 | |
Tymczasowe oznaczenie | S/2003 U2 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 74 392 km[1] | |
Mimośród | 0,0013[1] | |
Okres obiegu | 0,613 d[1] | |
Nachylenie do płaszczyzny równika planety | 0,099°[1] | |
Długość węzła wstępującego | 182,793°[1] | |
Argument perycentrum | 247,608°[1] | |
Anomalia średnia | 163,830°[1] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 10 km | |
Albedo | ~0,07 | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 26m |
Kupid (Uran XXVII) – mały wewnętrzny księżyc Urana. Został odkryty przez Marka Showaltera i in. w 2003 roku przy pomocy teleskopu Hubble’a. Księżyc ten był zbyt mały i ciemny, by mogła go wykryć sonda Voyager 2 podczas swojego przelotu obok Urana.
Orbita Kupida jest bardzo podobna do orbit innych ciał z grupy Porcji. Jako że księżyc ten jest bardzo mały, oddziaływania innych księżyców mogą spowodować w przyszłości wytrącenie go z obecnej orbity.
Nazwa pochodzi od Kupidyna – rzymskiego boga miłości, który pojawia się w sztuce Williama Szekspira pt. „Tymon Ateńczyk”[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Hubble Uncovers Smallest Moons Yet Seen Around Uranus – Informacja o odkryciu, 25 września 2003
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
This image of Uranus was compiled from images returned Jan. 17, 1986, by the narrow-angle camera of Voyager 2. The spacecraft was 9.1 million kilometers (5.7 million miles) from the planet, several days from closest approach. This picture has been processed to show Uranus as human eyes would see it from the vantage point of the spacecraft. The picture is a composite of images taken through blue, green and orange filters. The darker shadings at the upper right of the disk correspond to the day-night boundary on the planet. Beyond this boundary lies the hidden northern hemisphere of Uranus, which currently remains in total darkness as the planet rotates. The blue-green color results from the absorption of red light by methane gas in Uranus' deep, cold and remarkably clear atmosphere.
This view from the Hubble Space Telescope shows Uranus's moon Cupid.