Kurt Feldt

Ten artykuł od 2022-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kurt Feldt

generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1887 Smętowo Graniczne
Data i miejsce śmierci	11 marca 1970 Berlin
Przebieg służby
Lata służby	1909–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Jednostki	1 Brygada Kawalerii, 1 Dywizja Kawalerii, 24 Dywizja Pancerna, Korpus Feldt, Korpus Süd Jütland
Stanowiska	dowódca okręgu obronnego południowy zachód we Francji, dowódca okręgu obronnego VI, dowódca obozu Abschnit III (Marne), Naczelny dowódca sił zbrojnych w Danii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, Bitwa o Afsluitdijk
Późniejsza praca	Członek zarządu w Centrum hodowli i badań niemieckich koni gorącokrwistych
Odznaczenia

Kurt Feldt (ur. 22 listopada 1887 w Schmentau (obecnie: Smętowo Graniczne), zm. 11 marca 1970 w Berlinie) – uczestnik I wojny światowej, generał kawalerii w Wehrmachcie podczas II wojny światowej.

Życiorys

Po ukończeniu studiów w 1908 postanowił wstąpić do wojska. Rozpoczął szkolenie w Regimencie Ułanów von Schmidt Nr. 4 w Toruniu. Po zakończeniu szkolenia w 1909 został mianowany na chorążego.

Na początku I wojny światowej zaciągnął się do 1 Dywizji Kawalerii. Wojnę zakończył w stopniu rotmistrza.

W czasie dwudziestolecia międzywojennego służył w różnych oddziałach kawalerii.

W pierwszych latach II wojny światowej zaangażowany był w wiele kampanii i bitew, często wykonywał operację na własną rękę. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako dowódca 1 Brygady Kawalerii. Podczas kampanii holenderskiej dowodził 1 Dywizją Kawalerii. Dowodził Niemcami w czasie bitwy o Afsluitdijk. W czerwcu 1940 brał udział w zdobyciu Saumur (siedzibie francuskiej kawalerii). Po przekształceniu 1 Dywizji Kawalerii w 24 Dywizję Pancerną, w 1942 zostaje dowódca okręgu obronnego południowo-zachodniego we Francji, a następnie dowódcą okręgu obronnego VI. W 1944 chwilowo był dowódcą obozu Abschnit III, następnie został szefem sztabu korpusu Feldt (od swojego nazwiska). Od 5 lutego 1945 aż do końca wojny zostaje Naczelnym dowódcą sił zbrojnych w Danii i dowódcą korpusu Süd Jütland.

Został pojmany przez wojska alianckie 8 maja 1945. Od 8 maja 1945 do 23 grudnia 1947 więziony jako jeniec wojenny.

Po wojnie zaangażował się w Centrum hodowli i badań niemieckich koni gorącokrwistych i był członkiem jego zarządu.

Kurt Feldt zmarł w Berlinie 11 marca 1970.

Kariera

• 1938 - 25 października 1939 dowódca 1 Brygady Kawalerii
• 25 października 1939 - 28 listopada 1941 dowódca 1 Dywizji Kawalerii
• 28 listopada 1941 - 14 kwietnia 1942 dowódca 24 Dywizji Pancernej
• 14 kwietnia 1942 - 8 lipca 1942 w rezerwie
• 8 lipca 1942 - 11 stycznia 1943 dowódca okręgu obronnego południowo-wschodniego we Francji (Militärverwaltungs Bezirke Südwestfrankreich ou Oberfeldkommandantur)
• 11 stycznia 1943 - 10 sierpnia 1944 dowódca okręgu obronnego VI
• 10 sierpnia 1944 - 12 września 1944 dowódca obozu Abschnit III – Marne (Befehlshaber Abschnit III)
• 12 września 1944 - 5 lutego 1945 szef sztabu korpusu Feldt (Korps Feldt)
• 5 lutego 1945 - 8 maja 1945 Naczelny dowódca sił zbrojnych w Danii (General z.b.V. Wehrmachtbefehlshaber Dänemark) i dowódca korpusu Süd Jütland (Korps Süd Jütland)

Awanse

• chorąży (Fähnrich) - 1909
• porucznik (Oberleutnant) - 22 marca 1910
• rotmistrz - 18 czerwca 1917
• pułkownik (Oberst) - 1 kwietnia 1936
• generał brygady (Generalmajor) - 1 lutego 1940
• generał dywizji (Generalleutnant) - 1 lutego 1942
• generał kawalerii (General der Kavallerie) - 1 lutego 1944

Odznaczenia

• Krzyż Żelazny II klasy - 1914
• Krzyż Żelazny I klasy - 1914
• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego - 23 sierpnia 1941

Bibliografia

• Walther-Peer Fellgiebel: Bookseller Photo Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg: Stern Verlag E.K., 2001. ISBN 978-3-7909-0284-6.
• Helden der Wehrmacht III: Unsterbliche deutsche Soldaten. München: FZ Vlg, 2007. ISBN 978-3-924309-82-4.
• Veit Scherzer: Die Ritterkreuzträger 1939-1945. Scherzers Militaer-Verlag, 2007. ISBN 978-3-938845-17-2.

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie Feldta. [dostęp 2010-05-11].