Kurowice (obwód lwowski)
Kościół św. Antoniego w Kurowicach | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | lwowski |
Rejon | złoczowski |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy | 3265 |
Kod pocztowy | 80725 |
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | |
49°46′23″N 24°25′26″E/49,773056 24,423889 | |
Portal Ukraina |
Kurowice (ukr. Куровичі) – wieś w rejonie złoczowskim obwodu lwowskiego, założona w 1443. Wieś liczy 1355 mieszkańców.
Historia
18 sierpnia 1920 roku pod Kurowicami toczyły się walki polskiego 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych ppłk. Michała Bajera z oddziałami sowieckiej 6 Dywizji Kawalerii Iosifa Apanasienki i 11 Dywizji Kawalerii Fiodora Morozowa. Kosztem 30 zabitych i rannych Polacy przełamali linie bolszewików otwierając sobie drogę odwrotu w kierunku Lwowa[1][2].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Kurowice w powiecie przemyślańskim województwa tarnopolskiego.
W okresie okupacji Polski przez wojska sowieckie i niemieckie w Kurowicach znajdował się obóz pracy. Niemcy więzili w obozie (mieszczącym się w dawnym majątku Potockich) kilkuset Żydów, których wykorzystywano do robót drogowych. Obóz został zlikwidowany w lipcu 1943 roku przez przeniesienie więźniów do innych obozów[3].
W kwietniu 1944 roku lotnictwo radzieckie zbombardowało Kurowice niszcząc szosę i tor kolejowy oraz powodując znaczne ofiary w ludziach i straty w mieniu[4][5]. W tym samym miesiącu Polacy opuścili Kurowice w obawie przed atakiem UPA (według raportu Komitetu Ziem Wschodnich – 30 rodzin[6]), przenosząc się do polskiego ośrodka samooobrony w Biłkach Królewskiej i Szlacheckiej lub dalej na zachód[7].
Zabytki
W Kurowicach znajduje się czynny kościół rzymskokatolicki pw. św. Antoniego, zbudowany w latach 1934–1938. Po II wojnie światowej zamieniony na skład zboża, oddany katolikom w 1990 roku[1].
Urodzeni w Kurowicach
- Stanisław Narajewski (1860–1943) – prezbiter katolicki, etyk, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego
- Stanisław Wyszyński (1895–1940) – kapitan administracji Wojska Polskiego
Przypisy
- ↑ a b Grzegorz Rąkowski , Ziemia Lwowska. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część III, Pruszków: Rewasz, 2007, s. 241-242, ISBN 978-83-89188-66-3, OCLC 189428719 .
- ↑ Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, s. 217. ISBN 83-7399-096-8.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия. Red. I. A. Altman, Moskwa 2009, s. 499. ISBN 978-5-8243-1296-6.
- ↑ Lucyna Kulińska: Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. T. II. Kraków, 2001, s. 765; 957; 1025. ISBN 83-858-27-72-2.
- ↑ Grzegorz Hryciuk, Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931-1948, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005, s. 243, ISBN 83-7441-121-X, OCLC 830722458 .
- ↑ Lucyna Kulińska: Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. T. II. Kraków, 2001, s. 489. ISBN 83-858-27-72-2.
- ↑ Henryk Komański , Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Szczepan Siekierka, wyd. Wyd. 2., popr, Wrocław: Nortom, 2006, s. 293, ISBN 83-89684-61-6, OCLC 156875487 .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: Aeou, Licencja: CC BY 3.0
Церква святого Антонія в Куровичах Золочівського району. Архітектор Стефан Богданович (1901-1941).
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).