Kurek napłon

Kurek napłon

Chelidonichthys cuculus[1]
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	skorpenokształtne
Rodzina	kurkowate
Rodzaj	Chelidonichthys
Gatunek	kurek napłon
Synonimy
Aspitrigla cuculus (Linnaeus, 1758) Chelidonichthys cululus (Linnaeus, 1758) Cheliodonichthys cuculus (Linnaeus, 1758) Trigla cuculus Linnaeus, 1758 Trigla grunniens Lacepède, 1801 Trigla pini Bloch, 1793[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Kurek napłon (Chelidonichthys cuculus) – gatunek ryby z rodziny kurkowatych (Triglidae).

Występowanie

Północno-wschodni Atlantyk, od wybrzeża Afryki Zachodniej (Mauretania), Madery i Azorów do Szkocji, kanał La Manche, południowa część Morza Północnego i Morze Śródziemne.

Ryba żyjąca nad dnem piaszczystym, mulistym, kamienistym i skalnym poprzedzielanych ławicami piaskowymi na głębokości od 5 do 200 m, niekiedy w płytkich wodach przybrzeżnych o głębokości do 30 m. W Morzu Śródziemnym zwykle na większej głębokości od 100 do 250 m.

Opis

Dorasta maksymalnie do 70 cm, zazwyczaj do 45 cm. Ciało wydłużone, stożkowate. Głowa pokryta pancerzem z płytek kostnych. Na wierzchołku pyska po obu stronach 3–4 kolce. Wzdłuż linii bocznej ciała rząd 65–70 skostniałych łusek zmniejszających się ku tyłowi. Płetwa grzbietowa podwójna: pierwsza z 8–10 ciernistymi twardymi kolcami, druga z 17–18 miękkimi promieniami. Wzdłuż nasady płetwy grzbietowej rząd 26–28 małych, kostnych kolców. Płetwa piersiowa, duża, trzy dolne promienie tych płetw twarde, cierniste są wolne i ruchliwe. Płetwa odbytowa ma 16–18 miękkich promieni.

Ubarwienie: głowa, grzbiet i boki czerwonawe, z ciemnymi nieregularnymi poprzecznymi paskami, spód ciała białawy. Płetwy piersiowe szare, różowe lub żółtawe z szerokimi ciemnymi pręgami. Płetwa ogonowa z jasną nasadą i ciemnymi tylnymi brzegami, płetwa odbytowa z jasną obwódką.

Odżywianie

Odżywia się małymi skorupiakami oraz małymi rybkami żyjącymi przy dnie.

Rozród

Tryb życia jest słabo poznany. Tarło odbywa się od wiosny do lata. Jaja i wylęgłe larwy unoszą się swobodnie w wodzie.

Przypisy

Bibliografia

• Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 174–175. ISBN 83-7129-306-2.
• Chelidonichthys cuculus (Linnaeus, 1758). www.fishbase.de. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).
• WoRMS World Register of Marine Species: Aspitrigla cuculus (Linnaeus, 1758). www.marinespecies.org. [dostęp 2019-09-22]. (ang.).