Kurhan Aleksandropolski
Kurhan Aleksandropolski (ukr. Олександропільський курган– trb. Oleksandropilskyj kurhan) – kurhan scytyjski z przełomu IV i III wieku p.n.e., położony na północ od miasta Nikopola, w dniepropietrowskim obwodzie Ukrainy. Zaliczany jest do tzw. królewskich kurhanów scytyjskich, zawierających pochówki władców i członków ich rodzin.
Wykopaliska prowadzono w nim w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Do czasu wykopalisk wysokość jego nasypu wynosiła 17 m, a całkowita objętość – 47 490 m3. Korytarz (dromos) prowadzący do komory grobowej liczył 21 m. Pochówki zlokalizowane były w 2 komorach grobowych – katakumbach. Mimo że kurhan został ograbiony jeszcze w starożytności, zachowały się w nasypie resztki powozu, szkielety człowieka (prawdopodobnie sługi) i 14 koni w korytarzu prowadzącym do komory głównej. Przy koniach odnaleziono uprząż i siodło ze złotymi i srebrnymi ozdobami – wyrobami scytyjskich i greckich rzemieślników.
Bibliografia
- publikacje:
- J.W. Bołtrik: Społeczna struktura Scytii IV wieku p.n.e. .... W: Jan Chochorowski (red.): Kimmerowie, Scytowie, Sarmaci. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2004, s. 86. ISBN 83-7184-796-5. (ros.)
- strony WWW:
- Kurhan Aleksandropolski (ros.). W: Encyklopedia Brokhauza i Efrona [on-line]. [dostęp 2007-11-12].
Media użyte na tej stronie
Drzeworyt przedstawiający kurhan Aleksandropolski na Ukrainie przed wykopaliskami w latach 1854-6. Kurhan Aleksandropolski zaliczany jest do scytyjskich kurhanów królewskich i datowany metodą C14 na lata 394-366 p.n.e.
Autor: Janmad, Licencja: CC BY 3.0
Starożytne miasto–stolica Kamienskoje i tzw. królewskie kurhany scytyjskie nad dolnym Dnieprem