Kur siwy

Kur siwy
	Gallus sonneratii
	Temminck, 1813
	; Samiec
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Gallini
Rodzaj	Gallus
Gatunek	kur siwy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Kur siwy^[3] (Gallus sonneratii) – gatunek ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje południowe, środkowe i zachodnie Indie, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem. Występuje dość wyraźny dymorfizm płciowy.

Zasięg występowania

Kur siwy występuje na Półwyspie Indyjskim na południe od stanu Gudźarat, południowego Radżastanu i stanu Madhya Pradesh, oraz przy ujściu rzeki Godawari we wschodniej części Andhra Pradesh^[4]. Nie wyróżnia się podgatunków^[4]^[5].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisał w 1813 roku holenderski ornitolog Coenraad Temminck w drugim tomie książki własnego autorstwa Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces^[6]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Temminck wskazał Indie^[6].

Morfologia

Cechy gatunku: Kogut jest dosyć kolorowy. Jest czarny w białe paski i kropeczki. Lotki 1-rzędowe są czarne. Ogon jest niebiesko-zielony z połyskiem. Kura jest brązowa.
Wymiary^[4]

długość ciała
- kogut: 70–80 cm
- kura: około 38 cm
masa ciała
- kogut: 790–1136 g
- kura: 705–790 g

Ekologia

Biotop: Gęste lasy i bambusowe zarośla do 1500 m n.p.m. Jest też często spotykany na plantacjach herbaty.
Tryb życia: Noce spędza na gałęziach drzew. Rano i po południu wychodzi szukać pokarmu na otwarte przestrzenie. Jest wtedy bardzo ostrożny. Nigdy nie tworzy dużych stad, ale żyje w parach lub małych grupach. Czasami je też na polach uprawnych.
Pożywienie: Zjada nasiona, jagody, zielone części roślin (np. liście), owady i ich larwy, pajęczaki, mięczaki (np. ślimaki) i robaki. Czasami zjada też młode gady (np. jaszczurki).
Lęgi: Koguty są poligamiczne i przed lęgami gromadzą wokół siebie 3–5 kur.

Jajo kura siwego

Jaja: Samica znosi 3–6 białych jaj, na których po kilku dniach pojawiają się brązowe plamki. Wysiaduje przez 20–21 dni. Sama opiekuje się pisklętami.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kura siwego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale uznaje się go za ptaka lokalnie pospolitego na znacznej części zasięgu występowania. Trend liczebności populacji jest spadkowy^[2].

Przypisy

↑ Gallus sonneratii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b BirdLife International, Gallus sonneratii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2016-3 [dostęp 2017-04-26] (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-29].
↑ ^a ^b ^c P.J.K. McGowan & G.M. Kirwan: Grey Junglefowl (Gallus sonneratii). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 2. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1813, s. 246. (fr.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Gallus sonneratii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[iucn-2] BirdLife International, Gallus sonneratii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2016-3 [dostęp 2017-04-26] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-3] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-29].

[hbwalive-4] P.J.K. McGowan & G.M. Kirwan: Grey Junglefowl (Gallus sonneratii). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).

[Temminck-6] C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 2. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1813, s. 246. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne