Kurier Lwowski
.svg) | Ten artykuł od 2009-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 Winieta z 1920 | |
| Częstotliwość | dziennik poranny |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
Kurier Lwowski – dziennik poranny wydawany we Lwowie w latach 1883–1935.
Było to pismo o charakterze informacyjno-politycznym, związane z ruchem ludowym. Początkowo współwłaścicielem był Karol Groman[1]. Od 1887 jego redaktorem naczelnym był publicysta i współorganizator ruchu ludowego w Galicji Bolesław Wysłouch, przez szereg lat funkcję tę pełnił także Bohdan Janusz. Z pismem współpracowały osobistości życia kulturalnego i społecznego owych czasów, jak Iwan Franko, Jan Kasprowicz, Bolesław Limanowski, Eliza Orzeszkowa, Władysław Orkan, Henryk Rewakowicz, Aleksander Medyński. Dziennik wydawał również dodatki „Tydzień” i „Na ziemi naszej”.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 pismo było organem demokratycznej inteligencji zbliżonej politycznie do ugrupowania PSL „Piast” oraz kręgu polskiego działacza politycznego i społecznego Jana Dąbskiego. Koreposndentką czasopisma była m.in. Zofia Gostomska. W 1930 pismo zostało przejęte przez endecję, zamknięte w 1935.
„Kuriera Lwowskiego” nie należy mylić z konspiracyjnym pismem „Lwowski Kurier”, ukazującym się we Lwowie w czasie II wojny światowej.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wydania archiwalne „Kuriera Lwowskiego” z lat 1883–1926 zdigitalizowane na stronie Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej
- Wydania archiwalne „Kuriera Lwowskiego” z lat 1883–1926 zdigitalizowane na stronie Österreichische Nationalbibliothek
- Wydania archiwalne 1885–1918
- Wydania czasopisma 1914-1920 w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).