Kupienino
Artykuł | 52°15′25.6″N 15°36′45.9″E |
---|---|
- błąd | 4 m |
WD | 52°15'26"N, 15°36'46"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 13 m |
wieś | |
Kościół pw. św. Henryka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) | 256 |
Strefa numeracyjna | 68 |
Kod pocztowy | 66-231 |
Tablice rejestracyjne | FSW |
SIMC | 0915053 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Kupienino – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin.
Miejscowość jest położona przy drodze krajowej nr 92 i linii kolejowej Warszawa – Berlin (przystanek kolejowy Kupienino).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia
Pierwsza uznawana za autentyczną wzmianka o wsi pochodzi z 1286 roku i dotyczy transakcji opata klasztoru w Obrze z komesem Gniewomirem, który za połowę Żodynia otrzymał dziedzictwo "Cupenino". W XIV wieku wieś przeszła na własność rodziny Smolków, a w 1432 roku została nadana przez Henryka IX dla Henryka von Walderode. W połowie XVI wieku protestancka ludność wsi udawała się na nabożeństwa do zboru położonego w Szczańcu, a następnie zajęła kościół katolicki we wsi. Zdecydowana akcja kontrreformacyjna biskupów wrocławskich w 1654 roku, doprowadziła do usunięcia protestanckiego pastora z kościoła katolickiego oraz przyłączenia go do katolickiej parafii w Rzeczycy. Pomimo starań katolickich kapłanów, ludność Kupienina nie porzuciła nowej wiary i po pewnym czasie kościół został ponownie porzucony. Pod koniec XVIII wieku wieś liczyła 237 mieszkaców. Około 1795 roku dobra kupinińskie nabył Ernst Wilhelm Leopold von Sommerfeld, w tym czasie we wsi do majątku dworskiego należał wiatrak, folwark oraz zajmujące ponad 160 ha powierzchni leśnictwo. Wieś w 1821 roku liczyła 200 mieszkańców. Po śmierci von Sommerfelda majątek przejęli jego potomkowie, a następnie za sumę 28 tys. talarów miejscowość nabył Heinrich Wilhelm Paech. Kupienino znalazło się w pobliżu ważniej linii kolejowej w 1870 roku, a rodzina Paechów przyczyniła się do budowy dworca kolejowego. Po II wojnie światowej Kupienino znalazło się granicach Polski i zostało sołectwem w gminie Rzeczyca, w latach 1954–1957 wieś była siedzibą gromady Kupienino, a następnie została włączona go gromady Lubinicko[1].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[2]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Henryka, z 1832 roku.
Przypisy
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 492-496, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 74. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor: Silu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kupienino, kościół fil. p.w. św. Henryka, mur., 1832 (zabytek nr rejestr. 1036)
Autor:
Mapa powiatu świebodzińskiego, Polska